طرفداری- پس از کامبک تاریخی شالکه در تساوی 4-4 این تیم با دورتموند، دروازه بان شالکه در مصاحبه با سایت رسمی باشگاه شالکه 04 اظهار داشت:
هنوز نتوانسته ام اتفاقات بازی را باور کنم. به نظرم چند هفته یا چند ماه طول خواهدکشید که بتوانم آنچه رخ داد را هضم کنم. گمان نمی کنم هیچ کدام از ما تجربه ای مشابه را در آینده داشته باشیم.
این بازیکن 29ساله تاکید کرد که ارزش واقعی یک دربی بیش از سه امتیاز است:
یک دربی قلب ها و احساسات را درگیر می کند. در منطقه روهر آلمان تقریبا هر روز آبی و سفیدها (طرفداران شالکه) و زرد و مشکی ها (طرفداران دورتموند) را در سوپرمارکت، سینما و نانوایی می بینید. هرجا که من می روم می بینم که برای مردم فوتبال و باشگاه مورد علاقه شان به اندازه مرگ و زندگی مهم است. اما آنچه شنبه رخ داد، شگفت انگیز بود. هرگز نمی توانم آن احساسات و ناراحتی در خلال بازی را در کلمات بگنجانم. این بازی ارزش و معنای زیادی برای من خواهدداشت.
فارمن که اولین بار پیراهن شالکه را در سن 14سالگی به تن کرده، از تجربه اولین دربی اش در بوندسلیگا در سال 2008 نیز گفت و اظهار کرد که آن بازی تشابهات زیادی با دربی اخیر داشت:
ما 3 بر صفر از آن ها پیش بودیم. اما در نهایت بازی با نتیجه 3-3 تمام شد. این بسیار ناامیدکننده بود.
این بار اما این آبی های سلطنتی بودند که انعطاف و عزم فوق العاده تیم دومنیکو تدسکو (سرمربی شالکه) را به منصه ظهور رساندند و بازی را به تساوی کشاندند.
فارمن ادامه داد:
بسیاری از تیم ها اگر در شرایط ما و تحت آن فشار بودند، دست ها را به نشان تسلیم بالا می بردند. اما سرمربی ما بهترین کلمات ممکن را بین دو نیمه در رختکن به زبان آورد. او گفت که به نیمه دوم به منزله یک بازی کاملا متفاوت نگاه کنید و تمام تلاشتان را کنید که پیروز این 45 دقیقه باشید. دومنیکو صرفا یک مربی بزرگ با دانش نیست. او مهارت های فوق العاده ای در زمینه روانشناسی و کنترل ذهن دارد. او ما را با کلماتش منقلب کرد. من بسیار خرسندم که با او کار می کنم. دومنیکو مدت زیادی نیست که اینجا حضور دارد. اما این حس را می دهد که که با او رشد و پیشرفت کرده ایم.
شکی نیست که در چنین بازگشت فوق العاده ای از یک تیم، توصیه های سرمربی در بین دو نیمه تاثیرگذار بوده است. فارمن گفت که هنگامی که بازی به نتیجه 4-3 کشید، خود او نیز وسوسه شده که برای گلزنی دروازه را ترک کند و جلو برود:
من این تصویر را در ذهنم مرور می کردم که که کل زمین را می دوم و گل می زنم. همچون ینس لمن در دربی. اما الکساندر نوبل به من گفت که هنوز 5 دقیقه به انتها باقی مانده و من را از تصمیمم منصرف کرد.
فارمن از لحظه گل تساوی که نالدو به ثمر رساند نیز گفت که چه مقدار هیجان زده و عصبی بود:
ما همه می دانیم که نالدو در زدن ضربات سر خوب است. اما طرز حرکت او قبل از به ثمررساندن گل در محوطه جریمه منحصر به فرد بود.
در آینده همواره به یاد این بازی خواهیم بود و به یاد خواهیم آورد که همیشه راهی برای جبران وجود دارد.
