طرفداری | سالواتوره فرسی (Salvatore Fresi) زاده 16 ژانویه 1973 در شهر لامادالنای ایتالیاست. او در پست‌‌های دفاع میانی و هافبک دفاعی بازی می‌کرد. سالواتوره فوتبالش را از سال 1990 با حضور در تیم جوانان باشگاه فیورنتینا شروع کرد و سپس تا پیش از رسیدن به رده بزرگسالان در تیم جوانان فوجیا نیز توپ زد. فرسی در یک بازی جام میتروپا برای تیم اصلی فوجیا بازی کرد تا این بازی، نخستین تجربه این بازیکن در رده بزرگسالان باشد. او در سال 1993 به تیم بزرگسالان سالرنیتانا ملحق و در سطح سوم فوتبال ایتالیا برای این باشگاه بازی کرد. فرسی یکی از مهم‌ترین بازیکنان ترکیب سالرنیتانا در صعود این باشگاه به سری‌ب ایتالیا با آمار 35 بازی و سه گل بود. او به همراه سالرنیتانا در سری‌ب ایتالیا، نمایش‌های خوبی را ثبت کرد و در 35 بازی این باشگاه حضور پیدا کرد.
حضور در تیم ملی جوانان، فرسی را مورد توجه باشگاه‌های سری‌آ قرار داد تا در نهایت، اینتر در سال 1995 با پرداخت مبلغی معادل با 3.5 میلیون یورو، این بازیکن را خریداری کند. نخستین بازی فرسی در ترکیب اینتر، دیدار برابر فوجیا در هفته نخست لیگ برتر ایتالیا بود. حضور در 37 بازی اینتر، نخستین فصل حضور فرسی در شهر میلانو را موفقیت‌آمیز کرد. او در فصل دوم حضورش در اینتر نیز یکی از بازیکنان مهم ترکیب تیمش بود و به همراه اینتر به فینال جام یوفا صعود کرد. پای فرسی در این فصل به گلزنی باز شد و این بازیکن یکی از سه گل اینتر در بازی هفته 15 برابر رم را به ثمر رساند. پنالتی گل‌شده فرسی در مرحله یک‌شانزدهم جام یوفا برابر گراتزر، اینتر را به مرحله بعدی این مسابقات و متعاقباً فینال جام یوفا رساند. فرسی در دقیقه 89 بازی برگشت فینال جام یوفا برابر شالکه، با دریافت دومین کارت زرد خود از زمین بازی اخراج شد و درنهایت به همراه تیمش، نایب قهرمان این مسابقات شد. 44 بازی و یک گل، آمار این بازیکن در این فصل بود.
او دو فصل بعدی خود در اینتر را به عنوان بازیکن نیمکت‌نشین گذراند. فرسی آمارهای 23 بازی در فصل 98-1997 و پنج بازی در فصل 99-1998 را در این فصول به ثبت رساند. او به همراه اینتر در فصل 98-1997 به قهرمانی جام یوفا رسید و در پنج بازی این جام، از جمله دیدارهای نیمه نهایی و فینال بازی کرد. او در پست سوئیپر در بازی فینال برابر لاتزیو، عملکرد موفقی را داشت و به قهرمانی اروپایی تیمش کمک فراوانی کرد. فرسی در ادامه فصل 99-1998، به صورت قرضی به سالرنیتانا که راهی سری‌آ شده بود، بازگشت و به آمار 27 بازی و سه گل رسید. او در دو بازی رفت و برگشن برابر پیاچنزا و بازی برگشت برابر سمپدوریا گل زد اما نتوانست به بقای تیمش کمکی کند. فرسی سپس به اینتر بازگشت تا در 14 بازی فصل 00-1999 به میدان رفته باشد.
این بازیکن در سال 2000 به صورت قرضی به ناپولی پیوست. نخستین بازی فرسی در ترکیب ناپولی برابر یوونتوس در هفته نخست سری‌آ به ثبت رسید. او در دیدار هفته چهارم برابر لچه گلزنی کرد و در طول فصل، در دو بازی بازوبند کاپیتانی این باشگاه را بر بازو بست. آمار فرسی در یک فصل حضور قرضی‌اش در ناپولی، 24 بازی و یک گل بود. او در دقیقه 42 بازی هفته 25 برابر میلان، از زمین بازی اخراج شده بود. فرسی در سال 2001، پس از چندین فصل حضور در اینتر به صورت دائمی این باشگاه را ترک و راهی بولونیا شد. او در باشگاه جدیدش به یکی از بهترین فرم‌های فوتبالش رسید و آمار 27 بازی و هشت گل را ثبت کرد. فرسی در دیدار برابر فیورنتینا در هفته دهم، دبل کرد و سپس دروازه میلان را در هفته 26 باز کرد. درخشش در بولونیا، بار دیگر فرسی را به تیم‌های بزرگ ایتالیا رساند. او در سال 2002 راهی یوونتوس شد تا مدافع ذخیره این باشگاه باشد. فرسی در نخستین بازی خود برای یوونتوس برابر آتالانتا گلزنی کرد اما حضور در ترکیب این باشگاه، چندان چشم‌گیر نبود. او آمار 16 بازی و یک گل را در یوونتوس ثبت کرد. حضور قرضی در پروجا به همراه بازی در کاتانیا، سالرنیتانا و باتیپالیا، آخرین تجارب فرسی در دوران فوتبالش بود. او در سال 2006 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
فرسی در تیم‌های پایه ایتالیا، یک ستاره در دفاع میانی بود و به همین دلیل بود که توانست از سالرنیتانای سری‌ب راهی اینتر در سری‌آ شود. او به همراه تیم ملی جوانان ایتالیا، قهرمانی یورو زیر 21 سال 1996 را به دست آورد. او به همراه الساندرو نستا، زوج نفوذ ناپذیری را در خط دفاعی ایتالیا ایجاد کرده بودند. فرسی یکی از پنالتی‌های ضیافت پنالتی فینال یورو جوانان برابر اسپانیا را گل کرد و به قهرمانی تیمش کمک کرد. از دیگر تجربیات سال 1996 این بازیکن، حضور در مسابقات فوتبال المپیک این سال بود. فرسی در هر سه بازی کشورش در این تورنمنت به میدان رفت. او موفق به بازی برای تیم ملی بزرگسالان ایتالیا نشد و بدون بازی ملی در رده بزرگسال به کارش در دنیای فوتبال خاتمه داد. خونسردی به همراه قدرت رهبری قابل قبول فرسی، او را به بازیکن محبوب مربیانش تبدیل کرده بود. در ابتدا این بازیکن را با دوران جوانی فرانکو بارزی مقایسه می‌کردند. فرسی در بازی هوایی نیز با قد 182 سانتی‌متری خود، عملکرد بسیار خوبی را داشت.
از سری خاطرات فوتبالی
بندیکت هوودس؛ از درخشش اروپایی با شالکه تا سه بازی در یوونتوس و قهرمانی جام جهانی
ملادن پتریچ؛ آقای گل سوئیس با سابقه بازی در دورتموند، هامبورگ و فولام
اولیور کروزر؛ مدافع کم حاشیه بایرن مونیخ و شاگرد محبوب وینفرد شفر
