دانیال
کی میچرخونه گردونه شانسو
اوس کریم میشناسی منِ شَرورِ لاتو
با من یکی ارزون حساب کن
شات پُر کنم برات هر رو یه آبجو
سلیقه ام میگه جنگ خوبه فانتوم
میدونی که بد تومه
انقدر که عصبیم کنن
بچرخونم فرمونِ کاردو
پادگانی که میکنه سرجوخه آشخور
تو شطرنجش اونکه کم پولِ مات شد
وَلاهی چگوارا همینان بدونِ
ننه هایی که نمیخان هر رو یه مانتو
چند ساله قبلی که سم بوده بالکن
لات شُد همونی که فن بوده سالتو
از همون اوّلم پی ویترین نبودم
پررو مارادوناءِ مشهوره باجو
سرِ ماها شد پُرِ درد
چون یه عده خالی از فسفرِ مغز
تا دیدن تو هیپ هاپ شد پُرِ فن
ترسیدن که سالنارو پُر کنه رپ
من مشکلم با این بند هاست
که با رانت اومدن بالا تو این چند سال
دشمنی نداریم که با سبکا
وگرنه خودم حال میکنم با فرهاد
تو گوشِ اجتماع میاد صدا هیپ هاپ
رپ گرافیتی دنس و بعد یجا بیتباکس
اگه مشکلیم داری رپ جنگِ عمو
قلم داره حکمِ کلاش اینجا
اما داشِ رپکن یه وقت کج نری مرد
باج ندی به اونکه داده رو صندلی لَم
اونا من و تورو دوست ندارن چون
میترسن از حقیقت
مسلک
چی سَرِ این آدم اومده؟ چی داره میشه
که یه اتوبانو تو اتاقش پیاده میره؟
تمِ همه روزاش سیاه سفیده
هیچ جا نمیتونه زیاد بشینه
میذاره میره
فقط یه جوری طی بشه روزش
بیرون مثِ زندونه
خونه مثِ سلولش
فرق میکنه آدم زندگی کنه
یا فقط زنده بمونه
رفتارام همه رو کلافه میکنه
اَ خودم درمیرم، اما فرارِ بی خوده
همه شبا رو مَستم، ولی خب به قولِ شاعر
مَستیَم دردِ منو دوا نمیکنه
حالم بهتره یه گوشه کنار
تویِ تراس به زورِ سه کام
ذوقِ خیلی چیزا رفته اَز توم
با این که دنبالشون مونده چشام
ناجی
منم دلم میخواد بخوابم ولی
فکرِ یه چیزی هر شب دهنمو
الان اونایی که دورمن کمن
چون فهمیدم همه جوره خودمم فقط
اگه شبا از این طولانی تر بشن
یهو دیدی حتی زیرِ قولمم زدم
انقد دلم پُره که من
اسلحم برا تو بزن خودت
بزن شاید که فرق کنه
شاید این عادت های همیشگی ولم کنه
چقد حسم
روزای بدون درد و دل
یه دیوونم که رپ کنه ولی
هنو منتظرم زنده بشه
یه خورشید رنگ شبو عوض کنه
حالِ تو هم بگی نگی اینه
یه وقتا بغل همه وِلی وَلی بی حس
میدونی اون مرحلم
که حرفاتو قورت میدی نمیزنی دیگه
هنو نبضم لای دفترا میزنه
فرق دارم با اونی که قبلنا دیدمش
شب فکرا منو به قهقرا میبره
مثِ یه مدادم که تا ته تراشیدنش
تتلو
دلت گرفته حق داری نه
مثله خودم بد دادی رد
منم شاد نیستم هرجا میرم
شب بیدار و فردا اینم
بار اومدن مردا بی رگ
بدش میاد از شهرداری سگ
گربه رو سنگ میزنن
عکسشو هم میکنن واسه هم روی هم بازی تگ
انگار تنها میشن دردا بی معنی
هی سیاهیا میان رنگا میرن
مردم رو مغز هم راه میرن
سنگین ور میدارن بعد وا میرن
بد پا میدن هر جا میرن زور میگن
دروغو تو صد جا دیدم حرفا بی ربط
معلوم نی اصن با کی ام همه مثل خودم دستمالی‌ان
شایع
یه وقتا با همه اوکی‌ای جز خودت
نمیفهمی چطوری صب شده
انگار هیچ آپشنی نیس حالتو خوب کنه
انگار خدا این دفعه نمیرسه خوب موقع
به هیچ کاری نمیکشه حوصلت
سینک خونه میشه پُر ظرف و
جواب همه کجایی ها میشه خونه ام
اوضاع طوریه نداری حال خودت
اصلا نه اونقد خسته ای ببری
نه اونقد انگیزه برا ادامه
هر روز میگی یه روز خوب یه روز دیگس
در میری از هرجا سر صدائه
مث یه نمودار خطیه رَویَت
دور تو نگا میبینی هرکی یه وری رفت
هر کدوم ا رفیقات یه حرکتی زد
اما تو هنوز ول معطلی
از نگاهای معنی دار بریدی
هر کی هرچی میگه میگی هر چی تو میگی
اصلا کِشش رو بحث مود اینطوری نی
کار شمام به ما میفته طوری نی
تا اینجاش رفت خب باقیشم میره
ما که سر شدیم بعد از این حالا هر چیه
تا الان که هرجا را داره رفتیمش
ولی خب یه موقع هایی مخه درگیره
