از یک دیدگاه آماری ساده، اعداد و ارقام در مورد عملکرد آنتونیو کاسانو در فصل جاری صحبت می کند. او از عوامل اصلی حضور پارما در رتبه ششم جدول رده بندی ایتالیا است و با عملکرد درخشانش موجب شد پارما رکورد 17 دیدار بدون شکست در سری آ را از خود به جای گذارد. او 11 گل برای پارما به ثمر رسانده و در حقیقت او تنها 3 گل از بهترین عملکردش در فصل 04-2003 در تیم رم که 14 گل به ثمر رساند، کمتر به ثمر رسانده است.
فنت آنتونیو تنها در زمینه گلزنی موفق نبوده است، بلکه وی 5 پاس گل نیز برای هم تیمی هایش فراهم کرده است. اما یکی دیگر از شاخص های آنتونیو کاسانو فراهم کردن موقعیت گلزنی است. بنا بر آمار ارائه شده توسط لگا سری آ، کاسانو تا پایان هفته بیست و نهم با فراهم کردن 54 موقعیت گلزنی، بهترین عملکرد را در سری آ از خود به نمایش گذاشته است. میرالم پیانیچ با 51 پاس و آندرا پیرلو و لوکا کیگارینی با 47 پاس در رده های بعدی قرار دارند.
جدای از آمار و ارقام، آنتونیو کاسانو جزو آن دسته نادر از بازیکنانی است که توانایی تغییر بازی را در یک لحظه با استفاده از تکنیک بالا، پاس های خارق العاده اش و شوت های مرگبارش را داراست. او از استعداد ذاتی برخوردار است و با مهارت های منحصر به فردی که دارد، محدود به نقش خاصی در زمین نمی شود.
با این حال، انتقادات در مورد کاسانو محدود به یکی از دو مورد زیر می شود. موضوع اول مربوط به سن و سالش و به طور خاص به میزان آمادگی جسمانی اش که بخشی از سرخوردگی و مشکل کاسانو در طول زندگی حرفه ای اش بوده و این تعهد که خود را همواره در این وضعیت حفظ نماید برای او دشوار است، می باشد. پراندلی به دشواری هایی که برای ورزشکاران در گرما و رطوبت برزیل ممکن است ایجاد شود، اشاره هایی کرده است و البته این توضیحات تنها این بازیکن اهل باری را توصیف نمی کند. با این حال، با عملکردی که کاسانو در فصل جاری به نمایش گذاشته است، غیر قابل تصور نیست که او را برای بزرگترین تورنمنت حرفه ای اش، چند ماه بیشتر از حد آماده ببینیم.
موضوع دوم، در مورد شخصیت دردساز او که موجب شده لقب بدنام کاساناته را به خود بگیرد، بر می گردد. اغلب می گویند که او شخصی عصبی است و در رختکن همچون یک سرطان می باشد و نمی تواند خود را کنترل کند. او همچنین تنبل است. حقیقت این است که آنتونیو کاسانو دیگر آن بازیکن ناسازگار 5 سال پیش نیست. کسی که با کوچکترین جرقه ای، همچون باروت منفجر می شد. او بالغ شده است و کمی به دور از دوران احساسی سمپدوریا قرار گرفته است.
علاوه بر این، زمانی که او پیراهن تیم ملی ایتالیا را بر تن می کند، همچون یک قدیس رفتار می کند. از طرفی اگر ملاک و معیار، رفتار یک بازیکن باشد، او باید با بازیکنانی همچون ماریو بالوتلی و پابلو دنیل اسوالدو مقایسه شود و آن زمان مورد قضاوت قرار گیرد. اما در مقایسه بین آن ها، رقابت سختی ایجاد خواهد شد.
با تمامی این اوصاف، کاسانو شایستگی و صلاحیت قرار گرفتن در فهرست ایتالیا برای حضور در برزیل را داراست. نیازی نیست که او از ابتدا وارد میدان شود، اما ورود او به زمین می تواند زرادخانه پراندلی را دارای سلاح دیگری کند. برای کاسانو حضور در این تورنمنت می تواند اولین و آخرین شانسش برای به نمایش گذاشتن نبوغش در معتبرترین مسابقات جهان باشد و وی این شایستگی را دارد که جهان توانایی هایش را ببیند.
