shayan rیاد دریبلاتو زنده کردی... وقتی توپو میگرفتی واست فرق نمیکرد جلوت میشائیل بالاک باشه یا ابراهیم تقی پور... جوری نرم و راحت دریبلشون میزدی که تا فیها خالدون طرف میسوخت و کلی دل ما غنج میزد برات جادوگر... تو واقعا جادو میکردی... هم رقیبای نگون بخت رو هم دل مارو پای تلویزیون...که هر هفته منتظر میشستیم تا بازم دل مارو ببری با یه پا دو پاهات... که چقدر کیف میکردیم یه قهرمان داریم که پاش بیفته مچ بند سبزشم میبنده و بازم نسل مارو دلگرم میکنه از وجودش... یا مثل امشب که هر چقدرم از هیجان به تته پته بیفتی بازم دریبلاتو میزنی و تا فیها خالدون آدمای مکارو میسوزونی
