طرفداری | رمضان خدر (Ramezan Kheder) زاده 21 فروردین 1323 در شهر نوکنده از شهرستان بندر گز استان گلستان است. او از کودکی به کشتی گرایش داشت و در ابتدای دهه چهل شمسی، کشتی را به صورت جدی‌تری در سبک آزاد یا فری‌استایل دنبال کرد. خدر در مسابقات قهرمانی ایران در سال 1344 در وزن 57 کیلوگرم کشتی گرفت. او در این مسابقات که بزرگان کشتی ایران حضور داشتند، به رتبه چهارم دست یافت. مسابقات قهرمانی 1345 ایران، تجربه بعدی این کشتی‌گیر بود که با صعودش به فینال و پیروزی برابر کشتی‌گیران پرآوازه ایرانی همراه بود. خدر در فینال این مسابقات که در تبریز برگزار می‌شد، به مصاف بایرام جهانی، کشتی‌گیر معروف اهل تبریز رفت و با شکست این کشتی‌گیر، نخستین قهرمانی‌اش در ایران را تجربه کرد.
این پیروزی مسبب دعوت خدر به تیم ملی کشتی آزاد ایران شد. او به همراه تیم ملی کشتی ایران راهی شوروی شد و در مسابقه با علی علی‌اف، کشتی جانانه‌ای گرفت و تنها با یک امتیاز اختلاف، بازی را واگذار کرد. این کشتی‌گیر اهل بندرگز، پس از سه قهرمانی متوالی‌اش در مسابقات قهرمانی ایران در سال‌های 1346، 1347 و 1348 به یکی از کشتی‌گیران محبوب مازندران و برترین کشتی‌گیران ایران تبدیل شد. او در سال 1349، پس از چهار قهرمانی متوالی ایران، در فینال مسابقات، کشتی خود را به پرویز امدادی، کشتی‌گیر تهرانی واگذار می‌کند و نایب قهرمان ایران می‌شود.
عدم حضور خدر در جام جهانی 1971 صوفیه، یکی از تصمیمات مورد انتقاد مربیان وقت کشتی ایران توسط رسانه‌ها بود و پس از این اتفاق بود که او به نماد مظلومیت کشتی ایران مشهور شد. حضور در جام دانکلوف در سال 1972، پس از عدم حضور در صوفیه، تجربه مهمی برای این کشتی‌گیر بود. پیروزی مقتدرانه برابر رقبایی از آلمان شرقی، مجارستان و یوگسلاوی، نشان از قدرت کشتی خدر داشت. او در فینال برابر ایوان شافوف بلغار به تشک رفت و پس از شکست برابر رقیبش، مدال نقره جام دانکلوف را به ارمغان آورد. جام جهانی 1974 استانبول، آوردگاه بعدی پهلوان نوکنده بود. او در این مسابقات، پس از شکست برابر ولادیمیر یومین از شوروی، به مدال نقره وزن 57 کیلوگرم جهان می‌رسد.
نخستین حضور او در مسابقات کشتی المپیک، در المپیک 1972 مونیخ به ثبت می‌رسد. خدر در بازی نخست خود، هورشت مایر از آلمان شرقی را شکست می‌دهد و سپس خوان ولارده از پرو، آمریک سینگ گیل از بریتانیا و مگدین خویلوگدوری از مغولستان را مغلوب توانایی‌هایش می‌کند. شکست برابر لاژلو کیلینگا از مجارستان و هیدیاکی یاناجیدای ژاپنی، رتبه هفتم را برای این کشتی‌گیر ایرانی به همراه داشت. المپیک 1976 مونترال، دومین حضور خدر در این آوردگاه بود. او در ابتدا مایکل بری کانادایی را شکست داد و سپس همانند المپیک قبلی به سه پیروزی دیگر برابر گیگل آنگل از رومانی، یانگ یونگ اوکی از کره جنوبی و جورجیوس هاتزیوانیدیس یونانی می‌رسد. همانند المپیک قبل، دو شکست در دو مسابقه آخر برابر میهو دوکوف بلغار و هانس دیتر بروخرت آلمانی، این کشتی‌گیر بندرگزی را به رتبه پنجم المپیک می‌رساند.
او در سال 1368 و در سن 45 سالگی با افتخاراتی مثل 9 قهرمانی مسابقات قهرمانی ایران، یک جام تفلیس، یک جام دانکلوف، یک جام فرایبورگ آلمان و یک جام یاشار دوغو به همراه حداقل 20 مدال رنگارنگ، به دوران حضورش در کشتی ایران و جهان خاتمه می‌دهد. او پس از خداحافظی مدتی مربیگری می‌کند و سپس در جام پیشکسوتان جهان به قهرمانی‌های متعددی می‌رسد. کاهش پیاپی وزن در دوران حرفه‌ای، باعث شد تا خدر در دهه هفتاد شمسی دچار عارضه کبدی شود. نامهربانی‌ها و عدم حمایت مسئولین از قهرمان سابق کشتی ایران، باعث شد تا او در سال 1378 در شهر تهران، جان به جان‌آفرین تسلیم کند.
از سری خاطرات ورزشی
جت لی؛ از قهرمانی در 12 سالگی تا درخشش در سینمای جهان
کریم عبدالجبار، بسکتبالیست مشهور مسلمان؛ از اسکای هوک‌های درخشان تا مبارزه با بروس لی
وانگ لیچین، پینگ پنگ‌باز مشهور چینی؛ از تمرین در زیرزمین تا ضربات فورهند جادویی
مانوئل راگا، پرنده مکزیکی بسکتبال اروپا؛ از اولین غیر آمریکایی درفت NBA تا تالار مشاهیر فیبا
رونی ایرانی، بازیکن سابق تیم ملی کریکت انگلستان که اصالتی پارسی دارد
