اختصاصی طرفداری- آقا زاده ای که کم مانده ادعای آسمانی بودن کند کجا، ورزش کجا، در این مسلخ بی در و پیکر شما چه می خواهی؟ از این بی جان ترش نکن!
دقیقا چهار روز پیش بود که فرزند خلف یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری دو دوره قبل، سکان هدایت کشتی ای را به دست گرفت که به دنبال خلاصی از در گل ماندن بود. تیتر اخبار این بود:
حمیدرضا عارف، پسر ارشد محمدرضا عارف به عنوان مشاور رئیس و مسئول کمیسیون صلح و ورزش کمیته ملی المپیک منصوب شده است
به دنبال این مهم، همه به ناخواه یاد سخن جاودانه حمیدرضا افتادند. "ژن خوب"
ژن خوب چه بود؟ پسر محمدرضا عارف در گفتگویی اعلام کرده بود:
هر کسی که توانایی داشته و به نقطه ای رسیده، حتما استعدادهایی در وجودش بوده. بالاخره تاثیر وراثت وجود دارد، ژن وجود دارد. پدر و مادر من هر دو جزو شاگرد اول‌های کنکور در کشور بودند، مادر من رتبه 15 کنکور داشته؛ این ژن منتقل می‌شود.
ژنی که شاید به واسطه خوب تر شدن آن حمیدرضا عارف به پست جدیدی رسید. حمیدرضا عارف در سال 1357 متولد شده و مدرک تحصیلی خود را در رشته روابط بین الملل گرفته است. او پیش از این در فعالیت های اقتصادی دستی بر آتش داشته و ادعای آن را دارد که شرکت ام تی ان ایرانسل را در سال 1385 از آفریقای جنوبی او وارد ایران کرده و این مهم را در سن پایین بدون اینکه هیچ قدرت و کمکی از کسی بگیرد انجام داده است! موردی که قطعا می تواند غیر واقعی به نظر بیاید چرا که هیچ فرزند یک انسان معمولی که دارای ژن خوب نیست نمی تواند با شرکتی بزرگ در کشوری دیگر ارتباط برقرار کند و عامل اتصال 2 کشور به هم بدون هیچ واسطه ای شود.
البته که وی سابقه و دست زیادی در فیلم و سینما هم دارد و اکنون به دنبال کار در ورزش است.
کمیسیون صلح و ورزش کمیته ملی المپیک چیست؟
کمیسیون صلح و ورزش به ادعای مسئولان ذی ربط از قبل وجود داشته اما به خاطر عدم فعالیتش مورد توجه قرار نگرفته است. به هر حال کمیته بین‌المللی المپیک در سال‌های اخیر به اعضای خود تاکید کرده که در زمینه صلح در ورزش باید به صورت ویژه فعالیت کنند. مهمترین نمونه از فعالیت‌های این بخش در IOC هم به رژه مشترک کره‌شمالی و کره‌جنوبی در بازی‌های آسیایی 2018 مربوط می‌شود. با این حال برای اینکه چنین روندی در بخش بین‌المللی به خوبی پیش برود، معمولا کشورها از چهره‌های نامدار ورزشی خود به عنوان سفیر صلح و ورزش استفاده می‌کنند.
نکته جالب در خصوص انتخاب عارف در این پست اینجاست که شاهرخ شهنازی از حضور او بی خبر است و عارف به گونه ای بی ارتباط به این پست می داند.
شاهرخ شهنازی، دبیرکل کمیته ملی المپیک در گفت و گوی خود با روزنامه شهروند در این خصوص گفته است:
من که از این ابلاغ بی‌خبر بودم و از طریق رسانه‌ها متوجه آن شدم. آنطور که می‌دانم معمولا در کشورهای مختلف یا از قهرمانان المپیک یا از چهره‌های شناخته شده مثل وزرای سابق امور خارجه و روسای سابق کمیته ملی المپیک در چنین سمتی بهره می‌برند. به هر حال باید از جزییات این موضوع باخبر شوم و بعد صحبت کنم!
طبق گفته شهنازی، دبیر کل کمیته ملی المپیک، شخصی باید مسئول کمیسیون صلح و ورزش شود که سابقه میدانی در این مورد داشته باشد. کسی که سابقا وزیر امور خارجه بوده و ارتباط های خوبی با سران کشورهای دیگر دارد یا اینکه پیش از این رئیس کمیته ملی المپیک بوده و دستی بر آتش داشته است اما عارف در هیچکدام از این گزینه ها فعالیتی نداشته است، البته که خود او ادعای ورزشی بودن دارد.
سوابق حضور عارف در ورزش به 5 سالگی او از می گردد. سابقه ای که شخص او این مورد را تنها ارتباطش با ورزش اعلام کرده است. البته که وی پس از آن در صحبتی دیگر اعلام کرده در دانشگاه شریف بسکتبال و شنا را نیز امتحان کرده اما خب به نظر نمی رسد این روزمه ای منطقی به نظر بیاید. به عنوان مثال هرشخصی در کودکی به توپ ضربه زده و می تواند با این روزمه به پست مهم دولتی و ورزشی برسد! حال این موضوع بماند که پیش از این وی حضورش در ورزش را به دوران دبیرستان ارتباط داده بود که عضو تیم مدرسه شان بوده! حال وی پس از گرفتن این پست چگونه در دانشگاه شریف و از بسکتبال و شنا سر در آورده آن نیز در خود جای تامل دارد.
وی در اظهار نظری در مورد انتقادات در خصوص حضورش در ورزش نیز اینگونه گفته بود:
بنده با تخصص وارد این حوزه شدم و از قهرمانان و چهره‌های شناخته شده هم کمک می‌گیرم. با توجه به تاکیدات IOC سعی داریم اقدامات خوبی در زمینه صلح در ورزش انجام دهیم.
نکته بسیار جالب در این قضیه این است که عارف ادعا کرده در این پست هیچ مبلغی دریافت نکرده و مجانی خدمت می کند. موردی که به نظر بازهم سرتاسر تناقض بوده و به نظر نمی رسد این مسئله هم علنی شود. او به گونه ای عنوان کرده که من پول نمی گیرم اما جالب است این مورد را بدانید که کمیسیون صلح و ورزش نیز مثل سایر کمیسیون‌ها به صورت افتخاری و مشورتی جلسات ماهانه دارد. افراد حاضر در کمیسیون‌های کمیته ملی المپیک هیچ‌گونه قرارداد یا دریافت مالی ندارند و تنها برای ارائه خدمات فرهنگی، اجتماعی و ورزشی کمیته ملی المپیک به رئیس کمیته ملی المپیک مشورت می‌دهند. احکام صادره برای اعضای کمیسیون‌های کمیته ملی المپیک مشورتی است و جنبه تصمیم‌گیری ندارد و جلسات کمیسیون‌ها نیز به فراخور نیاز، ماهی یک بار یا دو هفته یک بار تشکیل می شود.
بالکل این موضوع از از ابتدایش با رمز و رموز خاصی همراه بوده است. اینکه خبری رسمی از سوی کمیته ملی المپیک و شخص رضا صالحی امیری نیز به بیرون درز نکرده نیز در نوع خود جای بحث دارد. حکم رسمی وی کجاست؟ چرا رضا صالحی امیری هیچ صحبتی در این مورد انجام نمی دهد؟ چرا عارف خودش باید این موضوع را عنوان کند؟ همه این سوالات و شبهاتی بیش از این دست به دست هم می دهد تا به ما بگوید این نیز از ژن خوب عارف سرچشمه می گیرد. قطعا شخصی عادی با این سوابق و این مدارک علمی نمی تواند به جایگاه کنونی حمیدرضا عارف برسد اما او رسیده است، چرا؟ چون او یک آقا زاده است. ژن او نیز برتر از سایرین است که نقطه تفاوت او با سایر افراد است.
