قسمت دوم - طبقه کارگر
پس از قرون وسطی و همزمان با عصر مدرنیته فوتبال که تحت تأثير عقاید کلیسا تقریبا از بین رفته بود، مجددا توسط طبقه حاکمیت و اشرافی گری انگلیس احیا می شود؛ اما به زودی در میان طبقه کارگری محبوبیت خاصی پیدا می کند. این محبوبیت دلایل زیادی داشت که ما آن را به نسل فعلی تعمیم می دهیم و سعی می کنیم در میان جامعه کارگری کنونی بررسی کنیم.
بخش اول - هزینه
برای بازی فوتبال به چه ابزارهایی نیاز دارید؟ توپ، تور یا دروازه. اگر توپ فوتبال چمنی، پلاستیکی، دو لایه یا هر توپ دیگری نباشد، یا بگذارید شفافتر بگویم اگر شما حتی پول خرید یک توپ ساده را هم نداشته باشید، چه می کنید؟ جورابهای گلوله شده؟ اگر گذرتان به محله ای فقیرنشین افتاد و دیدید که بچه ها با شور و هیجان با لباسهایی پاره و دمپایی های کهنه، با سنگ فوتبال بازی می کنند و از آجرهای پوسیده به عنوان دروازه استفاده می کنند، تعجب نکنید؛ فوتبال مهمترین دلخوشی آنهاست. آنها فوتبال بازی می کنند، حتی به قیمت زخمی شدن انگشتان پا از بس که سنگ را شوت کرده اند. کاری با بازیهای محلی نداریم، با سنگ چه ورزش دیگری می توانید انجام دهید؟ والیبال یا بسکتبال؟ یا این طور تصور کنید که شما می خواهید در کوچه یا خیابان فوتبال بازی کنید. وسایل نقلیه تردد می کنند، پس نمی توانید از دروازه استفاده می کنید. حالا چه می کنید؟ مشخص است. دو تکه سنگ یا آجر. دو لنگه کفش. یا هر چیز دیگری که با آن بتوان دو سمت دروازه را تعیین کرد. پس نیازی نیست که شما حتما دروازه یا حتی توپ و یا هر وسیله دیگری برای بازی داشته باشید.
بخش دوم - سازگاری
یک تفاوت ویژه فوتبال را با سایر ورزشهای گروهی متمایز می کند که شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما برای طبقه کارگر بسیار حیاتی است. بازی فوتبال با پا انجام می گیرد. حالا فکر می کنید که چه اهمیتی دارد؟ تا به حال به دستهای یک کارگر نگاه کرده اید؟ شاید تصور اولیه این باشد که دستهای نیرومندشان برای والیبال یا بسکتبال مفید باشد. اما مگر چند درصد از کارگران قد و قامت مناسب برای انجام این بازیها را دارند؟ یا به این نکته توجه کرده اید که این دستهای پینه بسته مهارتهای هنری دستی بسیاری مثل نقاشی، خط و... را تقریبا از دست داده اند؟ میتوان چنین بیان کرد که دستان یک کارگر هر چه قدر که بزرگتر و قدرتمندتر می شوند، از فن و هنر تهی تر می شوند. حال بهترین چاره برای سرگرمی آنها چیست؟ فوتبال؟ آنها با هر سن و قد و وضعیت جسمانی که باشند، فوتبال مناسبترین سرگرمی برای آنهاست. آیا این طور نیست؟
بخش سوم - قانون
برای کارگری که هم زمان زیادی برای کار صرف می کند و هم درآمد مناسبی برای آموزشهای متفاوت هنری و ورزشی ندارد، با هر معیاری فوتبال بهترین سرگرمی است. بیایید این موضوع را شفافتر بررسی کنیم. شما ممکن است با بسیاری از قوانین فوتبال آشنایی نداشته باشید، اما به راحتی فوتبال بازی کنید. اگر از مردم عادی بپرسید که تعداد بازیکنان یک تیم والیبال یا بسکتبال چند نفر است؟ ممکن است ندانند؛ اما اگر از تعداد بازیکنان فوتبال بپرسید، بی تردید جوابش را می دانند. چون بازی فوتبال را از نزدیک دیده اند و یا به تماشای آن در تلویزیون نشسته اند. این بدان معناست که به سادگی می توانید با آنها فوتبال بازی کنید. اما اگر بخواهید با آنها ورزش دیگری انجام دهید، ممکن است زمانی طولانی وقت بگذارید تا آن ورزش را به آنها یاد بدهید.
و در پایان حتما شنیده اید که ۹۹ درصد ثروت جهان دست ۱ درصد از مردم جهان است؛ این بدان معناست که طبقه کارگر و متوسط جامعه شامل اکثریت جامعه می شود و وقتی می گوییم فوتبال در میان طبقه کارگر محبوب است، می توانیم چنان تصور کنیم که در میان بیشتر مردم جامعه محبوبیت دارد.
