به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا، سایت مدال نیوز، در مطلبی با عنوان "این بود آرمان های ما آقای فردوسی پور؟!" نقدی به برنامه 15 ساله برنامه 90 به قلم محمد حیرانی نوشت:
*برنامه ای که مجری گندم گون و لاغر اندامش هر هفته بعد از اینکه بابت گرفتگی صدایش عذرخواهی میکرد, جلوی آن دکور یونولیتی تاکید داشت که میخواهد به مسایل فنی فوتبال بپردازد و امیدوار است در راه پیشرفت فوتبال ایران قدمی بردارد.
اما حالا بعداز 15 سال وقتش رسیده که آن جوانک خجالتی قد بلند - همان که وقتی با بچه های تحریریه ابرار ورزشی بیرون میرفت, همیشه پشت سر همه راه میرفت، اما در سرش دایم با تناقضات فوتبال ایران همچون معادلات چندمجهولی مثلثات درگیر بود - از خودش بپرسد آیا این بود آرمان های عادل فردوسی پور؟
آیا هدف او صرفا داشتن یک برنامه پرمخاطب بود؟ یا عادت هر دوشنبه نشستن روی یک صندلی (آن هم برای 15 سال متوالی) زاویه ی دید فردوسی پور را از آرمان خواهی به مصلحت اندیشی تغییر داده است؟
هر چند که او هنوز هم با بقیه رقبای خود در تلویزیون کیلومترها فاصله دارد. در این سالها کسبه ی زیادی آمدند و جلوی دکان 90 بساط خودشان پهن کردند و بعد از مدتی رفتند ولی انتظارات ما از "استاد" بیش از اینهاست.
عادل در این سالها از کت و شلوار تعاونی اداره ای به کت و شلوار هاکوپیان تغییر لباس نداده و سایز کمرش بخاطر جوجه کباب های میدان شیخ بهایی 3 - 4 برابر نشده.
در سلامت مالی و اجنماعی عادل فردوسی پور هم شکی نیست؛ این را میتوانید از آنهایی که در این سالها به هر طریقی متوسل شدند تا نقطه ضعفی در او بیابند, بپرسید.
اما 90 هر قدر هم خوش آب و رنگ باشد, در چند سال اخیر «بررسی فنی فوتبال ایران» را به فردوسی پورِ 15 سال پیش و جمع کثیری از مخاطبانش بدهکار است.
آیا حق مخاطبان 90 نیست که کادر فنی تیم ملی کشورشان به چالش کشیده شود, تا بدانند با چه تئوری تاکتیکی و استراتژی وارد مسابقات مقدماتی جام جهانی شدیم و حالا میخواهیم چه استراتژی ایی را بکار بگیریم؟
چه فلسفه ای باعث قهرمانی استقلال و ناکامی تراکتورسازی و پرسپولیس و ... شد؟
شاید عده ای بگویند این روزها که توانایی اشک گرفتن از عوام یک فضیلت است, چرا فردوسی پور و علیخانی این وجه از مونو رسانه را به رخ نکشند؟
بخصوص که آن «کودکِ نیازمندِ یک نوازش» یا آن دیگری که تا درون دروازه «بزکش» میشود, فرزند ایران است و با هر جلب ترحمی، زندگی دهها فرزند ایران چون خودش را متحول میکند.
اما پس آرمان های فردوسی پور 15 سال پیش و فوتبالی های مخاطب 90 چه میشود؟
