مطلب ارسالی کاربران
آنالیز تاکتیکی بازی چلسی-آرسنال
چهارشنبه 31 مرداد 1397 - 17:25
به قلم مارتین لوئیس و با اقتباس از کانال یوتیوب Nouman
نیمه نخست
با سعی در پرسینگ بالای زمین و مراقبت از توپ چلسی در مقاطع ابتدایی نیمه کنترل کامل بازی را در اختیار داشته و با استفاده از آن موقعیت های متعددی را بر روی دروازه آرسنال خلق کند که به علت موقعیت خط دفاع آرسنال در بالای زمین این امر آسان تر نیز بود.
تلاش های چلسی برای بازی از خط دفاع به علل مختلف همچون عدم هماهنگی با سیستم منجر به لو رفتن زیاد توپ میشد اما با گذشت زمان بازیکنان به سیستم عادت کرده و به خوبی فشار های پرس آرسنال را پس زده و فرد جا افتاده از پرس آرسنال را پیدا میکردند. گل اول چلسی نیز از همین طریق به ثمر رسید. تغییر موقعیت های دائمی ویلیان و توانایی بازیکنان سمت چپ دفاع چلسی در نگه داری از توپ و همکاری جورجینیو باعث شد تا بیرین برای پوشش دادن ویلیان از موقعیت خود خارج شده و با فرار آلونسو و هماهنگ شده با پدرو فضای خالی فوق العاده ای در پشت دفاع آرسنال برای ایجاد موقعیت محیا گردد.
خط هافبک چلسی با حضور جورجینیو و کانته به خوبی از پس گردش توپ بر آمده و با پرس مناسب در مهار خط هافبک آرسنال و همچنین واکنش به موقع به هنگام از دست رفتن توپ برای بازپس گیری آن توانسته بودند مالکیت بخش عظیمی از نیمه را به چلسی ببخشند. همچنین با پاس های عمودی و پشت دفاع آرسنال(با کمک داوید لوئیز و رودیگر) و دوندگی پدرو، موراتا و کانته، چلسی انضباط دفاعی آرسنال را به هم زده بود.
نکته قابل توجه دیگر موفقیت قابل توجه چلسی در جاگیری برای بهره حداکثری از ضربات شروع مجدد دروازه بان آرسنال بود. به حدی که آرسنال ضربات بلند تر به درون نیمه چلسی را برای جلوگیری از پرس شدید چلسی در دستور کار خود قرار داده بود.
نقطه ضعف چلسی اما در این حین عدم توانایی در حفظ ساختار تیمی در خطوط هافبک و دفاع و فاصله بین این دو هنگام مالکیت آرسنال بود. به علت آشنایی اخیر چلسی با سبک پرسینگ ساری، خط هافبک برای پرس اقدام مینمود اما خط دفاعی با این پرس همراه نمیشد و خلا بزرگی میان این دو خط برای بهره برداری میختاریان و اوزیل فراهم میشد. اصولا ساری برای حفظ ساختار تیمی در پرس از سه خط تیم خود میخواهد تا فاصله حداکثر 15 متری بین خطوط را رعایت کرده و در تمامی بازه های زمانی بازی به آن پایبند باشند. چیزی که در چلسی همچنان به صورت تمام وقت شاهد آن نیستیم. به همین علت نه تنها میان دو خط که به علت عدم پوشش ویلیان، فضای عظیمی در بال سمت چپ دفاعی چلسی پدید آمده بود که آرسنال با استفاده از این موقعیت، آلونسو را در نبرد های مداوم 2 در برابر 1 قرار داده و فشار های بی امانی را در طی 15 دقیقه به خط دفاعی چلسی وارد نمود که به علت بی دقتی مهاجمان در استفاده از موقعیت ها قادر به گلزنی نشد.
آنطور به نظر میرسد که اصول اجرای پرس همچنان در چلسی جا نیفتاده است. زمان هایی در بازی خط هافبک چلسی متشکل از کانته و بارکلی در حال پرس از جلو بودند و تنها جورجینیو در عقب زمین مانده بود اما همین پرس هم به علت عدم فشار کافی و عدم همراهی خط تهاجمی و ایستایی آن در پرس شکست میخورد. و همین باعث میشد تا گندوزی با پاس های پشت دفاع ساختار تیمی چلسی را به هم بریزد.
همچنین خط هافبک چلسی در تعقیب بازیکنان آرسنال برای ورود به محوطه چلسی با مشکل مواجه بود. در چندین و چند موقعیت به علت عدم هماهنگی میان دو خط هافبک و دفاع، ایووبی و میختاریان با تاخیر در ورود به محوطه از پاس های کات بکی که توسط بازیکنان کناری آرسنال(به علت همان موقعیت های 2 در برابر 1 که ذکر شد) ایجاد شده بود استفاده کرده و به علت عدم تعقیب آن ها توسط کانته و جورجینیو موقعیت های خطرناکی بر روی دروازه چلسی ایجاد میکردند. آرسنال با استفاده از این عدم هماهنگی دو دفاع کناری خود را به حمله ملحق مینمود و با پوشش آن ها توسط جورجینیو عملا او را از خط وسط و از پشت محوطه جریمه به کناره ها میراند. حتی در زمانی که خط هافبک چلسی به دفاع ملحق میشد، به علت ایستایی آن ها و عدم توجه به حرکات بازیکنان آرسنال این مقوله نیز بی هیچ نتیجه ای تنها باعث آزاد ماندن چندین بازیکن آرسنال برای شوت کردن به سمت دروازه میشد.
آرسنال اما به علت عدم استفاده از موقعیت های خود در ضد حمله های چلسی به شدت متضرر شد. موراتا و آزپیلیکوئتا با استفاده از جلو کشیدن تیم آرسنال از فضای پشت دفاع بهره برده و گل دوم را به ثمر رساندند.
لیکن، آرسنال علی رغم سوار شدن بر بازی در ده دقیقه پایانی نیمه، همچنان در استفاده کردن از موقعیت های خود متزلزل و بی دقت نشان میداد.
نیمه دوم
در این نیمه، چلسی از فرصت بین دو نیمه بهره برده و با استفاده از قدرت کانته در پرسینگ و جورجینو در کنترل جهت بازی، به خوبی مالکیت را در دست گرفت. آرسنال برای خروج از پرس چلسی به ندرت موفقیت آمیز عمل میکرد و در صورت موفقیت نیز، بیشتر از طریق گرفتن خطا و یا پرتاب های اوت این عمل میسر بود. آرسنال در دقایق ابتدایی نیمه چشمه هایی از اواخر نیمه اول را نمایان میساخت اما با سوار شدن آرام چلسی بر بازی و تغییرات ساری این منوال نیز از دسترس آن ها خارج شد.
با ورود آزارد و کواچیچ در دقیقه 60 و توانایی فوق العاده این دو در بازی بین خطوط و دریبلینگ خود موقعیت های فراوانی برای چلسی خلق میشد.
کواچیچ نیز با همیشه در دسترس قرار دادن خود و قابلیت دریبل زنی به همراه پاس های کوتاه سریع و دقیق و همچنین توانایی بالای خود در ریکاوری و بازگشت به زمین خودی به کنترل بازی توسط چلسی بسیار کمک کرده بود.
پدرو با کمک آزارد آزادانه بین خطوط آرسنال به گردش پرداخته و به سمت داخل دریبل میزدند و دائما موقعیت های خود را تغییر میداده و جابجا میشدند. همچنین در برخی مقاطع هردو در سمت چپ زمین حضور داشتند و با کمک آلونسو و پوشش و همراهی کواچیچ باعث ترافیک شدید در سمت چپ شده و آرسنال را کلافه کرده بودند و از همین طریق چلسی به گل سوم نیز رسید. حرکت تاخیری آلونسو به داخل محوطه جریمه و حضور آزار در گوشه زمین و خارج کردن بازیکن حریف این مهم را میسر نمود.
چلسی همچنان پس از به ثمر رساندن گل به پرس شدید مشغول بود و به خلق موقعیت های دوباره میپرداخت. لیکن گل سوم برای تثبیت پیروزی کافی نشان داد.
نتیجتا
بازی بسیار باز با اشتباهات دفاعی فراوانی همراه بود. چلسی موقعیت های بیشتری نسبت به آرسنال خلق نمود ولی از لحاظ میزان خطر موقعیت آرسنال دست بالا را داشت که نتوانست در نیمه اول از آن ها بهره ببرد. کیفیت نیمکت چلسی به خوبی تفاوت ها را رقم زده و دست بالا را برای چلسی در این بازی رقم زد. لیکن باید دانست که هردو تیم بالخصوص چلسی در دفاع تیمی و پرسینگ نیاز مبرم به پیشرفت داشته و هماهنگی بین خطوط تیمی همچنان لنگش دارد.
در لینک توئیتری (https://t.co/BxefHcgwLr) میتوانید آمار بازی را از لحاظ
مکان و میزان خطر موقعیت ها
نقشه پاس یا Pass Map دو تیم
موقعیت میانگین بازیکنان دو تیم
مشاهده فرمایید
