آن چه در ادامه می خوانید برگردانی آزاد از مقاله مارکو جکسون نویسنده پایگاه اینترنتیفورزا ایتالین فوتبال است که به بررسی این انتقال می پردازد.
ماریو بالوتلی با ترک میلان ورق جدیدی را در کتاب پر فراز و نشیب دوران بازیگری حرفه ای خود به وجود آورد و بار دیگر در لیگ کشوری به میدان خواهد رفت که حواشی زیادی را در آن جا تجربه کرده است. البته سوپر ماریو این بار با مربی ای کار خواهد کرد که نشان داده توانایی منحصر به فردی در بازی گرفتن از بازیکنانی دارد که در تیم های دیگر ناموفق عمل کرده اند. برندن راجرز شاید تنها کسی باشد که بتواند از بالوتلی به بهترین شکل ممکن استفاده کند.
طبیعت و ماهیت انتقال بالوتلی اخطارهای زیادی را ایجاد می کند. سابقه نشان داده رفتار سوپر ماریو چه در داخل و چه در خارج زمین همیشه حاشیه برانگیز است. این در حالی است که گفته می شود بندهایی برای جلوگیری از ادامه این روند در قرارداد بالوتلی گنجانده شده است. برندن راجرز لقمه ای 20 میلیونی (یورو) برداشته است، لقمه ای که به گفته بعضی از کارشناسان برای او بزرگ است. اما اگر کمی دقت کنیم متوجه خواهیم شد این ریسک بزرگ می تواند آینده ای درخشان برای او و تیمش به همراه داشته باشد.
بالوتلی مهاجمی جوان و در عین حال پخته است. آینده درخشانی دارد. تنها نکته نگران کننده در مورد سوپر ماریو آستانه تحمل پایین اوست؛ نکته ای که دلیل به وجود آمدن بسیاری از حواشی پیرامون این مهاجم ملی پوش می باشد. با این حال برندن راجرز به خوبی می داند با کنترل کردن بالوتلی می تواند نه تنها احتمال پیروزی در بازی های پیش رو را قوت بخشد بلکه حتی می تواند سرمایه بسیار بزرگی برای آینده لیورپول ذخیره نماید. دو سوالی که در این میان به وجود می آید و پاسخ به آن ها مشکل به نظر می رسد این است که میلان با فروش بالوتلی چه چیزی را از دست داد؟ لیورپول با خریدن وی چه سودی کرده است؟ این انتقال آن قدر مهم و بحث برانگیز است که می توان حتی این دو سوال را بر عکس پرسید و به دنبال پیدا کردن سود میلان و ضرر لیورپول بود.
شهرت و تخصص آدریانو گالیانی نایب رئیس میلان در به دست آوردن نتایج مثبت از نقل و انتقالات است. در زمستان 2012 گالیانی برای به خدمت گرفتن سوپر ماریو 20 میلیون یورو می پردازد، این رقم تقریبا دو سوم مبلغی بود که منچستر سیتی دو سال قبل از آن برای به خدمت گرفتن وی پرداخت کرده بود. بالوتلی در سیزده دیدار اول خود برای میلان دوازده گل به ثمر می رساند تا نشان دهد گالیانی در این کار چقدر تخصص دارد. آن چه شرایط را برای بالوتلی در میلان سخت کرد را می توان شرایط بحرانی روسونری و نشستن سیدورف روی نیمکت به جای آلگری دانست. هرچند سیدورف رابطه خوبی با بالوتی برقرار کرده بود اما نتوانست از توانایی های سوپر ماریو به صورت کامل استفاده کند. با این حال بالوتلی لحظاتی خوبی (هرچند محدود) مانند سوپر گل مشهورش به بولونیا در دقایق آخر بازی به وجود آورد.
فصل ناموفق بالوتلی در میلان تنها دلیل فروش او نبود. از یک سو تعدد مدیریت در میلان (مسئله آلگری و سیدورف) و از سوی دیگر عدم کسب سهمیه لیگ های اروپایی، بودجه میلان را محدودتر از گذشته کرد. راه نجات میلان از این طوفان ناخواسته در دو مورد خلاصه می شود: نخست فروش (سهام) باشگاه و سپس فروش بازیکنانی چون بالوتلی که قیمت بالا و مشتری های زیادی دارند. مورد اول با توجه به علاقه شدید برلوسکنی به نگه داشتن باشگاه غیر ممکن بود، پس تنها راه دوم می توانست تا حدودی از بار سنگین روی دوش میلان بکاهد. در فصل نقل و انتقالات شایعات زیادی پیرامون فروش بازیکنان جوان و آینده داری چون ماتیا دی شیلیو، استفان ال شراوی و ماریو بالوتلی مطرح شد که دلیل عمده آن همین شرایط میلان بود. سران روسونری در نهایت بهترین گزینه را موافقت با جدایی بالوتلی دیدند. فروش بالوتلی نه تنها مقداری پول برای باشگاه به ارمغان آورد بلکه دستمزد بالای او نیز از فهرست پرداختی های میلان حذف شد.
در آن سو اما، لیورپول شرایط دیگری دارد. حضور در لیگ قهرمانان اروپا ثروت این باشگاه را بیشتر کرد و فروش لوئیز سوارز به بارسلونا آن را دو چندان کرد. با این شرایط لیورپول تصمیم گرفت مهاجمی سرشناس و کاربلد اما آینده دار را به رختکن تیم اضافه کند. چه کسی بهتر از ماریو بالوتلی؟! سوپر ماریو از جهاتی شبیه لوئیز سوارزی می باشد که جانشین او شده است. استعدادهای بی شمار هر دو بر کسی پوشیده نیست اما حاشیه هر دو بازیکن را مانند سایه آن ها تعقیب می کند. اگر شرایط روحی (و البته تا حدودی جسمانی) بالوتلی در زمین رو به کاهش گذارد، حاشیه های خارج از مستطیل سبز برای او بیشتر و بیشتر خواهد شد.
علیرغم حاشیه هایی که سوآرز داشت وی بازیکنی بود که در کار تیمی به خوبی شرکت می کرد، به بازی سرعت می بخشید و سخت کوش بود. این جملات برای توصیف بالوتلی هیچ کاربردی ندارند. بالوتلی بازیکنی است که سعی می کند از فیزیک جسمانی خود برای رسیدن به هدفش استفاده کند، شوت بزند و در دوئل های هوایی پیروز باشد. بالوتلی در مقایسه با لوئیز سوآرزی که جانشینش می شود ایستاتر عمل می کند. برندن راجرز تا حدود بسیار زیادی انتخاب خوبی کرده است چرا که بالوتلی در لیورپول بازیکنانی سرعتی چون رحیم استرلینگ و دنیل استوریج را در کنار خود خواهد داشت. اگر روزهای موفقیت وی در میلان را بررسی کنید متوجه خواهید شد در آن روزها ال شراوی زوج با طراوت بالوتلی بوده است.
هزینه فروش بالوتلی به راحتی می تواند بخشی از پروژه بازسازی میلان را برای تیم مورد نظر پیپو اینزاگی تامین کند. خریدن بازیکنانی چون آلسیو چرچی، داگلاس کاستا، جکسون مارتینز و حتی فالکائو ممکن به نظر می رسد اما در صورتی که هزینه فروش بالوتلی به علاوه هزینه ای که میلان برای دستمزد به او پرداخت می کرد با چند میلیون دیگر از جیب برلوسکنی همراه شود. در این صورت گالیانی به راحتی خواهد توانست تخصص خود را در خریدهای اقتصادی و در عین حال با کیفیت ادامه دهد و تیمی بسازد که بتواند رتبه ای بهتر از هشتم در سری آ کسب کند. خریدهای میلان می تواند به گونه ای باشد که شانس این تیم را در کسب سهمیه رقابت های اروپایی افزایش دهد و زمینه رقابت روسونری را برای فتح اسکودتو و کوپا ایتالیا فراهم نماید.
همانطور که می بینید در این انتقال برای هر دو طرف سود و ضرر تا حدودی به صورت مساوی وجود دارد. اگر لیورپول بتواند تمام توان بالوتلی را در مستطیل سبز به مرحله اجرا در آورد باید گفت لیورپولی ها یکی از بهترین مهاجمان دنیای فوتبال را به صورت مجانی به دست آورده است. این نکته غیر ممکن نیست، چرا که برندن راجرز نشان داده است به خوبی می تواند از بازیکنانی این چنینی بازی بگیرد. بهترین مثال ها در این زمینه دنیل استوریج و فیلیپ کوتینیو هستند، بازیکنانی که شرایط فعلی آن ها با شرایط پیشین آن ها در تیم های قبلی خود اصلا قابل مقایسه نیست.
در آن سو اگر میلان بتواند از هزینه های فروش بالوتلی برای ساختن تیمی بهتر استفاده کند سود بسیاری خواهد برد. نکته مهم این انتقال برای میلان خروج نطفه حاشیه از تیم است که نتیجه آن می تواند کسب سهمیه های اروپایی و حتی رقابت برای قهرمانی در ایتالیا باشد. تنها چیزی که میلان برای موفق شدن بدان نیاز دارد بازیکنان باکیفیت جدیدی چون کاستا، دسترو، چرچی و حتی فالکائوست.
بالوتلی نیز اگر بتواند به سرعت با شرایط جدید خود در لیورپول منطبق شود و برای این تیم بدرخشد سودی به مراتب بیشتر از دو باشگاه خواهد برد چرا که از یک سو قیمت و شهرت او بالاتر خواهد رفت و از سویی دیگر حاشیه های پیرامون او به حداقل ممکن خواهد رسید. به نظر می رسد تنها کسی که در نگاه اول در این انتقال ضرر کرده است آدام فیلیپس 16 ساله باشد، بازیکنی که اولین فصل دوران حرفه ای خود را تجربه می کند و در تعدادی از بازی های دوستانه پیش فصل لیورپول به میدان رفته است. آدام فیلیپس 16 ساله به زودی پیراهن شماره 45 خود را بر تن بالوتلی خواهد دید.
