þórr Björnssonدرکل رئالی‌ها ب دلیل اینکه ی احساس اسطوره‌ای دارن ب تیمشون و فک میکنن موفقیتای رئال ماورایی بوده و ب قولی موفقیت تو خونه رئاله دوس ندارن قبول کنن ی سری آدم های بزرگ بودن ک این موفقیتارو براشون ب ارمغان آوردن
تا همین امسال آخرین قهرمانی رئال تو لالیگا رو همین مورینیو باشکوندن کلی از رکوردای باشگاه و لالیگا کسب کرده بود
مورینیو و پرز ب کمک هم رئال رو از ی وضع ترحم برانگیز رسوندن ب جایی ک رئال بتونه برای قهرمانی ها رقابت کنه،این مهمترین چیزیه ک رئالیا درک نمیکنن چون یا ندیدن یا یادشون نمیاد،اینکه وقتی ی باشگاه روحیه قهرمانی رو از دست میده چقدر سخته ترمیمش و چقدر درد بدیه این از دست رفتن روحیه قهرمانی.
رئال تا دوره افت بعدیش تماممم قهرمانی هاش تو تمام رقابتارو اول از همه ب مورینیو و پرز مدیونه،چون روحیه قهرمانی رئال رو بهش برگردوندن
کاری ک مورینیو الان با منچستر هم داره میکنه
آدم بهتره ب جای غرور بیجا یکم بینش داشته باشه
فن‌خال باتمام گندایی ک زد زحماتی کشید و بازیکنایی خرید یا حفظ کرد ک الان دارن تو منچستر پادشاهی میکنن،دخیا،روخو،هررا،مارسیال،رشفورد ما اینارو مدیون فن‌خالیم حالا هرچقدم ک متنفر باشیم ازش
من نمیگم رئالیا مورینیو رو بپرستن،میگم قدر زحماتشو بدونن،کاسیاسو نیمکت نشین کرد؟برفرض ک نیمکت نشین مردن کاسیاس ی کینه‌جویی شخصی بوده نه مصلحت تیم،شما تو این زمینه ازش متنفر باش ولی منطقتو تحت‌الشعاع این نفرت قرار نده چون تیمت چ بخوای چ نخوای مدیون مورینیوست و تو تک‌تک قهرمانیای رئال اثر مورینیو ب وضوح مشخصه هنوز.
