عصر امروز این دروازه بان مصاحبه ای با Il Sole 24 Ore و Sky Sport انجام داد که قسمت هایی از آن را در زیر می خوانید.
بوفون گفت: "در چهار سال گذشته ما چیز مهمی ساخته ایم که هواداران زیادی را دوباره به تیم ملی علاقه مند کرده است و حس تعلق خاطر ما را افزایش داده است. ایتالیا هیچوقت به عنوان مدعی اصلی وارد تورنمنت های بزرگ نشده است، اما تاریخ به ما آموخته است که یک ایتالیای ضعیف، همیشه توانسته در نقش یک مدعی ظاهر شود. ما همیشه می خواهیم خیره کننده باشیم و امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست.
پراندلی ترکیب ایده آلی ساخته است، بنابراین فکر می کنم نفرات دعوت شده شایسته و درست هستند. مربی برای پیدا کردن این 30 نفر بازی های سری آ را زیر نظر داشته است. تا آنجا که به من مربوط می شود، فکر می کنم آنتونیو کاسانو با شایستگی دعوت شده است. باید ببینیم که آیا این ترکیب می تواند ثابت کند که یک تیم برنده است یا خیر؟ هرچند طبیعی است که با انتشار این لیست 30 نفره از میان این همه استعداد، برخی از افراد خوشحال نباشند.
من از این فرصت استفاده می کنم تا از تمام بچه ها تشکر کنم؛ کسانی مثل الساندرو دیامانتی، امانوئل جاکرینی، آلبرتو جیلاردینو و دومنیکو کریشیتو که اکنون اینجا نیستند اما هنگام به تن کردن پیراهن آتزوری، بزرگی خود را ثابت کرده اند."
سپس این دروازه بان با مرور کارنامه حرفه ای و طولانی خود، در مورد برخی از خاطراتش در تیم ملی صحبت کرد.
"نیمه نهایی جام جهانی 2006 مقابل آلمان بسیار مهم بود، چرا که یک حس انتقام جویی واقعی وجود داشت. مهاجران ایتالیایی زیادی در آلمان حضور داشتند که خواهان این پیروزی بودند و در طول مسابقات این حس قابل درک بود.
دیداری که من با بیشترین حس ناامیدی به یاد دارم به جام جهانی 2002 و دیدار مقابل کره جنوبی مربوط می شود. در آن زمان هنوز از قانون گل طلایی استفاده می شد و حذف شدن به این طریق واقعاً تکان دهنده بود.
در طول تمام این سالهای حضورم در فوتبال، به اندازه کافی خوش شانس بوده ام که با افراد فوق العاده بسیاری آشنا شوم. شخصی که من عمیق ترین و عالی ترین رابطه را با او داشته ام، الکس دل پیه رو بود. ما لحظات فراموش نشدنی بسیاری با هم داشتیم، هم خوب و هم بد."
