طرفداری- همونطور كه می دونید و در خبرها هم منعكس شد یكی از مشكلات اساسی بازیكنان تیم ملی فوتسال در تایوان مشكل غذاشون بود.
اونهایی كه به كشورهای شرق آسیا سفر كردن می دونن كه غذاهای اونجا به مذاق ما اصلا خوش نمیاد و نمی تونیم با غذاهاشون كنار بیایم.
آقای ترابیان، سرپرست كاروان اعزامی به مسابقات گفته: "ما قبل از سفر یه ایمیل زدیم به کمیته برگزاری و گفتیم كه سه وعده غذا با مشخصات اعلامی برامون تدارک ببینن ولی وقتی رفتیم اونجا دیدیم كه هیچ تداركی ندیدن و همون غذاهای خودشون رو سرو کردن.»
آخه سرپرست محترم آیا وقتی شما ایمیل می زنید، نباید پیگیر نتیجه و پاسخ اونها باشید؟ یه ایمیل زدید و همین؟ اگر پیگیر ایمیلتون می شدید و می فهمیدید كه اونها كاری برای غذای تیم نكردن، حداقل از همینجا تدارک می دیدید و یه فكری می كردید. نه اینكه برید اونجا و متوجه بشید ایمیلتون رو انداختن گوشه چپ كامپیوترشون!
با توجه به این روش مدیریت در ورزش، همین كه تیم سالم میره مسابقات و بر می گرده باید خدا رو شكر كنیم.
فقط یه سوال!
چرا کارهایی مثل خرید بلیط هواپیما، رزرو هتل و سایر کارهایی که توش پورسانت هست به مشکل نمی خوره؟ فقط کارهای خدماتی و تدارکاتی همیشه یه جاش می لنگه؟
تا حالا به این فكر كردید كه برید ورزشگاه و در حالی كه روی تخت دراز كشیدید و دارید استراحت می كنید، از دیوار تمام شیشه اتاقتون فوتبال تماشا كنید؟
مطمئنم كه تا حالا حتی بهش فكر هم نكردید. تنها آرزوی هر تماشاگر فوتبال تو لیگ ما اینه كه بتونه یه روز بره از روی جایگاه ویژه ورزشگاه مسابقه رو ببینه كه اونم آرزوی محالی نیست و كافیه بازی مهم نباشه و یه آشنای جوندار هم داشته باشی!
ولی جالبه بدونید كه توی ورزشگاه آلیانز آرنای مونیخ، یكی از مجموعه هتل های زنجیره ای آلمان قصد داره سوئیت هایی بسازه كه توش تمام امكانات هتل باشه و در ضمن بشه زمین فوتبال رو از روی تخت تماشا كرد. اونوقت آقای ساکت میگه فدراسیون ما پنج ستاره است!
وقتی ورودی ورزشگاه بابل، درخونه بغلی ورزشگاهه، چطور میشه به فدراسیون گفت پنج ستاره؟
این ورزش هم برای خودش عالم پیچیده ای داره. مثلا رشته پرتاب دیسک كه احسان حدادی قهرمان المپیكی كشورمون در اون فعالیت میكنه، دنیایی داره برای خودش.
همینطوری كه نگاه می كنی خیلی پیچیده به نظر نمیاد. دیسک رو می گیری تو دستت، باهاش چند دور می چرخی و بعدش با زاویه خاصی پرتابش می كنی كه باد جلوی حركتش رو كمتر بگیره. همین. ولی الان بعد از چند سال هنوز حدادی برای تمرین نیاز به مربی خوب و بین المللی داره.
مربیه بهش چی میگه؟ غیر از این چند حركت مگه چیز دیگه ای داریم؟ به خاطر همینه كه می گیم دنیای حرفه ای ورزش دنیای پیچیده ایه!
پژمان جمشیدی بازیكن سابق فوتبال كه این روزها به عنوان بازیگر سینما داره فعالیت می كنه از طرف هیئت داوران جشنواره فیلم فجر به عنوان كاندیدای بهترین نقش مكمل مرد انتخاب شد.
ظاهرا این انتخاب به مذاق بعضی از هنرمندا خوش نیومد و با طنز و جدی از این انتخاب انتقاد كردن. اینكه انتخاب این ورزشكار سابق و هنرپیشه امروز درست بوده یا خیر بماند برای بحث كارشناسی ولی اگه قرار به انتخاب كاندیدای عجیب ترین و طنزترین پوشش در مراسم جشنواره فیلم فجر باشه ،مسلما پژمان جمشیدی هیچ شانسی نداره.
بعضی از دوستان هنری چنان تیپ هایی میزنن كه هرچی فكر می كنی متوجه دلیل منطقی تو تركیب این پوشش نمیشی!
سفر رئیس هیئت فوتبال شیراز همراه تیم ملی فوتسال به تایوان حاشیه ساز شد و کارشنا ها انتقاد كردن به اینكه چه لزومی داشته كه ایشون به این سفر بره؟
حتی سرمربی تیم ملی فوتسال هم با كنایه گفته: "فدراسیون خواسته بهش حال بده" ولی خود ایشون معتقده كه چون تنها رئیس هیئت فوتباله كه مدرس رسمی فوتسال هم هست، پس خیلی هم عجیب نیست كه همراه تیم ملی به این سفر رفته. حتی ایشون میگه وقتی مسئولین برگزاری مسابقات فهمیدن كه من اونجا هستم به زور من رو ورداشتن بردن جزو تیم آنالیز!
قسمت اول حرف های ایشون رو میشه یه جورایی قبول كرد كه چون مدرس فوتساله با تیم رفته. ولی اینكه مسئولین برگزاری وقتی فهمیدن ایشون هم همراه تیم ملی رفته تایوان اومدن بردنش عضو كمیته آنالیز مسابقات، قبول كردنش كار ما نیست!
اگه اونها شما رو اینقدر قبول داشتن كه فورا بردنتون عضو كمیته آنالیزتون كردن، چرا قبل از مسابقات به طور رسمی ازتون دعوت نكردن؟
آقای عزیز! درسته که از پشت کوه اومدیم، ولی با سواری اومدیم. ما رو چی فرض کردی؟
