معرفی کتاب 📚📗 بالاخره_یه_روزی_قشنگ_حرف_میزنم✍🏻 اثرِ : #دیوید_سداریس
مجموعه‌ی بالاخره یه روزی قشنگ حرف میزنم؛ در سال ۲۰۰۰ منتشر شده است و پرفروش‌ترین اثر دیوید سداریس، طنزپرداز آمریکایی است. این کتاب چیزی فراتر از داستانک‌های خنده‌دار است و به طور عمده مسئله‌ی زبان را مد نظر قرار می‌دهد. سداریس به خاطر این کتاب توسط مجله‌ی تایم به عنوان طنزنویس سال انتخاب شد. نوشته‌های مختلف این کتاب با لحن صمیمی و ساده‌ی سداریس در پی هم می‌آیند و همان‌طور که ذکر شد حول محور زبان می‌چرخند. کتاب به دو بخش تقسیم می‌شود و به استثنای چند مورد جزئی، قسمت اول بر سال‌های ابتدایی زندگی سداریس متمرکز است و قسمت دوم به سال‌های اخیر و زندگی او در فرانسه می‌پردازد. این مجموعه با ترجمه پیمان خاکسار توسط نشر چشمه منتشر شده است.
📌 در قسمت اول سداریس خود را با داستان‌هایی از دوران کودکی‌اش معرفی می‌کند. داستان‌هایی که شامل بخش‌های ناخوشایندی چون کلاس گفتاردرمانی یا کلاس موسیقی -که به اجبار پدرش در آن شرکت می‌کند- هستند. او در همان اوایل خواننده را متوجه می‌کند که او و خواهرهایش در کودکی به آنچه که پدرش آرزو داشته هیچ شباهتی ندارند. داستان‌های دیگر به موضوعاتی می‌پردازند که نویسنده در جوانی با آنها رو‌به‌رو شده است جریانات خنده‌داری را پیش می‌آورند. وارد شدن سداریس به مقوله‌ی هنر و به خصوص هنرهای مفهومی، مشغول به کار شدن به عنوان دستیار نزد زنی منفور به اسم والریا در نیویورک و یا کار به عنوان کارگر در اسباب‌کشی‌ها و جابه‌جایی‌ها.
📌 قسمت دوم کتاب تلاش‌های سداریس برای وفق دادن خود با یک فرهنگ جدید را به نمایش می‌گذارد. پس از آشنایی با هیو و مدتی زندگی مشترک در نیویورک؛ این دو تابستان‌ها را در خانه‌ی تابستانی هیو در نورماندی فرانسه سپری می‌کنند. سداریس آشنایی با زبان فرانسه ندارد، این موضوع و همچنین شرکت در کلاس آموزش زبان فرانسه ماجراهای بسیاری را در نورماندی و پس از آن در زمان اقامتشان در پاریس رقم می‌زند.
🔹🔹 یکی از نکات باریکی که سداریس آن را با طنز مخصوص به خودش مطرح می‌کند این است که در دوران مدرسه به دلیل اینکه قادر به تلفظ صحیح حروف س و ش نیست، او را نزد گفتاردرمان می‌فرستند، این کلاس‌ها تقریبا نتیجه‌ای دربرندارند و سداریس برای پوشاندن این مشکل سعی می‌کند استفاده از کلماتی که س و ش دارند را محدود کند و از کلمات جایگزین استفاده کند. با این ترفند او حتی‌الامکان از s جمع در زبان انگلیسی هم استفاده نمی‌کند و جمع کلمات را به کار نمی‌برد! سرنوشت برای او طوری رقم می‌خورد که وقتی در زبان فرانسه قادر به به خاطر سپردن جنسیت اشیاء نیست از حالت جمع کلمات استفاده می‌کند تا مجبور به رعایت قواعد جنسیتی نباشد!
