سکانس اول(خداحافظ رئیس کوچک)
چند روزی از خداحافظی شاعر فوتبال می گذرد. تازه داشتیم به این غم بزرگ عادت می کردیم و خود را با آن وفق می دادیم که خداحافظی ماسکرانو، آب سردی شد و ریخت روی سرمان. شاعر که رفت، همه چیز را با خودش برد. خاطرات تلخ و شیرینش را، حرکات جنون آمیزش را و گلهای مرگبارش را. فوتبال بدون رونالدینیو یک چیزی کم دارد. آخر همه ی ما با او عاشق فوتبال شده بودیم. با او امید به زندگی داشتیم و روز را به امید اینکه شب، یک بار دیگر او را از جعبه ی جادویی تلویزیون تماشا می کنیم، می گذراندیم.
اما حالا او ما را تنها گذاشت. رفت تا فوتبال عزادار شود. رفت تا بدانیم که تا وقتی که این ابر ستاره ها هستند باید از آن ها لذت ببریم نه اینکه با کلکل های بچگانه، هنر آنها را به طعم گس و تلخی بکشانیم!
اما چند روز پیش، بر غم های روز مره مان افزوده شد. خاویر ماسکرانو، از بارسلونا رفت! رفت تا ادامه ی فوتبالش را در لیگ چین سپری کند. خاویر ماسکرانو، همیشه با غیرتی مثال زدنی برای بارسا به میدان می رفت. همیشه از جان و دل مایه می گذاشت و کوچکترین اجحافی در حق تیم نکرد. هواداران هم با او ارتباطی خوب داشتند و همیشه دوستدار او بودند.
ماسکرانو اصولا مدافع گلزنی نبود، برای مثال در طول حضور 8 ساله ی او در بارسلونا فقط موفق به زدن 1 گل، آن هم از روی نقطه ی پنالتی شد. به طوری که بعد از گلزنی او از روی نقطه پنالتی، نیمکت بارسلونا با خنده و خوشحالی برای ماسکرانو دست زد و صحنه ی زیبایی در نیوکمپ رقم خورد.
ماسکرانو همراه با مسی، تنها آرژانتینی های بارسلونا بودند. اکنون لیونل مسی باید تنها به آرژانتین سفر کند. دیگر هموطنی در ترکیب نخواهد داشت و باید به این تنهایی عادت کند. ماسکرانو حالا راهی تیم "هبی فرچون چین" می شود.
خاویر ماسکرانو، کاپیتانی بود که هیچگاه بازوبند بر دست نداشت. هیچ وقت ادعای بزرگی نکرد و تیم را به حاشیه نبرد. سرش به کار خودش بود و برای موفقیت تیم تلاش میکرد. بازی فرداشب مقابل اسپانیول، آخرین حضور او در نیوکمپ به عنوان بازیکن بارسلوناست. "خاویر ماسکرانو، کاپیتانی که بازوبند نداشت"!
سکانس دوم(افتخارات ماسکرانو در بارسلونا و آمار گلها)
بازیکن آرژانتینی در سال 2010 از لیورپول به بارسلونا پیوست و در مجموع 334 بار برای بارسلونا به میدان رفت.
او با بارسلونا موفق به کسب 18 جام معتبر نیز شد، 4 عنوان قهرمانی در لالیگا، 4 عنوان قهرمانی جام حذفی اسپانیا، 3 عنوان قهرمانی سوپر کاپ اسپانیا، 2 عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، 2 عنوان قهرمانی سوپر جام اروپا و 2 عنوان قهرمانی جام باشگاه های جهان از جمله افتخارات ماسکرانو با بارسلوناست. او پس از لیونل مسی و دنی آلوز که به ترتیب با 613 و 391 بازی رکورد دار هستند، سومین بازیکن خارجی (غیر اروپایی) باشگاه، از لحاظ تعداد بازی است. لازم به ذکر است که ماسکرانو در چین به یکی از پردرآمد ترین بازیکنان فوتبال تبدیل خواهد شد.
آمار گلهای باشگاهی:
۰۵-۲۰۰۳ ریورپلیت ۴۶ بازی ۰ گل زده
۰۶-۲۰۰۵ کورینتیانس ۱۷ بازی ۰ گل زده
۰۷-۲۰۰۶ وستهام یونایتد ۷ بازی ۰گل زده
...-۲۰۰۷ لیورپول ۷۶ بازی ۲ گل زده
--------------------------------------------------------------------------------
آمار گلهای ملی:
۲۰۰۳ جوانان آرژانتین زیر ۲۰ سال ۲۲ بازی یک گل زده
۲۰۰۴ و ۲۰۰۸ تیم امید آرژانتین ۱۸ بازی ۰ گل زده
...-۲۰۰۳ بزرگسالان آرژانتین ۵۵ بازی ۲ گل زده
سکانس سوم(خلاصه ای از فعالیت های ورزشی)
او فوتبال خودش را از تیم نوجوانان ریورپلیت آغاز کرد و در سال ۲۰۰۳ به تیم بزرگسالان این باشگاه ملحق شد.اولین موفقیت او با قهرمانی ریور در کلاسورا ۰۴-۲۰۰۳ رقم خورد و درهمان فصل موفق شد همراه با تیمش به نیمه نهایی کوپالیبرتادورس صعود کند اما در ان مرحله از رقیب دیرینه خود یعنی بوکاجونیورز شکست خوردند. در آن زمان تیمهای اروپایی زیادی از جمله رئال مادرید و دپورتیوو لاکرونیا به دنبال جذب وی بودند ولی ریور با همه این پیشنهادها مخالفت کرد و منتظر پیشنهادهای مالی مناسبتری بود . فصل ۰۵-۲۰۰۴ چندان برای ریورپلیت موفقی به همراه نداشت . آهنا در این فصل در آپرتورا سوم شدند و در کلاسورا رتبه دهم را کسب کردند و یکبار دیگر در نیمه نهایی کوپالیبرتادورس نتیجه را واگذار کردند اما اینبار به سائوپائولو از برزیل . ماسکرانو همراه با تیم ملی بزرگسالان آرژانتین در جام کنفدراسیونها (۲۰۰۵ - آلمان ) شرکت کرد و عملکرد خوبی ارائه داد . پس از آن بازیها کورینتیانس برزیل موفق شد با مبلغ ۱۵ میلیون یورو این بازیکن را به خدمت بگیرد .
اولین تجربه بین المللی ماسکرانو در سپتامبر ۲۰۰۱ بود که او به همراه تیم ملی زیر ۱۷ سال آرژانتین مقام چهارم جهان را کسب کردند . در سال ۲۰۰۳ ماسکرانو برای شرکت در جام جهانی جوانان به تیم ملی دعوت شد و باز هم آرژانتین مقام چهارم را در آن رقابتها کسب کرد . ژاویه ۲۰۰۴ مسابقات مقدماتی المپیک ۲۰۰۴ آتن در شیلی برگزار میشد و ماسکرانو به همراه تیم ملی امید آرژانتین در آن بازیها اول شدند و چندماه بعد یعنی آگوست ۲۰۰۴ موفق به کسب مقام قهرمانی رقابتهای المپیک ۲۰۰۴ و مدال طلا شدند . در سال ۲۰۰۴ ماسکرانو همراه تیم بزرگسالان آرژانتین در کوپاامریکا که در پرو برگزار میشد حضور یافت و در فینال بازیها مقابل برزیل در ضربات پنالتی مغلوب شدند ولی درخشش ماسکرانو در آن بازیها باعث شد به عنوان بهترین بازیکن تیمش انتخاب شود . در سال ۲۰۰۵ و جام کنفدراسیونها او عضو تیم ملی بود و باز هم در فینال رقابتها مقابل برزیل شکست خوردند . در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان ماسکرانو در همه بازیها و همه دقایق برای آرژانتین بازی کرد ولی علیرغم شایستگی در یک چهارمنهایی با شکست مقابل تیم میزبان در ضربات پنالتی حذف شدند. در کوپاامه ریکا ۲۰۰۷ که در ونزوئلا برگزار شد ماسکرانو اولین گل ملی خود را به ثمر رساند . در آن بازیها بازهم در فینال آرژانتین مغلوب برزیل شد ولی عملکرد ماسکرانو به حدی خوب بود که در میان تیم پرستاره آرژانتین در آن رقابتها بهترین بازیکن آرژانتینی لقب گرفت . سال ۲۰۰۸ اولین کارت قرمز ماسکرانو در بازی مقابل آمریکا در هشتم ژوئن اتفاق افتاد . در همان سال با دعوت از ماسکرانو برای حضور در تیم المپیک به عنوان یکی از سه بازیکن بزرگسال او چنان ذوق زده و با انگیزه شد که در مصاحبه ای چنین گفت : برای هر ورزشکاری بسیار مهم است که بتواند از مدال طلای خود دفاع کند . ممکنه من اولین شخص آرژانتینی باشم که اینکار را انجام میدهم و در تاریخ کشورم جاودانه میشوم . آرژانتین قهرمان المپیک ۲۰۰۸ شد و ماسکرانو در کنار خوان نلسون بازیکن واترپولو آرژانتین تنها ورزشکارانی هستند که دو طلای المپیک برای آرژانتین به ارمغان آورده اند . پس از انتخاب مارادونا به عنوان سرمربی آرژانتین در سال ۲۰۰۸ او ماسکرانو را به عنوان کاپیتان تیم ملی انتخاب کرد و گفت : من میخواهم ماسکرانو کاپیتان تیمم باشد به این خاطر که باور دارم که او نزدیکترین شرایط رابه اعتقداتی که من به پیراهن تیم ملی آرژانتین دارم داراست . او برای پیراهن تیم ملی عرق میریزه فداکاری میکنه و به هم تیمیهایش نزدیکه . من متقاعدش میکنم که کاپیتان تیم من باشد . در حضور خاویر زانتی ماسکرانو در ابتدا قبول نکرد ولی بالاخره در تاریخ ۱۰ نوامبر اولین بار کاپیتان البیسلسته شد .
