طرفداری - این بخشی از صحبت های روبرتو مانچینی در اکتبر 2015 بود:
کوندوگبیا باید فوتبال ایتالیا را بهتر بشناسد. او بیش از حد به توپ ضربه می زند و چنین سبک بازی در زمانی فضای کمی در دست است، مفید نخواهد بود. او تنها به زمان نیاز دارد. من مطمئنم به زودی او خوب کار می کند.
جفری کوندوگبیا زمانی با مبلغی قابل توجه و در رقابتی سخت با میلان به اینتر پیوست اما به هیچ عنوان نتوانست انتظارها را برآورده کند. تا حدی که همه از هم می پرسیدند در کدام پست زمین می توان از او بازی گرفت؟ هیچ پستی! اما حالا مدتی است که کوندوگبیا به یکی از ستاره های اینتر در سیستم 4-2-3-1 پیولی تبدیل شده است و نقش کلیدی در این تیم به عهده دارد. اینتر حتی به گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان و حضور در جمع 3 تیم بالای جدول فکر می کند.
کوندوگبیا در ماه های اول حضورش در ایتالیا فقط آمد و نگاه کرد و بازی پر از شک و تردید ارائه داد. رقم 40 میلیون یورویی انتقالش و همچنین دستمزد 4.5 میلیون یورویی او بر دوش همه سنگینی می کرد. در ابتدا خیلی ها سبک بازی اش را با پاتریک ویرا مقایسه می کردند و گلش مقابل آرسنال باعث شد همه فکر کنند او مانند پل پوگبا است. اما او هیچکدام نبود. عملکرد ابتدایی اش در اینتر همه را ناامید کرد اما به نظر می رسد این بازیکن در پست غیر تخصصی بازی می کرده است.
مانچینی و دی بوئر تصمیم گرفتند از کوندوگبیا در خط هافبک سه نفره و در پست هافبک باکس استفاده کنند اما این طرح به هیچ عنوان جواب نداد. با این حال آمدن روبرتو گالیاردینی از آتالانتا به اینتر در ژانویه باعث شد کوندوگبیا تبدیل به خودش شود. پیولی تصمیم گرفت گالیاردینی و کوندوگبیا را جلوی مدافعان به بازی بگیرد و از بانگا و ماریو در پست هافبک ترکوارتیستا یا هافبک هجومی استفاده کند. با این کار او قدرت تازه ای به خط دفاع و حمله اش بخشید.
گالیاردینی در زمینه قطع توپ حریف و بازی رو به جلو فوق العاده عمل می کند و حتی گاهی در نقش گلزن ظاهر می شود. از سوی دیگر کوندوگبیا در کنار گالیاردینی نقش مکمل او را با پاس های سالم و اضافه کردن قدرت بدنی در جنگ های نفر به نفر به خوبی ایفا می کند. حالا مرد فرانسوی اعتماد به نفس زیادی دارد و از گام های او پیداست که با آن کوندوگبیای چند ماه پیش کاملا متفاوت است. وظایف این بازیکن جوان در سیستم جدید اینتر کاملا تعریف شده و بر پایه استعدادهای او است.
گالیاردینی و کوندوگبیا در مواقع لزوم در بین مدافعان خودی در مقابل حملات هوایی دفاع می کنند و قدرت سرزنی بسیار خوبی به خط دفاع اینتر بخشیده اند. آنها همچنین زمانی که دو مدافع کناری نفوذ می کنند، به خوبی جای آنها را پر می کنند. وظیفه دیگر این دو بازیکن در اینتر حفظ توپ و نگه داشتن مالکیت توپ است. آنها به خوبی با وینگر ها و مدافعان پاس های سالم را رد و بدل می کنند تا اینتر کم کم با مالکیت توپ، حملاتش را طرح ریزی کند. نقش هجومی این دو بازیکن هم بر روزی ارسال ها و ضربات سر است و هم پاس های کلیدی و تغذیه سه هافبک تهاجمی رو به جلوی اینتر. بدین ترتیب بانگا یا ماریو در پست شماره 10، با خیالی راحت به خط حمله اضافه می شوند و تاثیر خود را می گذارند.
زوج گالیاردینی و کوندوگبیا همچنین باعث افزایش کارآیی مهاجم خطرناک اینتر، مائورو ایکاردی شده است. ایکاردی از تمام نقاط زمین، چه زمینی و چه هوایی تغذیه می شود و صاحب موقعیت های زیادی می شود. کاپیتان اینتر همچنین با حرکات بدون توپ به کناره ها، فضا را برای وینگرهای اینتر یعنی پریشیچ و کاندروا باز می کند تا آنها هم صاحب موقعیت های زیادی در طول بازی شوند.
حالا با گالیاردینی شاهد کوندوگبیای واقعی هستیم. او پل پوگبا یا پاتریک ویرا نیست اما کسی است که حالا در اینتر کاملا به او احساس نیاز می شود و با سنی که دارد می تواند باز هم پیشرفت کند. دیگر نراتزوری نگران آن 40 میلیون یورویی که برای آوردن کوندوگبیا خرج کرد، نیست. او حالا یکی از ستاره های جوزپه مه آتزا است.
*با دخل و تصرف در یادداشت ریچارد هال
