رونالد کومان: 253 گل
مدافع باقدرت کم نظیرجسمی که در دو رنگ لاله های نارنجی و آبی اَناری واقعاً درخشید. او و مثلث هجومی هلند فرانک رایکارد, رود گولیت و مارکو فان باستن در عصر خود بی نظیر ظاهر شده بودند و همیشه می درخشیدند. در نیمه نهایی جام ملت های اروپا 1988 او در مقابل تیم ملی فوتبال آلمان توانست با گل کردن پنالتی در دقیقه ی 74 بازی را به تساوی بکشاند. در اِدامه فان باستن گل پیروزی را به ثمر رساند و در فینال این مسابقات هلند مقابل اتحاد جماهیر شوروی قرار گرفت؛ و این فان باستن و رود گولیت بودند که موجب قهرمانی هلند شدند. این قهرمانی تاثیر فراوانی رو درخشش و عملکرد رونالد کومان داشت. او در فینال لیگ قهرمانان اروپا 1992 در وقت های اضافی مقابل چشمان سرمربی افسانه ایش ؛ یوهان کرایف در زدن ضربه کاشته تاخیر کرد و سپس توپی که برایش کاشته شد را مانند گلوله به چپ دروازه حریف شلیک کرد. همچنین رونالد کومان گلزن ترین مدافع تاریخ باشگاه هاست و شوت ها و ضربات فوق العاده اَش همیشه مورد تحسین منتقدین و کارشناسان قرار گرفته اَست. رکورد گلزنی او با اِختلافی که نسبت به نفرات بعدی دارد شاید هیچگاه شکسته نشده و تا اَبد جاویدان بماند... بی شک او یکی اَز بهترین مدافعان این سیّاره اَست و تا همیشه خواهد بود...
افتخارات مهم: قهرمانی جام ملت های اروپا(1988) ؛ قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا(92-1991)
دَنیل آلبرتو پاسارلا: 175 گل
مدافع وسط افسانه ای آسمان آبی ها و تنها مردی در تاریخ فوتبال آرژانتین که در هر دو دوره ی قهرمانی جام جهانی قرار داشته و اَز این حیث در صدر اَست. او در جام جهانی 1978 آرژانتین کاپیتان بود و کمک و کوشش زیادی برای رسیدن به فینال اَنجام داد, همچنین این مرد افسانه ای در همین سال درخشید و در انتها جام را بالای سر برد. پاسارلا به دلیل بیماری، جام جهانی 1986 را از دست داد، ولی به دلیل اینکه اِسمش در لیست بازیکنان بود توانست دومین مدال طلای جام جهانی را بگیرد. دَنیل آلبرتو بیشتر زندگی ورزشی خود را در باشگاه فوتبال ریور پلاته در لیگ برتر آرژانتین گذراند و برای این تیم موفق شد 103 گل به ثمر برساند. پس اَز آن او مانند دیگر بازیکنان آمریکای جنوبی به ایتالیا مهاجرت کرد و مدتی در آنجا گذراند و جالب اینجاست که آمار او در اروپا بهتر اَز آمریکای جنوبی بوده اَست. سپس دوباره در سال آخر فوتبالیش به ریور پلاته بازگشت. همچنین او یکی کاشته زنان معروف تاریخ فوتبال اَست. گاهی اوقات دَنیل آلبرتو برای زدن ضربه سر به جلو می آمد و همین اَمر موجب میشد تیم حریف ضدحملات خطرناکی را طرحی کند پس در بازی های مهم برخی اَز سرمربیان مانند کارلِس بیلاردو او را به عنوان مدافع چپ اِنتخاب می کردند؛ که ضدحملات تیم حریف بیش اَز حد خطرناک نباشد. او را یکی اَز تهاجمی ترین مدافعان تاریخ می نامند. او یکی اَز جاودانه ترین مدافعان تاریخ فوتبال اَست...
افتخارات مهم: 2 بار قهرمانی جام جهانی(1978 و 1986)
فرناندو هیه رو: 163 گل
مدافع وسط افسانه ای گاوبازهای وحشی و بهترین مدافع تاریخ اِسپانیا که عملکرد بی نظیرش در رئال مادرید سبب شده؛ همه او را تحسین کنند. فردی متولد شهری دورافتاده (ولز-مالاگا). که عملکرد بی همتایش سبب شد؛ رئال به اِقدامی بزرگ دست بزند و فرناندو رو با هزینه ای مناسب خریداری نماید. او 18 سال فوتبال بازی کرد و در این میان 14 سالش را در مادرید کنار بزرگان فوتبال مانند زیدان, لوئیس فیگو, رونالدو, کاسیاس و روبرتو کارلوس گذراند و به افتخارات بسیاری دست یافت. او با 29 گل زده در تیم ملّی عنوان بهترین مدافع گلزن تاریخ تیم های ملّی را به راحتی در اِختیار گرفته اَست و پس اَز او دَنیل آلبرتو پاسارلا با 22 گل ملی و با اِختلاف 7 گل قرار دارد. فرناندو هیه رو با اینکه سومین مدافع گلزن برتر تاریخ فوتبال اَست؛ ولی نتوانسته خود را در میان بزرگانی چون بکن باوئر, پائولو مالدینی یا روبرتو کارلوس قرار دهد.
افتخارات مهم: 3 بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (02-2001 و 2000-1999 و 98-1997)
لوران بلان: 153 گل
او را بیشتر کارشناسان بهترین و بزرگترین مدافع تاریخ آبی پوشان فرانسه می دانند. مردی با قامت بالا که دفاع تیم ملی فوتبال فرانسه را در جام جهانی 1998 و جام ملت های اروپا 2000 را رهبری می کرد. مردم فرانسه به او لقب رئیس را داده اَند. زیرا به راحتی مهاجمان تیم های حریف را مهار و کنترل می کرد. او در اَمر گلزنی یکی اَز موفقّ ترین مدافعان تاریخ بشر اَست. در جام جهانی 1998 فرانسه, تیم او فقط 2 گل دریافت کرد و این را مدیون بازیکنی به نام لوران بلان بود. او را به عنوان کاپیتان خط دفاع هم میشناسن, زیرا همیشه با فریادهای آتشیتش به بقیّه ی اَفراد گوشزد می کرد حواسشون به کدام بازیکن باشه یا کدام تیر دروازه رو بگیرن. او واقعاً برای خود رئیسی بود و تا اَبد در دل آبی ها خواهد ماند...
افتخارات مهم: قهرمانی جام جهانی(1998) ؛ قهرمانی جام ملّت های اروپا(2000)
اِدگاردو بائوسا: 121 گل
یکی اَز بهترین بازیکنان و مدافعان تاریخ آمریکای جنوبی که توانسته 121 گل به ثمر برساند. او بازیکن خارق العاده ای بود. ولی متاسفانه هرگز نتوانسته در باشگاه های بزرگ (آمریکای جنوبی) دوام بیاورد پس با سرعت بیش اَز حد باشگاه های بزرگ به درود می گفته و دوباره به باشگاه های کم فروغ ملحق میشده, به هر حال او یکی اَز بهترین گلزنان مدافعان تاریخ می باشند.
افتخارات مهم: هیچی
پائول برایتنر: 113 گل
مدافع اَفسانه ای آلمان ها؛ که پس اَز فرانتس بکن باوئر به عنوان بهترین مدافع تاریخ آلمان شناخته می شود. او همیشه یکی اَز بهترین بازیکنان تاریخ جام جهانی بوده اَست. اَز معدود اَفرادی می باشد که توانسته در دو فینال جام جهانی گلزنی کند. اولین فینال او در جام جهانی 1974 بود که توانست در دقیقه 25 دروازه ی لاله های نارنجی را باز کند و بازی را به تساوی بکشاند و در اِدامه درخشش مولر افسانه ای سبب شد پرستاره ترین تیم تاریخ آلمان و اروپا قهرمان این جام شود. اما اینجا پایان کار نبود. او به همراه فرانتس بکن باوئر یکی اَز به یادماندنی ترین زوج های خط دفاعی را تشکیل داده بودند. آلمان با زوج این دو به موفقیت های بسیاری دست پیدا کرد. ولی پس اَز خداحافظی بکن باوئر باز هم پائول اِدامه داد و در جام جهانی 1982 اِسپانیا توانست تک گل آلمان در فینال این را به ثمر برساند. این درسته دیگه آلمان قهرمان نشد ولی او نام خود را در تاریخ جاودانه کرد. او به عنوان یکی اَز بزرگترین و قدرتمندترین مدافعان تاریخ فوتبال آلمان و جهان شناخته می شود.
افتخارات مهم: قهرمانی جام جهانی(1974) ؛ قهرمانی جام ملّت های اروپا(1972) ؛ نایب قهرمانی جام جهانی(1982)
روبرتو کارلوس: 113 گل
مدافع چپ افسانه ای سلسائو و کهکشانی ها؛ شخصی فوق العاده و تهاجمی ترین مدافع تاریخ فوتبال بود. او اَز جمله افرادی بود که توانست به تمامی اِفتخارات تیمی برسد. کارشناسان او یکی اَز بهترین مدافعان چپ تاریخ می دانند و او را با پائولو مالدینی؛ اسطوره ی بزرگ روسونری ها مقایسه می کنند. روبرتو کارلوس اَز اِبتدا که در اینترمیلان بود وینگر چپ بود سپس برای اینکه علاقه داشت مدافع شود به رئال رفت و در رئال 11 سال رویایی را به سرانجام رساند و به اِفتخارات باشگاهی خود به شدّت اَفزود و با 523 بازی برای این باشگاه وفادارترین بازیکن خارجی (غیراِسپانیایی) کهکشانی ها لقب گرفت. او در سال هایی که در رئال بود توانست با بزرگانی مانند زین الدین زیدان؛ لوئیس فیگو؛ داور شوکر؛ فرناندو هیه رو؛ ایکر کاسیاس؛ دیوید بکهام؛ رونالدو و ماکِلله هم بازی شود و اِفتخارات فردی و تیمی زیادی به دست آورد. چند صحنه ای که هواداران فوتبال هرگز اَز روبرتو کارلوس فراموش نخواهند کرد دو پاس گل او در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2002 بود که پاس گل اولی را اَز اوت به سمت رائول پرتاب کرد. و دومین پاس گل هم که به سختی توانست به زیدان برساند و در گل تاریخی افسانه ای زیدان شریک باشد. صحنه ی دیگر زدن گل ضربه ایستگاهی به فرانسه سال 1997 بود که در یاد تاریخ زنده خواهد ماند. و آخرین صحنه ای که همه به یاد خواهند داشت گل افسانه ای او اَز ضربه ایستگاهی به چین در جام جهانی 2002 کره و ژاپن بود. پَس اَز رئال؛ او اِسپانیا و شهر مادرید را به مقصد ترکیه ترک کرد مدّتی را در ترکیه گذراند و سپس بعد اَز 16 سال جدایی اَز فامیل و وطن خود دوباره به برزیل بازگشت؛ او را به همراه دیوید بکهام به عنوان بزرگترین و بهترین کاشته زنان تاریخ فوتبال جهان یاد می شوند. او دومین شخصی در تاریخ بود که توانست در یک فصل قهرمانی جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورد. و به همراه سامی خدیرا تنها اشخاصی در تاریخ فوتبال هستند که توانسته اَند در یک فصل تمامی جام های بین المللی باشگاهی و ملّی (جام جهانی, لیگ قهرمانان اروپا, سوپرکاپ اروپا, جام بین قاره ای) را بدست آورد. او به همراه پائولو مالدینی بهترین مدافع چپ های تاریخ فوتبال هستند و تا اَبد خواهند بود...
افتخارات مهم: قهرمانی جام جهانی(2002) ؛ نایب قهرمانی جام جهانی(1998) ؛ 2 بار قهرمانی کوپا آمریکا(1997 و 1999) ؛ 3 بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (02-2001 و 2000-1999 و 98-1997)
فرانتس بکن باوئر: 108 گل
فرانتس بکن باوئر معروف به قیصر آلمان اَز دید بیشتر کارشناسان و منتقدان بهترین و بزرگترین مدافع تاریخ فوتبال جهان می باشد. او به همراه فرانکو بارزی تنها افرادی در تاریخ هستند که توانسته اَند در جام جهانی هر 3 مدال برنز؛ نقره و طلا را برگردنشان آویزان کنند. بکن باوئر در جام جهانی 1966 اِنگلستان تنها با 20 سال سن توانست با زدن گل پیروزی در نیمه نهایی مقابل اتحاد جماهیر شوروی؛ تیمش را فینالیست کند. ولی در فینال در حالی که درخشش بی همتای سِربابی چارلتون و جف هرست رو تماشا می کرد, نتوانست کار خاصی اَنجام دهد. و تیمش مغلوب سه شیرها (سِربابی چارلتون, جف هِرست و بابی مور) شد. پس اَز این بازی او مدال نقره ی جام و جایزه ی فردی بهترین بازیکن جوان جام جهانی را دریافت کرد. در جام جهانی 1970 مکزیک یکی اَز بهترین ترکیب های تاریخ آلمان رو شاهد بودیم ولی متاسفانه در نیمه نهایی در وقت های اضافی مقابل ایتالیا با دریافت چهارگل بازی را 4 بر 3 شکست خوردند؛ این بازی بعدها در رای گیری فیفا بازی قرن نام گرفت. در رده بندی این جام در مقابل اروگوئه آلمان ها توانستند با تک گل ولفگانگ اویرات برنده ی این مسابقه باشند. و فرانتس بکن باوئر دومین مدال خود را در جام های جهانی با اَرزش برنز کسب کرد. مثلث وحشتناک آلمان در جام ملّت های اروپا 1972 بلژیک تشکیل شد؛ سپ مایر در پست دروازه بان؛ قیصر در پست دفاع و مولر اَفسانه ای در پست حمله! این مثلث آتشین قهرمانی یورو 1972 رو برای آلمان به راحتی به اَرمغان آورد. فرانتس بکن باوئر در انتها به عنوان بهترین دفاع یورو اِنتخاب گردید. در جام جهانی 1974 بالاخره خود بکن باوئر و یارانش توانستند درجه ی میزبانی مسابقات را اَز فیفا بگیرند. بی شک در این جام آلمان ها بهترین ترکیب تاریخ خود را داشتند. ترکیب آلمان در آن جام مملوء اَز ستارگان بزرگ و کم نظیر بود. زوج دفاعی او و پائول برایتنر یکی اَز دیدنی ترین و قدرتمندترین زوج های دفاعی تاریخ فوتبال بود. تمامی ستارگان آلمان در آن دوره تمامی توان خود را به خدمت گرفتند تا قهرمان شوند. در فینال که بکن باوئر جلوی هلند و یوهان کرایف قرار گرفت توانست او را به راحتی مهار کند و جام را به عنوان پرستاره ترین تیم تاریخ اروپا بالای سر ببرد. اَز سال 1974 تا 1976 در سه دوره ی پیاپی بایرن مونیخ و تیم ملّی فوتبال آلمان به دلیل مثلث آتیشنشان درخشیدند. بایرن مونیخ در این سه سال متوالی به لطف مثلث آتشینش توانست سه بار فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود. پس اَز آن بکن باوئر اِعلام کرد جام ملّت های اروپا 1976 یوگسلاوی آخرین دوره ی حضور او در تیم ملّی فوتبال آلمان خواهد بود. در آن جام هم همه عالی عمل کردند ولی یک فوق ستاره آلمان نداشت... مولر افسانه ای... همین اَمر موجب شد در فینال نه سپ مایر پیر بتواند پنالتی مهار کند. نه قیصر پیر بتواند حریفان خود را کنترل نماید... این پنجمین و آخرین مدال ملّی بکن باوئر بود. بکن باوئر توانسته بود هر 3 مدال جام جهانی و 2 مدال اَز یورو رو بر گردن آویزان کرد. قیصر بی همتای تاریخ ملّی پوشان پس اَز آن خداحافظی درماتیکش در تاریخ جاویدان شد...
افتخارات مهم: قهرمانی جام جهانی(1974) ؛ نایب قهرمانی جام جهانی(1966) ؛ جایگاه سوم جام جهانی(1970) ؛ قهرمانی جام ملّت های اروپا(1972) ؛ نایب قهرمانی جام ملّت های اروپا(1976) ؛ 3 بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا (76-1995 و 75-1974 و 74-1973)
