به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از لهستان، وزنه برداری ایران که از رقابتهای جهانی سال 2010 ترکیه تا پس از بازیهای المپیک لندن روزها و سالهای موفق و بدون حاشیه ای را سپری کرده بود، در ماه های اخیر دچار دست اندازهای متعددی شده که دوباره فضای این ورزش افتخارآفرین را ملتهب کرده است. به هر حال چه بخواهیم و چه نخواهیم در هر فضای ملتهبی، شایعه هایی مطرح می شود که اطلاع از قوانین به صورت خودبخود جلوی بسیار از شایعه ها را می گیرد.
در هفته و ماه های اخیر، دو موضوع بسیار مهم به عنوان شایعه پیرامون پنج وزنه بردار المپیکی ایران (سلیمی، انوشیروانی، نصیرشلال، محمدپور و رستمی) مطرح شده است. اولی احتمال حضور این وزنه برداران در کشوری دیگر و ادامه ورزش قهرمانی زیر پرچم کشوری بیگانه بود و دیگری اینکه اگر وزنه برداران در رقابتهای بین المللی شرکت نکنند، باید برای همیشه از ورزش خداحافظی کنند. در ادامه بر طبق قوانین فدراسیون بین المللی وزنه برداری، این موارد را به روشنی توضیح خواهیم داد.
1- مهاجرت وزنه برداران به کشوری دیگر
بر طبق قوانین تغییر تابعیت IWF اگر وزنه برداری بخواهد از کشوری به کشور دیگر مهاجرت و برای آن کشور وزنه بزند، در ابتدا باید پاسپورت کشور دوم را اخذ کند و سپس از سوی کشور دوم به فدراسیون بین المللی درخواست تغییر ملیت در اسناد IWF داده شود. در این زمان فدراسیون بین المللی باید برای این کار، از فدراسیون اولیه تائیدیه اخذ کند. همچنین اگر وزنه برداران در بازیهای المپیک شرکت کرده باشند، باید کمیته ملی المپیک کشور اولیه نیز با این درخواست موافق باشد.
بدین ترتیب اگر این پنج وزنه بردار بخواهند برای کشور دیگری وزنه بزنند، هم فدراسیون وزنه برداری و هم کمیته ملی المپیک ایران باید با این موضوع موافق باشند. در این زمینه یک تبصره هم وجود دارد. آن هم اینکه اگر فدراسیون اولیه و کمیته ملی المپیک اولیه ظرف مدت یک سال پاسخ روشنی در این زمینه به IWF ندهند، تصمیم گیری در این باره بر عهده فدراسیون بین المللی خواهد بود. این تفاوت فدراسیون بین المللی وزنه برداری با فدراسیونی همچون فیلا است.
البته باید سپاسگزار بود که تاکنون چنین درخواستی به صورت رسمی از سوی وزنه برداران المپیکی مطرح نشده است.
2- بازنشستگی دایمی
موضوع بازنشستگی دایمی نیز از جمله مسایلی است که این روزها در فضای مجازی مطرح می شود و در این رابطه نیز کمبود اطلاعات و آشنایی نداشتن با قوانین به روشنی به چشم می آید.
موضوع بازنشستگی نه به خاطر محرومیت وزنه برداران از حضور در میادین بین المللی، بلکه به خاطر بحث مبارزه با دوپینگ مطرح می شود. بارها دیده شده که برخی کشورها ستاره های وزنه برداری خود را تنها در بازیها و رقابتهای مهم شرکت می دهند. به عنوان نمونه در طول چهار سال در یک یا دو رقابت جهانی و یک دوره رقابت المپیکی برای کشورشان وزنه می زنند که علت این مسئله استفاده از مواد غیر مجاز و ترس از دوپینگی شدن است. بنابراین فدراسیون بین المللی از همه وزنه برداران می خواهد که به صورت مرتب در رقابتها حاضر شوند و در غیر این صورت باید فرمهای بازنشستگی موقت و دایم را پر کرده و به فدراسیون بین المللی ارایه دهند. همه این موارد فقط برای مبارزه جدی با دوپینگ است. با این وجود حتی اگر وزنه برداری پس از دو سال حضور نداشتن در رقابتهای بین المللی به عنوان وزنه بردار بازنشسته محسوب شود، باید شش ماه پیش از هر رقابتی که می خواهد در آن حضور داشته باشد، مشخصاتش در سیستم مدیریت مبارزه با دوپینگ ثبت و در هر زمان و مکان آماده ارایه دادن نمونه آزمایش دوپینگ باشد. بنابراین وزنه برداری اگر 10 سال هم از رقابتها دور باشد و دوباره بخواهد به صحنه رقابتهای ورزشی بازگردد، باید شش ماه قبل موضوع را به IWF اعلام و آمادگی خود را برای تست دوپینگ اعلام کند.
