شب بلو هوريزنته و پيروزي رويايي، سوررئال و وصف ناشدني 7:1 آلمان ها مقابل برزيل نه تنها در ذهن هواداران فوتبال اين كشور بلكه در تاريخ فوتبال آلمان نيز جاودانه خواهد شد. با اينكه هنوز تكليف قهرمان جام جهاني 2014 مشخص نشده است، اما پيروزي كاملا قاطع مقابل ميزبان جام جهاني و فاتح پنج باره اين رقابت ها، منحصر به فرد و خارق العاده است.
تنها بعد از سپري شدن 29 دقيقه از نيمه اول و جلو افتادن آلمان ها با نتيجه 5:0 با گل هاي توماس مولر، ميروسلاو كلوزه و توني كروس و سامي خديرا، تماشاگران برزيلي حاضر در استاديوم بهت زده شده بودند و حتي نيمكت نشينان آلماني نيز ناباورانه به هم نگاه مي كردند به خصوص اينكه چهار گل انتهايي در ظرف مدت تنها 6 دقيقه به ثمر رسيده بود، در اين زمان ديگر مشخص شده بود كه كدام تيم يكشنبه شب در ماراكانا معبد فوتبال برزيل، يكي از فيناليست هاي جام بيستم خواهد بود.
با اين حال شاگردان يوگي لوو در نيمه دوم بازهم با گل هاي آندره شورله بر اندوخته هاي خود افزودند و تك گل دقايق پاياني اسكار هم نتيجه اي در بر نداشت تا آلمان ها افسانه وار با نتيجه 7:1 برزيل را از پيش رو برداشته و به فينال برسند.
اينكه مانشافت توانست سرانجام پس از چشيدن طعم تلخ دو شكست متوالي در اين مرحله از جام هاي جهاني گذشته و بعد از 12 سال بار ديگر به فينال برسد، يك پيروزي بزرگ براي يوگي لوو به حساب مي آيد و بي ترديد اين شب بزرگ ترين لحظه دوران هشت ساله مربي گري يوگي لوو در تيم ملي آلمان خواهد بود.
با وجود اين موفقيت گروهي شاگردان يوگي لوو، اين شب براي برخي از بازيكنان اين تيم از لحاظ فردي نيز خاطره انگيز خواهد ماند، توماس مولر با گل زني خود دهمين گل خود در جام هاي جهاني را با وجود تجربه كردن تنها دو جام جهاني به ثمر رساند و ميروسلاو كلوزه 36 سله نيز موفق شد سرانجام به شانزدهمين گل خود در تاريخ رقابت هاي جام جهاني برسد و ركورد رونالدوي برزيلي در اين زمينه را در برزيل از آن خود نمايد.
درخشش توني كروس با دو پاس گل و به ثمر رساندن دو گل در روزي كه پيوستن او به رئال مادريد توسط رسانه هاي آلماني نيز تاييد شد، نيز داستان خاص خود را دارد و بي ترديد او كانديد نخست كسب عنوان بهترين بازيكن ديدار بود. البته سامي خديرا نيز شب بسيار خوبي را سپري نمود و گل زني او در ديدار مقابل برزيل، در حقيقت پاداشي بود براي تلاش و اراده قوي او براي بازگشت به دنياي فوتبال بعد از پشت سر گذاشتن دوران سخت مصدوميت هفت ماهه.
البته توضيح چگونگي به دست آمدن چنين نتيجه عجيبي در چنين سطحي از فوتبال غير ممكن به نظر مي رسد و آن را نمي توان تنها با غيبت نيمار و كاپيتان تياگو سيلوا در تركيب برزيل مرتبط دانست، شايد دليل اصلي اين شكست سيستم تاكتيتكي مد نظر اسكولاري براي اين ديدار بود كه باعث بوجود آمدن چنين فاجعه اي شد. البته نبايد از بازي منطقي و خونسردانه آلمان ها كه بي رحمانه از نقاط ضعف سلسائو استفاده كردند، نيز به سادگي عبور كرد.
در حقيقت شاگردان اسكولاري مي خواستند با برد مقابل آلمان ها و رسيدن به فينال به نوعي فاجعه جام جهاني خانگي 1950 را كه مجبور شده بودند جام را به اروگوئه واگذار نمايند، جبران كنند و به فراموشي سپارند. اما اين كابوس نه تنها از بين نرفت بلكه دوباره زنده شد و بي ترديد به وحشتناكي كابوس سال 1950 نيز خواهد بود.
