طرفداری- آمار اصلا جالب نیست و اتفاقات بازی پنج شنبه هم اوضاع را به جای بهبود، پیچیده تر کرد. منچستر یونایتد در دیداری که بسیار کسل کننده بازی کرد و تقریبا با تمام بازیکنان ثابتش به میدان رفت، خوش شانس بود که تنها با یک گل اختلاف، بازی را واگذارکرد. گل بین الملل و یورو اسپورت در یادداشت هایی جداگانه به تحلیل وضعیت شیاطین سرخ پرداخته اند که ادغامی از آنها تقدیم می شود:
مورینیو، که شاید نظری متفاوت داشته باشد، بیشتر از آنکه به خلاقیت تاکتیکی شناخته شود، به عنوان یک محرک روحی دیده می شود. در حال حاضر، یونایتد از لحاظ تاکتیکی کاملا بی ثبات و ضعیف ظاهر شده و از سوی دیگر، به نظر می رسد این تیم از لحاظ روحی و روانی هم کم آورده است. تیم های سابق مورینیو حاضر بودند برای جلب رضایت این مربی، هر کاری از دست شان برمی آید، انجام دهند، ولی یونایتد فعلی و همچنین چلسی فصل گذشته هیچ نشانی از این نوع رفتار نشان نداده اند و حتی توان ارائه حداقل استانداردهای لازمه را هم نداشته اند. همه این ها به معنای است است که دوران نگران کننده ای برای منچستر یونایتد آغاز شده است.
| گلزنی رونی برای لاپوشانی عیب و ایرادهای همیشگی |
مطمئنا طرفداران وین رونی ادعا می کنند گل دقیقه 89 این بازیکن برابر فنرباحچه، دلیل محکمی بر تاثیرگذاری این بازیکن علی رغم انتقادات متعدد وارده باشد، ولی باید گفت نمایش کاپیتان فعلی شیاطین سرخ و تیم ملی انگلیس، همانند بازی های سال های اخیر وی بود. او که به عنوان تک مهاجم از ابتدا در ترکیب منچستر قرار گرفته بود، همچنان در حفظ توپ و انجام بازی هجومی مشکل داشت. وقتی هم در پایان نیمه اول یک موقعیت طلایی گلزنی نصیبش شد، حرکت کندش باعث از دست رفتن آن شد تا خلاصه ای باشد از عملکرد او در این فصل!
وارد شدن زلاتان به جای پل پوگبای صدمه دیده، تا حدی باعث ارتقای سرعت و حرکات یونایتد شد، ولی این مساله هیچ ربطی به رونی نداشت، چون او همچنان با پاس های تاخیری و حرکات کند، باعث از سرعت افتادن بازی می شد. گلی که رونی به ثمر رساند، شمه ای از ارزش او به عنوان بازیکنی با تجربه برای باشگاه و کشورش بود، ولی عملکرد فردی او، دوباره بر درست بودن چسبیدن او به نیمکت، صحه گذاشت.
مهاجم نامدار سوئدی در ابتدای حضورش در منچستر با 5 گلی که در 5 بازی اولش به ثمر رساند، منتقدان را کاملا خاموش کرد، ولی او در 11 بازی اخیرش، تنها یک بار گلزنی کرده است. در دیدار مقابل فنرباحچه هم شب بدی برای او سپری شد. او نه تنها مرتکب خطایی شد که به گل دوم ترک ها بدل شد، بلکه احتمال دارد به خاطر درگیری اش با سیمن کیائر مورد تنبیه انضباطی بعدی هم قرار گیرد.
وقتی در ابتدای فصل نام هایی چون ژوزه مورینیو، پل پوگبا و زلاتان ابراهیموویچ به اولدترافورد پای گذاشتند، سروصدای زیادی به پا شد، ولی اکنون بعد از چند نتیجه اخیر گویا همه چیز در حال از هم پاشیدن است. زلاتان کم کم حرف منتقدین ابتدای فصل اش را مهر تایید می زند که راه رهایی از آن، انجام دوباره کاری است که در آن بهترین است: گل زدن! اگر این گونه نشود، او بدون شک به نیمکت گرم کنی همیشگی برای قرمزهای شهر منچستر بدل خواهد شد.
| عادی شدن شکست برای منچستر یونایتد |
زمانی وجود داشت که شکست یونایتد در شهرهای غیر از منچستر به اندازه یک روز تعطیل، باعث خوشحالی می شد، ولی با روندی که تحت هدایت دیوید مویس و لوئیس فن خال برای آنها به وجود آمد، به نظر می رسد ژوژه مورینیو در مهار این سقوط آزاد، کاملا ناتوان است.
حتی پل اسکولز، که یکی از بزرگترین بازیکنان پرورش یافته در مکتب الکس فرگوسن به شمار می رود، گویا به باخت های یونایتد عادت کرده است: "برای چند سال اول، خیلی ناراحت می شدم، ولی دیگر برایم مهم نیست."
مورینیو با استقبال هواداران و کادر مدیریتی باشگاه، هدایت این تیم را به عهده گرفت، چون آنها بعد از اتفاقات سال های بعد از فرگوسن، به یک برنده همیشگی نیاز داشتند، ولی او رفته رفته به مورینیوی فصل قبل تحت تصدی چلسی شباهت بیشتری پیدا می کند تا آن آقای خاصی که در پورتو، اینتر و دوران اول چلسی، درخشیده بود.
سرمربی پرتغالی در شرایطی پای به اولدترافورد گذاشت که کاملا از فلسفه غلط فن خال آگاه بود، ولی هر چه در فصل پیش می رویم، او به خریدهای گران قیمت غلط خودش در ابتدای فصل هم پی می برد. بازیکنانی که در قالب گران ترین باشگاه دنیا، نمایش چندان خوبی در طول ماه های اخیر نداشته اند.
| واکنش متفاوت ژوزه مورینیو در قبال شکست برابر فنرباحچه |
ژوزه مورینیو در کنفرانس مطبوعاتی بعد از دیدار فنرباحچه، لب به انتقاد از بازیکنانش گشود:
فوتبال تنها کیفیت نیست، باید تلاش، تعهد و فرصت طلبی هم داشته باشید. تیمی که تنها دو دقیقه بعد از سوت پایان، گل می خورد، مسلما هنوز آماده نیست، از لحاظ روانی مشکل دارد، تمرکز ندارد و با حواس پرتی رفتار می کند.
همچنین می توانیم درباره تعداد توپ هایی که گل نکردیم، حرف بزنیم. نه آن هایی که گل کردیم، بلکه آن هایی که گل نکردیم. گاهی تیم ها به خاطر فسلفه شان گلزنی نمی کنند، چون تیم زیادی هجومی نیست و به حد کافی دست به خطر نمی زند. این در مورد ما صادق نیست، کلا مشکل ما این نیست. همچنین به آسانی می توان دریافت که برخی از بازیکنان ما در فاز هجومی اعتماد به نفس ندارند. آن ها روی دور نیستند و از فرصت ها آن گونه که توانش را دارند بهره نمی برند.
چنین واکنشی از سوی آقای خاص، که طی هفته های اخیر همواره تلاش کرده انتقادات وارده به بازیکنان را بی اساس جلوه دهد، جالب توجه به نظر می رسد. او اکنون به جای انتقاد از عملکرد کیفی تیم، صحبت هایش را به آمادگی روانی تیم معطوف کرده است. رویکردی که انتظار می رود سبب واکنش متفاوت تر تماشاگران وبازیکنان در بازی بعدی یونایتد شوند؛ دیداری که در چارچوب بازی های لیگ برتر در لیبرتی استادیوم شهر سوانزی انجام خواهد شد.
| یونایتد و هراس تبدیل شدن به اینتری دیگر |
شاید عده ای مثل پل اسکولز اعتقاد داشته باشند باخت های یونایتد دیگر اهمیتی ندارد، ولی الان مورینیو وظیفه دارد نگرش بازیکنانش را تغییر داده و واکنشی مناسب از آنها ببیند. با توجه به در پیش بودن بازی های ملی و تعطیلات چند روزه برای باشگاه ها، دیدار فردای یونایتد برابر سوانزی، مسابقه ای حساس برای آنها به شمار می رود. نمایش دیگری همانند مسابقه با فنرباحچه، می تواند آنها را یک قدم دیگر از تیم های بالانشین دورتر کرده و کار مورینیو را هم سخت تر و سخت تر کند.
ادعای پربیراهی نیست اگر بگوییم بهترین دوران کاری مورینیو در فصل 10-2009 و اینتر بدست آمد. البته او در پورتو هم فوق العاده عمل کرد و کارنامه ای درخشان به جا گذاشت، ولی شکست بارسلونای رویایی پپ گواردیولا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان سال 2010 و رسیدن به فینال در آن زمان ماموریتی خیلی خیلی غیرممکن دیده می شد.
الان شش سال از آن سال گذشته و اینتر بعد از تغییرات متعدد مربیان، در رده دوازدهم سری آ جای گرفته است و همین چند روز پیش در لیگ اروپا مغلوب ساوتهمپتون شده است و دی بوئری که با امید بسیار به سن سیرو آورده بوده را اخراج کرده است. یونایتد باید از داستان اینتر درس بگیرد. اگر آنها نتوانند جلوی افت مقطعی خود را بگیرند، ممکن است با سقوطی همیشگی روبرو شوند؛ اتفاقی که الان در میلان دیگر غریب به نظر نمی رسد.
