I never said I'd lie and wait forever
من هرگز نگفتم دروغ میگم و برای همیشه منتظر میمونم
If I died
اگه من مردم
We'd be together
ما باهم بودیم
I can't always just forget her
من نمیتونم همیشه اونو فراموش کنم
But she could try
ولی اون میتونست تلاش کنه
At the end of the world
در پایان جهان
Or the last thing I see
یا چیزی که برای آخرین بار میبینم
You are never coming home, never coming home
تو هیچوقت به خونه نمیای، هیچوقت به خونه نمیای
Could I? Should I?
آیا میتونم؟ آیا باید؟ (منظور اینه باید بتونم؟)
And all the things that you never ever told me
و همه چیز هایی که تو هیچوقت به من نگفتی
And all the smiles that are ever, ever...
و همه اون خنده هایی که همیشه، همیشه...
Ever get the feeling that you're never all alone?
آیا تا به حال حس کردی که هیچوقت تنها نیستی؟
And I remember now
و الان یادم اومد
At the top of my lungs in my arms she dies
در بالای ریه های من، در آغوش من او میمیرد
She dies
او میمیرد
At the end of the world
در پایان جهان
Or the last thing I see
یا چیزی که برای آخرین بار میبینم
You are never coming home, never coming home
تو هیچوقت به خونه نمیای، هیچوقت به خونه نمیای
Could I? Should I?
آیا میتونم؟ آیا باید؟(باید بتونم؟)
And all the things that you never ever told me
و همهٔ چیز هایی که تو هیچوقت به من نگفتی
And all the smiles that are ever gonna haunt me
و همهٔ لبخند هایی که همیشه قراره بهم آسیب بزنن
Never coming home, never coming home
هرگز به خونه نمیاد، هرگز به خونه نمیاد
Could I? Should I?
آیا میتونم؟ آیا باید؟(باید بتونم؟)
And all the wounds that are ever gonna scar me
و همهٔ زخم هایی که همیشه زخمیم میکنن
For all the ghosts that are never gonna catch me
برای همهٔ روح هایی که هیچوقت قرار نیست من و بگیرن
If I fall
اگه سقوط کنم
If I fall
اگه سقوط کنم
(Down)
(پایین)
At the end of the world
در پایان چهان
Or the last thing I see
یا هرچیزی که برای آخرین بار میبینم
You are never coming home, never coming home
تو هیچوقت به خونه نمیای، هیچوقت به خونه نمیای
Never coming home, never coming home
هیچوقت به خونه نمیای، هیچوقت به خونه نمیای
And all the things that you never ever told me
و همهٔ چیز هایی که تو هیچوقت به من نگفتی
And all the smiles that are ever gonna haunt me
و همهٔ لبخند هایی که همیشه قراره بهم آسیب بزنن
Never coming home, never coming home
هرگز به خونه نمیاد، هرگز به خونه نمیاد
Could I? Should I?
آیا میتونم؟ آیا باید؟(باید بتونم؟)
And all the wounds that are ever gonna scar me
و همهٔ زخم هایی که همیشه زخمیم میکنن
For all the ghosts that are never gonna catch me
برای همهٔ روح هایی که هیچوقت قرار نیست من رو بگیرن
