در ساعاتی که گذشت منچستریونایتد در تئاتر رویاها از دشمن دیرینه ی خود به صرف نهار پذیرایی کرد (lunch time) ؛ ضیافتی که هنرنمای اول و آخر آن مارکوس راشفورد بود.
از همان ابتدای بازی یورگن کلوپ میدانست که یونایتد به رغم حضور در خانه برنامه ای به جز آنچه در همه بازی های مهم داشته است را در سر ندارد : “دفاع مطلق” .
بازی با مالکیت لیورپول شروع شد اما در کمتر از ۱۵ دقیقه ضعف بزرگ و تاثیرگذار آنها در اداره توپ های سوم در دفاع هنگام ضربات بلند نمایان شد و جوان انگلیسی شیاطین، با سرتوپی بی نقص گل اول را به ثمر رساند . نکته جالب آن است که توپ های سوم هنگام ضربات بلند، از نقاط قوت بارز لیورپول در حمله است، همانطور که این امر برگ برنده لیورپول در دیدار با منچستر سیتی بود که پیروزی ۳-۴ را برای آنها همراه داشت.
۱۵ دقیقه بعد، ضربه دروازه، ارسال بلند دخیا، ضعف در اداره توپ سوم و البته در انتها اشتباه عجیب اما عادت شده لوریس کاریوس و باز هم مارکوس راشفورد.
بعد از این دو گل روند بازی به همان روال سابق بازگشت؛ لیورپول تا پایان نیمه اول دو شوت در چهارچوب داشت که هردو از راه دور زده شد و هر دوی آنها را مرد اسپانیایی به راحتی در آغوش گرفت که البته همین دو شوت تمام شوت های درون چهارچوب لیورپول از بین همه ۱۶ شوت آنها در طول ۹۰ دقیقه بود.
نیمه ی دوم مطابق انتظار همگان آغاز شد. راه های نفوذ به دفاع شیاطین سرخ چنان بسته بود که حتی تعداد پاس های لیورپول به زحمت به عدد معمولی ۵۸۵ رسید ( اشاره میکنم به دیدار معروف بارسلونا و سلتیک در لیگ قهرمانان اروپا که با برتری ۱-۲ سلتیک همراه بود ، کاتالان ها در آن بازی ۹۵۵ پاس رد و بدل کردند و ۱۶ شوت درون چهارچوب از مجموع ۲۳ شوت را ثبت کردند ).
تصدیق دیگر و بی عیب و نقص بودن اتوبوس مغز متفکر پرتغالی ، ۳۹ دفع توپ یونایتد در این دیدار است و تنها دست آورد مالکیت ۶۸,۱ درصدی قرمز های مرسی ساید در این دیدار ، یک ارسال از کنار توسط مانه و گل به خودی اریک بایی و صد البته دو صحنه بسیار مشکوک به پنالتی بود؛ نکته تامل بر انگیز دیگر آن بود که به رغم زدن تک گل از کنار ، کلوپ هر دو مدافع کناری خود را بیرون کشید ( درستی یا نادرستی این تصمیم در آنالیز تصویری بازی مورد بررسی قرار خواهد گرفت ).
در هر صورت ژوزه مورینیو چنان به تاکتیک های دفاعی خود ایمان دارد که هیچگاه در طول بازی ( به جز یک صحنه در دو دقیقه پایانی وقت های تلف شده ) حتی به فکر ضدحمله هم نبود و در ۸۰ دقیقه ابتدایی به استثنای دو صحنه گل هیچ حمله ای روی دروازه تیم آقای معمولی انجام نداد و فقط در حد فاصل ۱۵-۱۰ دقیقه پایانی به لطف اضافه شدن قدرت فیزیکی فلینی در یک سوم تهاجمی ، کمی بار از شانه های دفاع برداشته شد ک البته در ۶ دقیقه وقت تلف شده وضعیت به حالت سابق بازگشت.
به قلم تیم Footballanalysis
ترجمه اختصاصی تیم اتمسفر 90
https://t.me/Atmosphere90
