اریک آبیدال بازیکن سابق باشگاه باشگاه بارسلونا که چندی پیش از دنیای فوتبال خداحافظی کرد در مصاحبه ای شرکت کرده و به برخی از سوالات پاسخ داده است. بخشی از این گفت و گو را با هم مرور می کنیم.
-آیا می خواهید یک بازی خداحافظی ترتیب دهید؟
بعد می توانیم این مورد را سازمان دهی کنیم، اما در حال حاضر چنین چیزی در دسترس نیست.
- چه نوع مسابقه ای را می پسندید؟
یک بازی دوستانه بین بارسلونا و تیم ملی فرانسه با بازیکنان سال 2006. من تا به حال برابر زین الدین زیدان بازی نکردم.
- بهترین دوست شما که در دوران فوتبال به دست آمد؟
شما باید یک لیست 50 نفر را قرار دهید. تمام بازیکنان بارسلونا را باید قرار دهیم، چون همگی آن ها دوستان واقعی من هستند. آن ها همه برای دیدن من، زمانی که بیمار بودم سفر کردند. هم چنین ریبری، بنزما، کیتا، بودمر و بسیاری بازیکن دیگر.
- مهاجمی که در برابر آن بیش از حد رنج می بردید؟
دشوار است. من در برابر روبن بازی کردم، باید بگویم وقتی او در برابر شما قرار می گیرد، شما یک مشکل بزرگ دارید. بازیکنان دیگری هم هستند، رونالدوی برزیلی که من در جام جهانی 2006 مقابلش بودم، اما آن ها با گلی که آنری زد حذف شدند. زیزو در آن بازی فوق العاده بود. در جام جهانی و قبل از آن که ما با اسپانیا رو به رو شویم، همه می گفتند خداحافظ فرانسه. من قبل از بازی با بازیکنان تیم و زیدان صحبت کردم و به آن ها گفتم "آن چه که ما داریم، نداشتن یک زیدان در اسپانیا است." متاسفم فرانسه برنده خواهد شد.
- در مورد کریستیانو رونالدو چگونه فکر می کنید؟
یک انسان خوب. بسیار قابل احترام است. من در مورد او با کریم بنزما صحبت کرده ام، هنوز هم فوتبالیست بزرگی است، بهترین بازیکن در مادرید و برنده توپ طلا. شما نمی توانید او را مورد انتقاد قرار دهید، چرا که او شما را در این زمینه شکست می دهد.
- بین مسی و کریستیانو رونالدو کدام یک بهتر است؟
هر کس استعداد خاص خودش را دارد. من با لیونل زندگی کرده ام. برای من مسی بهترین است. بدون توجه به توپ طلا، هر سال و همیشه. مسی 4 مرتبه توپ طلا را برده و تفاوت های کوچکی میان کریس و لئو وجود دارد.
- چه کسی بیشتر در طول بیماری شما را شگفت زده می کرد؟
ویکتور والدز. او تنها کسی بود که به من گفت: "به یاد دارم اولین روزی که به این جا آمدی خیلی خشک بودی، اما وقتی برگشتم نگاهت کردم فهمیدم که اشتباه می کنم."
- از مردم خارج از باشگاه؟
من از کشورهای چین، کره، هند، ژاپن، لهستان و بسیاری دیگر دریافت کردم. آن ها نگران بیماری من بودند، این بسیار شگفت انگیز بود. من هنوز هم پاسخ آن نامه ها را ندادم. همان طور که مردم ما را دوست دارند، ما هم مردم را می خواهیم. همه ما برادر هستیم، همه ما از آدم و حوا به وجود آمده ایم.
نادرترین هدیه ای که دریافت کردید؟
یک جعبه از کره و چین دریافت کردم که بسیار ویژه بود. آن را باز کردم و 1500 پروانه به هوا پرواز کردند. یک جبعه پر از پروانه. آن پروانه ها برای همه خانه بود. تصاویر بسیاری از کتیبه ها هم بود که به شما آرامش می داد.
- آیا قهرمانی در ومبلی بزرگ ترین لذت زندگی حرفه ای شما بود؟
بله. البته من خاطرات بسیار خوبی از جام جهانی 2006 دارم، اما در آن فینال ما در ضربات پنالتی شکست خوردیم و قهرمان نشدیم.
- و بزرگ ترین نا امیدی؟
جام جهانی 2010. رقابت بی معنا و آزاد دهنده ای بود. هر آن چه که اتفاق می افتاد درست نبود.
- چه پیغامی برای هوادارانتان دارید؟
فقط می خواهم از همه شما تشکر کنم. می خواهم بگویم برای تمام حمایت هایی که از من کردید متشکرم. افرادی که در خیابان رد می شوند و مرا می بینند از من می پرسند که به بارسلونا باز خواهم گشت؟ باید بگویم که باعث افتخار من است که عضوی از این خانواده هستم. زنده باد کاتالونیا...
- هنوز هم فرایند سیاسی در کاتالونیا وجود دارد؟
بله البته. هنوز هم ساعت 17:14 دقیقه در مسابقات بارسلونا روشن است و کار می کند. کاتالونیا برای آن ها بسیار مهم است. این طی یک فرایند و یک مبارزه طولانی به وجود آمده، ببینید در آینده چه می شود.
