طرفداری- دنیل ارزانی، عضو تیم ملی فوتبال استرالیا مسافر جام جهانی روسیه شده است. او در مصاحبه ای با سیدنی مرنینگ هرالد از تجربه فوتبالی و دو راهی انتخاب تیم ملی فوتبال ایران و استرالیا می گوید.
به نقل از سیدنی مرنینگ هرالد، مانند بسیاری از خانواده های مهاجر، خانواده ارزانی از پسرشان می خواستند سخت تلاش کند، دوستانی برای خود یافته و شغل خوبی بدست بیاورد. اما آن ها می دانستند او رویاهای بزرگتری دارد.
آن ها از همان زمان کودکی نشانه هایی را در او دیده بودند. اولین نشانه های استعداد فوتبالی در خرم آباد ظهور کرد. ارزانی که اکنون عضو تیم ملی استرالیاست در کمپ اختصاصی جام جهانی در ترکیه می گوید:
همان موقع که راه رفتن را یاد گرفتم شروع به بازی فوتبال کردم. تا جایی که به یاد دارم تمرکز من در زندگی کاملاً بر روی فوتبال بوده است. اگرچه خانواده ام از گفتن این جمله من متنفر هستند اما این یک حقیقت است.
شاید این تردید خانواده ارزانی به خاطرتجربه پدر او باشد. جان ارزانی، پدر او در این باره می گوید:
عادت داشتم که با خودم فوتبال بازی کنم. در تیم ملی نونهالان ایران بازیکن بااستعدادی بودم اما شرایط مالی فوتبال آن زمان خوب نبود و تصمیم گرفتم به تحصیلاتم ادامه دهم.
دنیل درباره فوتبال بازی کردنش در ایران می گوید:
عادت داشتم تا در خیابان های ایران بازی کنم. به وفور با پدر و برادرم که یک سال از من بزرگتر بود فوتبال بازی می کردم. .
مانند خیلی از کشورها، فوتبال خیابانی سنجشی برای موفقیت های شخصی به حساب نمی آمد و او در شش سالگی همراه خانواده اش به استرالیا مهاجرت کرد.
بعد از پیشرفتش در استرالیا، ارزانی در یک دوراهی انتخاب ملی قرار گرفته بود. او در این باره می گوید:
از من پرسیدند که برای تیم ملی ایران بازی می کنی یا استرالیا و من فقط در لیگ استرالیا بازی کرده بودم. هرگز به بازی در تیم ملی فوتبال ایران فکر نمی کردم.
با انتخاب استرالیا، رسانه ها به او انگ از خود راضی و متکبر زدند اما این انتخاب چیزی جز احترام و قدردانی نبود.
با پدر و مادرم صحبت کردم. ما برای زندگی بهتر به استرالیا مهاجرت کرده بودیم. سرزمین پدری ام را ترک کردم و به کشور استرالیا بدهکار بودم و این تصمیم درستی بود.
