مطلب ارسالی کاربران
ژوزه مورینیو و رسانه ها
درز اظهارنظر ژوزه مورینیو در مورد مهاجم تیمش ساموئل اتوو که چند روز پیش در کوبهام ضبط شده بود مسبب یک بحران رسانه ای شده است مربی پرتغالی که سالها از دادن سرخط های خبری به ژورنالیستها لذت برده است ظاهرا این باراز اینکه شبکه ای فرانسوی گفتگوی خصوصی او را پخش کرده دلخور شده است او در این گفتگو از نبود گلزن در خط آتش تیم خود گله مند است مورینیو در گفتگویی خودمانی با مالک سوئیسی ساعت سازی هوبلو به زبان فرانسوی میگوید که او صاحب تیمی بدون مهاجم است در حالی که فالکائو مهاجمی بدون تیم است ظاهرا او نمی دانسته که کانال پلاس در حال ضبط این گفتگو بوده است در بعد از ظهر این ماجرا مورینیو در گفتگویی رسمی با این کانال فرانسوی اشاراتی صریح به احتمال امضا قرارداد با مهاجم کلمبیایی موناکو میکند اما قصه ای که برای رسانه ها جالب تر بود همان اظهارنظر او در مورد بی خاصیت بودن تورس و با و تمسخر سن ساموئل اتوو بود مورینیو که سالهای سال از طریق رسانه ها حریفان خود را گزیده بود اینبارخود در دام آنها افتاد و گزیده شد او در کنفرانس مطبوعاتی بعدی خود خطاب به خبرنگاران گفت :"به عنوان خبرنگاران حرفه ای شما باید خجالت زده باشید ضبط وعمومی کردن یک گفتگوی خصوصی از نقطه نظر اخلاقی ننگ آور است" مورینیو خیلی سریع در مورد رابطه خوبش با اتوو صحبت کرد و یادآور شد که مهاجم کامرونی جزء معدود بازیکنانی است که او بعد از انتقال به تیمی جدید با خود آورده است (دیگر بازیکنان این لیست مایکل اسین ریکاردو کاروالیو و پاولو فریرا هستند ) البته مورینیو قبلا هم از ضعف خط حمله تیمش گلایه کرده بود که آخرین بار به یک شنبه قبل بعد از بازی با اورتون باز میگردد اما چیزی که مورینیو را ناراحت کرده است این است که فرانسویها و بعد ازآن کل اروپا روی موضوئی زوم کرده اند که تا پیش ازاین جزئی از نقاط قوت آقای خاص بود و آن اینکه او هیچگاه از بازیکنانش در مقابل غریبه ها انتقاد نکرده بود.این مورد بعد از بازیهای روانی بود که مورینیو در مقابل مربیان سایر رقبای لیگ برتری راه انداخته بود او در ابتدا در جواب به پلگرینی که چلسی را ولخرج ترین تیم سال نامیده بود او را مهندسی که به ماشین حساب نیاز دارد خطاب کرده بود و چند روز بعد در پاسخ به آرسن ونگر که او را به ترس از شکست متهم کرده بود او را متخصص شکست نامیده بود در هر دو این موارد پاسخهای آتشین مورینیو واکنشی به صحبتهای دیگران بود اما آیا این شیوه ای موثراست؟ الکس فرگوسن به عنوان استاد بازیهای روانی شناخته میشد کافی است جنگ او با کوین کیگان مربی نیوکاسل در سال ١٩٩٦ را به یاد بیاورید یا واکنش پنج دقیقه ای رافا بنیتز (لیست واقعیات ) درسال ٢٠٠٩ که فرگوسن را به تاثیر گذاری بر داوران و...متهم کرده بود جالب است که در هر دو سال منچستر فصل را با قهرمانی به پایان رساند فرگوسن و مورینیو با استعداد ذاتی از بهره گیری از فاکتورهای روانی بدون شک اساتید بازیهای روانی هستند اسلحه آنها همیشه برای شلیک آماده است اما این بازیها ریسک های خود را نیز دارد به طور مثال چلسی بعد از حمله مورینیو به پلگرینی تنها یک بازی از چهار بازی خود را آنهم به لطف گل دقیقه آخر علیه اورتون برده است و در موردی قدیمی تر پس از اینکه مورینیو در سال ٢٠٠٥ مربی آرسنال را فضول نامید چلسی دو بازی پیاپی اش را واگذار کرد در حالی که آرسنال از شش بازی پشت سر هم پیروز خارج شد به عبارت دیگر مورینیو این ریسک را میپذیرد که با پاسخ گفتن به حرفهای سایر مربیان ترشرو و کج خلق به نظر برسد البته نباید فراموش کرد که هدف مورینهودر دنیای فوتبال بیشتر کسب عنوان است تا دوست از اینرو مطمئنا او اهمیت چندانی به این موضوع نمیدهد که سایرین (همه بجز هواداران تیم خودی) او را بی ادب یا ... قلمداد کنند او تمام سعی خود را میکند تا بازیکنانش را از کانون فشار خارج کند آقای خاص در گفتگویی گفته بود:"من همانطور که از انجام بازیهای ریاکارانه ابا دارم به همان اندازه نیزاز بازیهای روانی اجتناب میکنم من فقط چیزی را میگویم که فکر میکنم درست است اما اگر سایرین حرفهای مرا بازی روانی قلمداد میکنند من مخالفتی با آنها ندارم" ما باید امیدوار باشیم که ژوزه به راحت صحبت کردن ادامه دهد این حیف خواهد بود اگر شخصیتی باهوش چون او در مقابل دوربین رسانه ها به یکی مثل دیگران تبدیل شود که هیچ حرف جالبی برای گفتن ندارند قبل از او آنتونیو کونته مربی یوونتوس نیز با رسانه های ایتالیایی به تندی و تلخی سخن گفته بود اما این باعث آن نشد که بانوی پیر بر قله سری آ نباشد تصور یک مورینهو ملایم تر سخت است او فقط باید مکان مناسبی بین پرحرفی و حملات افراطی بیابد با شناختی که از او داریم میتوان از این قضیه مطمئن بود که گلادیاتور پرتغالی برای مدتی طولانی شمشیر خود را در غلاف نگه نخواهد دشت .
