طرفداری- جام جهانی 1990 به پایان رسیده است. آلمان با ضربه پنالتی دقایق پایانی آرژانتین را محو تماشای خودش کرده است و آلمانی ها با جام زرین طلایی در حال رژه رفتن در ورزشگاه هستند. فرانس بکن بائر پس از این لحظات چنین جمله ای گفت:" روز های شکست ناپذیری فوتبال آلمان در راهند." 24 سال زمان لازم بود تا حرف های قیصر فوتبال آلمان اثبات شود.
از دهه 90 شروع کنیم از روز های عزت و ذلت آلمانی ها، شاید اولین عزت و ذلت پس از جنگ جهانی دوم. قهرمانی سال 1990 در جام جهانی آغاز عزت بود و حذف تحقیر آمیز با یک تساوی مقابل رومانی در یورو 2000 پایان ذلت. آلمانی ها دهه 90 حتی بیشتر از دهه 40 تغییر کردند. آلمان قرن 21 را با رویکردی جدید در همه زمینه ها آغاز کرد. قرن 21 آلمان در همه زمینه اجتماعی، سیاسی و .... دست به تغییرات گسترده ای زد و ثمرش را امروز می توان به صورت محسوس احساس کرد. اما ما در زمینه فوتبال صحبت می کنیم. قهرمانی سال 1996 در یورو به حذف در مرحله گروهی یورو 2000 انجامید و آلمانی ها مطمئن شدند چیزی در فوتبالشان کم است. آن ها بنیان های اساسی فوتبال خود را جست و جو کردند و از ریشه به تمامی چیز ها نگاه کردند. آن ها دست به تغییر فرهنگ فوتبالی خود زدند.
رویکرد اصلی آلمانی ها کار پایه بود. این امر نیاز به مربیانی فوق العاده دارد. پس ژرمن ها مربی تربیت کردند. این نکته بسیار جالب است که هزینه خواندن درس مربیگری حرفه ای در آلمان ارزان ترین قیمت در سرتاسر اروپا است. به طور مثال هزینه کورس درجه دوم یوفا در آلمان 340 پوند است به صورت میانگین و این هزینه در بریتانیا چیزی حدود 750 تا 2500 پوند است. استخدام مربیان تمام وقت و افزایش کیفیت امکانات رده های پایه باعث تزریق تفکری تازه به آن تفکر کلاسیک آلمانی که همه چیز را می توان با زور حل کرد، بود. حال اگر سوالی در ذهن دارید که چرا آلمانی ها فارغ از پیروزی و شکست های بد و خوب ثباتی بی نظیر داشته اند. معنی ثبات؟ به نظر 4 دوره حضور متوالی بین 4 تیم برتر جام جهانی و هر دوره کسب رتبه سوم یا بالاتر جواب سوالاتان باشد. این ثبات اتفاقی و یا با حرف زدن به دست نیامده است. این نتجیه زحمتی حداقل 24 سال است که سرآغاز آن در دهه 90 میلادی است.
آلمان 28400 مربی با مدرک درجه دو یوفا دارند این آمار در انگلیس 1759 نفر است. 5500 نفر در آلمان مدرک درجه یک یوفا دارند و این آمار در انگلیس 895 نفر است و آلمانی ها از لحاظ داشتن افرادی با مدرک حرفه ای یوفا نیز جلو تر اند. 1070 نفر در آلمان و تنها 115 نفر در انگلیس. فدارسیون فوتبال آلمان و باشگاه های این کشور سالیانه معادل 96 میلیون یورو در فوتبال پایه خرج می کنند. این مقدار معادل قیمت انتقال رونالدو از یونایتد به رئال مادرید است تقریبا.
اما داستان همیشه این قدر جذاب نبوده است. برتی فوکس سال ها پیش گفته بود:" آلمانی ها در باد افتخارات قبلی خود خوابیده اند." این باد آلمانی ها به یورو 2000 برد و مقام چهارمی در گروه به خانه برگرداند. دهه 90، دهه سرکوب استعداد های فوتبال در آلمان بود. مثال بارز این قضیه کلوزه است. بازیکنی که در نهایت کشف شد و هم اکنون بهترین گلزن تاریخ جام جهانی است. کلوزه تا سن 21 سالگی در سطح پنجم فوتبال آلمان بازی می کرد. دلیل این بود که استعداد یاب ها به شهر کوچک و دور سفر نمی کردند. آلمانی ها فهمیدند که باید این روند تمام شود. این روند تمام شد و کلوزه ها شکوفا شدند. سال 2002 برنامه ای ریخته شد که تاریخ فوتبال آلمان را متحول کرد. برنامه جدید استعداد یابی برای فوتبال آلمان. مسئول وقت این پروژه خورخ دنیل بود. او می گفت:" اگر استعدادی در شهری دور، پشت کوه ها متولد شود از همین الان هر طور شده باید استعداد او کشف شود."
نه صبر کنید برای قانع شدن زود است. ماریو گوتسه در تاریخ ماندگار است، دقیقه 113 آن فینال رویایی در ماراکانا برای ژرمن ها هیچگاه فراموش نمی شود اما نام دیگری در زیر اسم ماریو پنهان شده است.کریستین گاتلر، او یک مهندس است. مهندسی که وسایل اختراعی او در فوتبال استفاده های زیادی دارد. او ماشین های جالبی برای کمک به افزایش توانایی بازیکنان از جمله ری اکشن های آنان ساخته است. باشگاه دورتمند قبلا اعلام کرده بود که 3 میلیون یورو بابت خرید چنین ماشین هایی هزینه کرده است. دقیقه 113آن فینال را به یاد آورید. توپ به سینه ماریو می چسبد، او بدنش را پشت توپ تنظیم می کند و توپ را با ضربه ای خاص به جایی می فرستد که تاریخ آن را در آغوش بکشد و گوتسه به دنیا نشان دهد از مسی بهتر است(نقل قول لوو). این هم اتفاقی نیست. کلا در فوتبال آلمان هیچ چیز اتفاقی نیست. ماریو بار ها چنین ضربات و موقعیت هایی را با استفاده از ماشین های مخصوصی در رده های سنی و تیم های ملی آلمان از آن ها استفاده می شود، تمرین کرده بود.
آکادمی های فوتبال در آلمان به سان ساعت های سوئیسی دقیق کار می کنند. برنامه اولویت اول است. هر چه رخ دهد برنامه نباید نادیده گرفته شوند. مربیان به دقت بر روی رده های سنی با توجه به سن آن ها آموزش می دهند. روی اصول اساسی فوتبال به سان پاس و شوت به دقت کار می شود. طوری که در پایان هر جلسه تمرینی هر چه هم رخ داده باشد بازیکنان تمرینات خاص شوت می کنند. ادامه این متن صحبت یکی از مربیان این آکادمی ها را از دست ندهید. این متن نشان می دهد چرا آلمان ابر قدرت فوتبال دنیاست.
ما باید همیشه بالای سر بازیکنان باشیم و نگذاریم آن ها اشتباه بکنند و نباید سرسری از کنار آن ها رد بشویم. اگر بازیکنان از لحظا جسمانی خسته شوند، دچار اشتباه می شوند درست به سان زمانی که ذهن آن ها خسته است. آن ها تنها کودکانی در سن کم هستند. باشگاه مسئول آموزش مدرسه گونه به آن ها هستند. آن ها 30 ساعت در هفته باید به کلاس بروند. من فکر می کنم، در این زمینه هست که آلمان در مقابل دیگر کشور ها برنده شده است. ما می دانیم که همه این بازیکنان بدل به بازیکنان حرفه ای نمی شوند و ما باید آن ها را برای دنیای واقعی خارج از زمین فوتبال آماده کنیم.
امروز فوتبال در آلمان از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشیده شده است. امروز در هر نقطه از دومین کشور پر جمعیت اروپا، یک استعداد یاب رسمی فدارسیون فوتبال آلمان حضور دارد تا هیچ استعدادی به هدر نرود، حتی یکی. حت یک بازیکن هم در آلمان ارزشمند است. حتی یک انسان هم ارزشمند است. این استعدادیاب ها به باشگاه های حرفه ای یا باشگاه های محلی در زمینه این پرورش استعداد ها کمک می کنند. رابین دوت، مدیر اجرایی فوتبال آلمان گفته است:" اگر ما به باشگاه ها کمک کنیم، آن ها به ما کمک خواهند کرد. چرا که بازیکنان تیم های ملی از دل همین سیستم استعدایابی ما بیرون می آیند."
فوتبال آلمان همیشه پذیرای سخن های نو بوده است و بی شک پپ گواردیولا نقش مهمی در قهرمانی سال 2014 داشته است. پپ کسی بود که در 30 سالگی محل بازی فیلیپ لام را عوض کرد و او را به عنوان هافبک عقب زن استفاده کرد و از همین روی یواخیم لوو در جام جهانی در بازی هایی از لام به عنوان هافبک دفاعی استفاده کرد. دیگر تغییر اساسی پست مولر بود. او به عنوان یک مهاجم گلزن و درون باکس به تیم اصلی بایرن ملحق شد ولی در زمان پپ او تمرینات سختی را پشت سر گذاشت تا با روند دلخواه پپ انس بگیرد. او حالا به بازیکنی تبدیل شده است که بیشتر سازنده است، توانایی حمل توپ از کناره ها را دارد و می تواند کات بک های و فوق العاده ای بدهد. در جام جهانی 2014 نیز لوو در همین پست از مولر استفاده کرد و میرو کلوزه تک مهاجم گلزن تیم بود.
نکته اساسی دیگر پول است. بایرن مونیخ پردرآمد ترین باشگاه آلمانی از لحاظ حق پخش است اما همچنان تیم هایی چون وست هم و بورنموث در انگلیس درآمد کمتری دارد. آلمانی ها می دانند توان رقابت با پول لیگ جزیره را ندارند. آن ها اما برنامه ای برای ان هم دارند. باشگاه های آلمان همچنان با قانون 50 +1 اداره می شود و مردم عادی و هواداران سهام داران عمده آنان هستند. هیچ باشگاه آلمانی به سرمایه گذاران خارجی که برنامه کمتر از 4 سال داشته باشند فروخته نمی شود تا آن ها برای سود آنی به این کشور نیایند. آلمان های به دنبال این هستند که هیچگاه به هواداران وفاداران باشگاه های خود خیانت نکنند. هواداران پول برایشان مهم نیست. آلمانی ها نیز می خواهند جو ورزشگاه های خود را حفظ کنند و پول را به درجه های بعدی انتقال داده اند تا مردم از فوتبال لذت ببرند. قیمت بلیط ها در آلمان یکی از ارزان ترین قیمت های بلیط در سراسر اروپا ست. به طور مثال قیمت بلیط فصلی دارمشتات در سال 2016 حدود 193 پوند بوده است، در حالی که ارزان ترین چنین بلیطی در انگلیس در همان سال متعلق به استوک سیتی با 294 پوند بوده است.
قیمت بلیط در جایگاه های ایستاده ورزشگاه بایرن مونیخ 100 پوند است. مدیر این باشگاه گفته است:ما می توانیم قیمت بلیط را به از 100 به 300 برسانیم اما در نهایت 2 میلیون پوند سود بیشتر به دست می آوریم و در یک معامله نقل و انتقالاتی این مبلغ تنها در 5 دقیقه مصرف می شود اما تفاوت 100 تا 300 پوند برای یک هوادار بسیار زیاد است. ما به هواداران به چشم گاو نگاه نمی کنیم که آن ها را بدوشیم. فوتبال برای همه است. فرق زیادی بین ما و انگلیس وجود دارد.
این چنین چیزی هایی وجود دارد در فوتبال آلمان که گری لینکر، اولین آقای گل انگلیسی جام های جهانی می گوید:" فوتبال یک بازی ساده است که در آن 22 بازیکن 90 دقیقه به دنبا توپ می دوند اما در نهایت آلمانی ها برنده می شوند
