طرفداری- شاید خیلی ها فرانسیس کونه را بابت دریافت جایزه فیرپلی فیفا بشناسند؛ بابت این که در دیدار اسلواکو برابر بوهمیان در فوریه گذشته، جان دروازه بان حریف یعنی مارتین برکوچ را پس از برخورد با مدافع خودی و تلاش برای جلوگیری از برگشتن زبانش، نجات داد.
بی بی سی گزارش می دهد: این ناجی توگویی اما، سه بار دیگر هم جان همنوعان خود را در دنیای فوتبال نجات داده است. با این وجود هنوز هم برایش قابل درک نیست که در مراسم سالانه فیفا و در کنار بزرگان فوتبال، از او تقدیر شده باشد.
خیلی شگفت زده شدم. شبیه به یک رویا بود.
این بازیکن 26 ساله، در 30 دقیقه ابتدایی بازی برابر بوهمیان مورد توهین نژادپرستانه طرفداران رقیب قرار گرفت ولی امید دارد که اقدام او، به فروکش کردن تب نژادپرستانه موجود در فوتبال بیانجامد.
این حرکت یک پیام است. فیرپلی هم یعنی همین؛ یعنی توقف نژادپرستی. می دانم که آن ها (طرفداران بوهمیان) چه گفتند زیرا با باشگاهم برای عذرخواهی تماس گرفتند. گفتند ممنون این هستند که ناجی یکی از بازیکنان شان شده ام. عذرخواهی کردند، چون چیزهای بدی به من گفتند همچون میمون و خیلی چیزهای دیگر. رفتار کردن با یک انسان همچون یک میمون، عادی نیست؛ چنین کاری نادرست است. فوتبال یک بازی جوانمردانه است و من این را به آن ها نشان دادم. فوتبال آن اقدامات نژادپرستانه نیست. پیام من این بود که آن ها باید دست از این کار بردارند.
اقدام خیر کونه، او را اینک به یک شخصیت مشهور در کشورش تبدیل کرده و وی از احترام بالایی در آنجا برخوردار است؛ اما این فقط در هموطنان او خلاصه نمی شود و بلکه این بازیکن شاهد تشویق خود از سوی طرفداران اسلاویا پراگ چک نیز بوده است.
در حال گردم کردن بودم که شنیدم می گفتند: «این فردی است که جان مارتین را نجات داد». پس از این به تشویق و فریاد زدن نام من پرداختند. شرایط آنقدری اعجاب آور بود که من دیگر نمی توانستم روی گرم کردن تمرکز کنم.
تایلند، عمان، پرتغال و مجارستان کشورهایی بوده اند که کونه پیش از حضور در فوتبال جمهوری چک، در آن ها بازی کرده است. نخستین رویارویی او با نژادپرستی در بازی برابر پورتو در لیگ پرتغال بود و او را پس از انجام تنها سه بازی در قاره سبز، تا مرز کناره گیری از فوتبال نیز پیش برد.
من یک مسیحی هستم و خیلی به دعا کردن و روزه گرفتن می پردازم و از این رو معتقدم خداوند در تلاش است تا پیامی را برای من بفرستد. شاید من تا حدی فرشته ای از سوی او باشم. عده ای هستند که اینک مرا به چشم یک فرشته می بینند و من پیام های بسیاری با این مضمون دریافت کرده ام. ولی گفته من این است: «من فقط کونه فرانسیس هستم و این خداوند است که این کارها را انجام می دهد، نه من».
او که یک بار در تایلند و دو بار در آبیجان به شکل مشابه ای مانع از چرخش زبان بازیکنان و خفگی آن ها شده است، اعتراف کرده که این کار راحت نیست چرا که اغلب منجر به خون آلود شدن دست او به دلیل گاز گرفتگی غیر تعمدی افراد مصدوم می شود. قصه کونه آنجا زیباتر می شود که او جایزه دریافتی از سوی فیفا را به مادرش هدیه کرده است...
