از زمان رقابت های قهرمانی ایتالیا تا سری آ امروزی، تیم های بسیاری در لیگ به مصاف هم رفته اند؛ جز اینترنازیوناله و یوونتوس اما؛ مصاف هیچکدامش آنقدر ارزش نداشت که "دربی ایتالیا" لقب بگیرد.
اطلاعات اولیه:----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
🔴 نامهای دیگر: دربی ایتالیا (انگلیسی)؛ Derby D'Italia (ایتالیایی)
🔴 مکان برگزاری: شمال غرب ایتالیا؛ میلان و تورین
🔴 تیمهای شرکت کننده: اینترنازیوناله میلانو؛ یوونتوس تورین
🔴 اولین دیدار: یوونتوس 2-0 اینترمیلان؛ رقابت های قهرمانی فوتبال ایتالیا، 14 نوامبر 1909
🔴 آخرین دیدار (تا زمان نگارش این مطلب): یوونتوس 3-2 اینترمیلان؛ سری آ ایتالیا، 28 آوریل 2018
🔴 استادیوم(ها): استادیو جوزپه مئاتزا (سن سیرو) ؛ آلیانز استادیوم
آمار ها:
🔴دیدار ها
رسمی: 233
غیر رسمی: 5
مجموع تقابل ها: 238
🔴 بیشترین برد
در بازی های رسمی: یوونتوس با 105 برد
در بازی های غیر رسمی: یوونتوس با 3 برد
در کل تقابل ها: یوونتوس با 108 برد
🔴 گلزنان برتر: جوزپه مئاتزا، عمر سیوری، روبرتو بونینسگنا (12 گل)
🔴 بزرگترین پیروزی: یوونتوس 9-1 اینترمیلان؛ سری آ، 10 ژوئن 1961
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"دربی ایتالیا" نامی است که به تقابل دو تیم اینترمیلان و یوونتوس داده شده است. این اصطلاح، برای اولین بار توسط روزنامه نگار "جیانی بررا" در سال 1967 بکار برده شد.
این دربی، تاثیر خود را از زمین فوتبال فراتر گذاشته است و نمایانگر جدال دو شهر صنعتی شمال غربی ایتالیا است. میلان به عنوان مرکز لومباردی و تورین به عنوان مرکز پیِدمونت؛ معمولا توسط احزاب مخالف هم اداره شده اند.
پیشینه:-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پس از اختلاف داخلی اعضای باشگاه باشگاه آ.ث.میلان در امضای قرارداد با بازیکنان خارجی، در یک جلسه رسمی؛ گروهی که معتقد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از میلان جدا شدند و نام اینترنازویناله (بین المللی) را برای خود انتخاب کردند. بدین ترتیب اینترمیلان در 9 مارس 1908 بنیان گذاری شد. سیاست اصلی اینتر از همان ابتدا؛ مبارزه با نژادپرستی بود.
"این شب زیبا رنگ را به کت و شلوارهای ما میدهد:
سیاه و آبی در پس زمینه‌های طلایی ستارگان،
آن بین‌المللی نامیده میشود، زیرا ما برادران جهان هستیم."
-۹ مارس ۱۹۰۸، میلان
یوونتوس اما توسط چند دانشجوی تورینی و با نام "باشگاه فوتبال یوونتوس" در تاریخ 1 نوامبر 1897 در تورین تاسیس می شود. آن جوانان در دبیرستان ماسیمو لسیوم تحصیل می کردند. اولین دیدار این تیم تازه تاسیس با حضور جوانان و فوتبال دوستان شهر در تیاتر ساختمان دارما برگزار میشود. اما باشگاه تازه تاسیس نامی برای خود می طلبید. "انریکو کنفاری" و برادرانش نیز در خانه اجاره ای کوچکی که محل استقرار باشگاه بود؛ بخاطر شور و اشتیاق جوانی و جوانانی که برای این باشگاه توپ میزدند؛ نام یوونتوس را برگزید. یوونتوس ریشه ای لاتین دارد و به معنی "جوانان" است. بیانکونری حدود دو دهه در سایه باشگاه های میلانی قرار داشت. در همان زمان روئسای باشگاه و بازیکنان به این نتیجه رسیدند که باید با چاپ مجله؛ خاطرات و نتایج باشگاه را ثبت کنند؛ به همین سبب، ماهنامه مشهور هورا یوونتوس برای اولین باز در 10 ژوئن 1915 چاپ شد. اداره این باشگاه در سال 1923 به خانواده مشهور آنیلی رسید و پس از این اتفاق، همه چیز تغییر کرد.
دیدار این دو باشگاه به باور عموم شدید ترین تقابل لیگ بین تیم هایی از دو شهر مختلف است. این دیدار حتی اگر در جدول هم تاثیر گذار نباشد، بیننده های فراوانی را به استادیوم می کشاند. تنش های بین دو باشگاه پس از ماجرای کالچوپولی بسیار بیشتر از قبل شد؛ بخصوص زمانی که یوونتوس به سری بی سقوط کرد و قهرمانی فصل 2005/06 به اینتر داده شد.
این تنش ها البته ریشه در گذشته دارد. در بازی فصل 1960/61؛ با اینکه استادیوم بیش از ظرفیت خود هوادار داشت و به نقلی "حتی روی نیمکت اینتر هم هوادار تشسته بود" برگزار شد. با گذشت بازی، هواداران یوونتوس معترض شدند و به زمین مسابقه حمله ور شدند.
در پی این اتفاق، فدراسیون فوتبال ایتالیا نتیجه بازی را 2-0 به سود اینتر اعلام کرد تا اینتر بیش از پیش به قهرمانی امیدوار شود. هفته آخر لیگ است.اینتر با کاتانیا بازی دارد که در طی دستوری حیرت انگیز، فدراسیون پیروزی 2-0 را از اینتر پس گرفته و دستور به تکرار این بازی میدهد. بازیکنان اینتر که ناراحت شده بودند، به زمین مسابقه می روند و بازی آسانشان مقابل کاتانیا را 2-0 واگذار می کنند. آنجلو موراتی، رئیس سابق اینتر و پدر رئیس (بازهم!) سابق اینتر ماسیمو موراتی، نفوذ و رشوه اومبرتو آنیلی به فدراسیون را دلیل این اتفاق می داند. او به هلنیو هررا، مربی وقت اینترمیلان (و موفق ترین مربی تاریخ باشگاه) دستور میدهد تا در بازی تکراری؛ اینتر پریماورا (تیم جوانان اینتر) را به زمین بفرستد. نتیجه را میتوان پیشبینی کرد. یوونتوس تمام ستارگانش را برای این بازی آورده بود و ترس بر اندام جوانان اینتر انداخت. ساندرو ماتزولا گفته است: "انتظار چنین دستوری را نداشتم، مادرم نیز بمن اصرار کرد که درست مهم تر از فوتبالت است. به کمک معلمم، صبح زود توانستم در امتحان شرکت کنم و خودم را به اتوبوس باشگاه برسانم. در تورین، از دیدن آن همه ستاره، ترسیده بودم."
نتیجه بازی، 9-1 به نفع یوونتوس شد و پر گل ترین دربی ایتالیای تاریخ رقم خورد. تک گل اینتر را نیز ساندرو ماتزولا به ثمر رساند. ماتزولایی که 4 فصل بعد با 17 گل زده، آقای گل سری آ شد و اینتر را به قهرمانی لیگ و لیگ قهرمانان رساند، ولی در کوپا ایتالیا نایب قهرمان شد تا شانس سه گانه را از دست بدهد.
در طی فصل 1997/98، دربی برگشت در تورین و به میزبانی استادیو دله آلپی* برگزار میشد. پیِرو کِکارینی، داور آن مسابقه، خطای مشهود مارک یولیانو بر روی رونالدو نازاریو برزیلی را پنالتی نگرفت تا بازی کماکان با نتیجه 1-0 به نفع یوونتوس ادامه داشته باشد و اینتر شانس بزرگش را برای به تساوی کشیدن بازی از دست بدهد. مدت بسیار کوتاهی پس از این اشتباه، داور یک پنالتی برای یوونتوس گرفت که الساندرو دلپیرو آنرا از دست داد. یوونتوس در آخر، 1-0؛ بازی را برد در نهایت با 5 امتیاز اختلاف با اینتر، برای بیست و پنجمین بار قهرمان سری آ شد.
این بازی در پارلمان ایتالیا نیز بازتاب شدیدی داشت. "دومنیکو گرامازیو" از حزب اتحاد ملی بر سر "ماسیمو مائورو" بازیکن سابق یووه که رئیس حزب دموکرات بود. فریاد زد: "همه تان دزد هستید!" معاون نخست وزیر وقت، والتر وِلترونی گفت: "ما در استادیوم نیستیم. این عکسی است که غیر قابل قبول، شرم آور و غریب است." جلسه به انتهای خود رسید و تعدادی از سیاستمداران جریمه شدند.
پس از ماجرای کالچوپولی، قهرمانی فصل 2004/05 به تیمی نرسید. یوفا از فدراسیون خواست که قهرمان لیگ 2005/06 را جهت تعیین سهمیه های ایتالیا مشخص کند. فدراسیون نیز اینتر را قهرمان فصل اعلام کرد. این اتفاق بر نفرت هواداران یووه از اینتر افزود. این نفرت با پیوستن بازیکنان این تیم مانند ویرا و بازیکن آینده دارشان "ابراهیموویچ" به اینتر بیشتر هم شد. خشم هواداران تنها معطوف این بازیکنان نبود. فابیو کاناوارو، کاپیتان ایتالیا هم پس از سقوط به سری بی، یوونتوس را به مقصد رئال مادرید ترک کرد و محبوبیت خود را در بین هواداران یووه از دست داد. سرنوشت لیلیان تورام، مدافع مستحکم بیانکونری نیز همینگونه رقم خورد، هرچند او به بارسلونا پیوست.
در دربی ایتالیای 5 دسامبر 2009 در تورین، این ترس وجود داشت که اولترا ها با شعار هایی با مضمون نژاد پرستی، ماریو بالوتلی جوان اینترمیلان را خطاب قرار دهند. (بالوتلی اصلیتی غنایی دارد.) به همین سبب ،میرِلا شیره آ، بیوه اسطوره یوونتوس "گائتانو شیره آ" به هواداران تذکر داد و از آنا درخواست کرد که از سر دادن شعار های نژادپرستانه خودداری کنند. کاروان اینتر در تورین، از سوی برخی هوادار یوونتوس با تخم مرغ(!) مورد حمله قرار گرفت. خود بازی نیز تنش زا بود. 7 کارت زرد، یک کارت قرمز و چند درگیری در زمین، از حاشیه های این بازی بودند.
سرمربی وقت اینتر "خوزه مورینیو" نیز بخاطر بحث و جدل با داور نیز از کنار زمین بازی اخراج شد. در نیمه دوم، مارکیزیو گل برتری یووه را به ثمر رساند تا بیانکونری اختلاف امتیازش با اینتر را به عدد 5 کاهش دهد؛ هر چند در نهایت اینترمیلان قهرمان شد.
در سال ۲۰۱۱؛ اینتر میلان با شکست دادن یوونتوس در استادیوم خانگی اش (با نتیجه ۳-۱) رکورد شکست ناپذیری تیم کنته را خاتمه داد.
این دو تیم در نیمه نهایی کوپا ایتالیای فصل 2015/16 نیز به مصاف هم رفتند. اینتر در بازی برگشت توانست شکست 3-0 بازی رفت را جبران کند؛ اما بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. یوونتوس، 5-3 پیروز ضربات پنالتی شد و به فینال رفت.
همین چند هفته اخیر نیز این دو تیم تقابل بسیار جذابی داشتند. اینترمیلان قصد داشت که با بردن یوونتوس، هم از این تیم امتیاز بگیرد و هم راه ناپولی را برای رسیدن به قهرمانی هموار تر کند. اینترمیلان 2-3 شکست خورد و جام نیز در نهایت برای سی و چهارمین بار به یوونتوس رسید.
رکوردها:-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
🔷 بیشترین گل در یک بازی
10 گل در تاریخ 10 ژوئن 1961؛ یوونتوس 9-1 اینترمیلان
8 گل در تاریخ 23 اکتبر 1943؛ اینتر 6-2 یوونتوس
7 گل در تاریخ 26 نوامبر 1911؛ اینتر 6-1 یوونتوس
🔷 پر گل ترین برد های اینترمیلان
اینتر 6-1 یوونتوس؛ 26 نوامبر 1911
اینتر 6-3 یوونتوس؛ 4 ژانویه 1913
اینتر 6-0 یوونتوس؛ 17 نوامبر 1935
اینتر 4-0 یوونتوس؛ 17 سپتامبر 1939
اینتر 6-0 یوونتوس؛ 4 آوریل 1954
اینتر 4-0 یوونتوس؛ 11 نوامبر 1979
اینتر 4-0 یوونتوس؛ 11 نوامبر 1984
🔷 پر گل ترین برد های یوونتوس
یوونتوس 7-2 اینتر؛ 14 دسامبر 1913
یوونتوس 6-2 اینتر؛ 17 ژانویه 1932
یوونتوس 4-0 اینتر؛ 17 می 1942
یوونتوس 9-1 اینتر؛ 10 ژوئن 1961
یوونتوس 6-2 اینتر؛ 19 ژوئن 1975 در کوپا ایتالیا
🔷 لیست گلزنان دربی ایتالیا
1- جوزپه مئاتزا، اینتر؛ 12 گل
عمر سیوری، یوونتوس؛ 12 گل
روبرتو بونینسگنا، اینتر (9 گل) و یوونتوس (3 گل)
4- الساندرو دلپیرو، یوونتوس؛ 10 گل
5- پیِرتو آناستازی، یوونتوس؛ 9 گل
6- بنیتو لورنزی، اینتر؛ 8 گل
الساندرو آلتوبلی، اینتر؛ 8 گل
8- جیامپیرو بونیپِِرتی، یوونتوس، 7 گل
روبرتو باجیو، یوونتوس؛ 7 گل
خولیو کروز، اینتر؛ 7 گل
11- ساندرو ماتزولا، اینتر؛ 5 گل
روبرتو بِتِگا، یوونتوس؛ 5 گل
13- مائورو ایکاردی، اینتر؛ 4 گل
میشل پلاتینی، یوونتوس؛ 4 گل
کریستین ویِری، اینتر؛ 4 گل
آلوارو موراتا، یوونتوس؛ 4 گل
🔷 [ دو تیم تا بحال انتقال مستقیم نداشته اند. اما برخی بازیکنان مانند پیرلو، داویدز، ابراهیموویچ، باجیو، ویری، آلدو سِرنا، بونوچی، انریکو کاندیانی، پاتریک ویرا و جوزپه مئاتزا در برهه های مختلف برای دو تیم به میدان رفته اند.]
🔷 جامهای دو تیم
یوونتوس تورین
34 سری آ، 13 کوپا ایتالیا، 7 سوپرکوپا ایتالیانا، 2 لیگ قهرمانان اروپا، 1 جام برندگان جام یوفا، 2 سوپر کاپ یوفا، 3 جام یوفا، 1 اینتر توتو کاپ و 2 جام بین قاره ای که در مجموع قهرمانی های این تیم به عدد "65" میرسد.
اینترنازیوناله میلانو
18 سری آ، 7 کوپا ایتالیا، 5 سوپرکوپا ایتالیانا، 3 لیگ قهرمانان اروپا، 3 جام یوفا و 3 جام باشگاه های جهان/ جام بین المللی که در مجموع به عدد "39" می رسد.
[آمار ها تا به امروز، پنجشنبه 10 خرداد 1397 نوشته شده اند.]
*ورزشگاه دله آلپی در جریان جام جهانی ۹۰ ایتالیا ساخته شد. تا قبل از آن یوونتوس باشگاه اول شهر تورین در ورزشگاه کاموناله بازی‌های خانگی خود را برگزار می‌کرد. ورزشگاه دل آلپی متعلق به شهر تورین بود که هر دو تیم یوونتوس و تورینو از آن استفاده می‌کردند. اما در سال ۲۰۰۳ یووه با پرداخت ۲۵ میلیون یورو به تورینو ورزشگاه را خریداری کرد.
