طرفداری - فوتبال آمریکایی، مظهر زندگی هر آمریکایی است. آمریکایی ها به دلیل سختی، کار تیمی، نیرو و سرعت این بازی، عاشقش هستند. برای برد یک تیم، هر بازیکن باید وظایف خود را بداند و آن ها را به خوبی اجرا کند. فوتبال آمریکایی بازی شطرنجی بر پایه قدرت بدنی است. بازیکنان باید خیلی سریع جایشان را عوض کنند، بازی حریف را بخوانند و عکس العمل نشان دهند تا در نبردها پیروز شوند.
چندی پیش برترین تیم های تاریخ لیگ ملی را بررسی کردیم و حالا قصد داریم نگاهی داشته باشیم به 10 بازیکن برتر همه ادوار تاریخ فوتبال آمریکایی، قهرمانانی که تیم هایشان را به بالاترین درجات رسانده اند؛ ارتش های یک نفره.
10- رجی وایت - مدافع آخر
رجی وایت در 15 سال حضورش در لیگ ملی فوتبال، غوغای زیادی به پا کرد. وی مدافع آخر چپ بود و با تکل های فوق العاده خود می توانستند حملات حریف را خیلی زود خنثی کند. او خیلی عالی بازی خوانی می کرد و بدنش را بر بدن حریف می انداخت.
رجی موفق شد دو بار به عنوان برترین مدافع سال لیگ ملی انتخاب شود.(1987 و 1998) وایت همچنین یک قهرمانی در سوپربول با تیم گرین بای پکرز به دست آورد.
9- تام بریدی - کوارتربک
تام بریدی یکی از بهترین داستان های فرش به عرش بزرگ تاریخ را ساخت. او موفق به کسب چهار جایزه لومباردی و سه بار انتخاب به عنوان ارزشمندترین بازیکن سوپربول شده است.
وی تلفیقی از قانون مداری های جو مونتانا و شیطنت های جو نیمث است. رقیب بریدی، پیتون مانینگ اما نتوانست جایی در لیست برترین های تاریخ پیدا کند. بریدی چهار بار قهرمان سوپربول شده و همین باعث برتری او نسبت به مانینگی است که تنها یک بار این افتخار را کسب کرده است.
در فصل 2007، او با رندی ماس و وس ولکر در تیم پتریوتز بازی می کردند و یکی از خطرناک ترین مثلث های هجومی تاریخ لیگ ملی را به وجود آوردند. البته آن ها نتوانست در سال 2007 قهرمان شوند و این یکی از بزرگترین حسرت های زندگی بریدی است.
8- دان هوتسون - واید ریسیور
هوتسون در پست خود بی رقیب است. او در بین سال های 1935 تا 45 در تیم گرین بای پکرز بازی می کرد. او تاکتیک های زیادی را به فوتبال اضافه و وظایف واید ریسیورهای امروزی را طراحی کرد. وی اولین واید ریسیور بزرگ تاریخ بود و رکورد هایش تا سال ها شکسته نشده باقی ماند.
هوتسون، نه فصل پیاپی بیشترین تاچ داون را در بین بازیکنان لیگ ملی داشت که هنوز هم رکوردی دست نیافتنی است. او در سال 1942، 17 تاچ داون داشت که در آن دوران مثل یک افسانه بود.
7- دیک بوتکوس - لاین بکر
با پیراهن تیره خود، پدهای شانه بزرگ و فریادهای بلندش، بوتکوس، مدافعی خوفناک بود. او 250 پوند وزن داشت و خیلی خوب می توانست از این وزن برای خنثی کردن حملات حریف استفاده کند. افسانه او هنوز هم در بین بازیکنان شیکاگو برز قرار دارد و الگویی برای مدافعان امروزی است. بوتکوس در ترافیک بازیکنان وارد می شد و خیلی سریع توپ را پیدا می کرد و آن را از حریف می گرفت.
6- جانی یونیتاس - کوارتربک
یونیتاس با مدل موی ساده، کشف های بلند و سیاه، نماد آمریکای دهه های گذشته است.
او خیلی خوب تیمش را به بازی بر می گرداند، می توانست در هر لحظه به سرمربی تیمش تبدیل شود و بازیکنانش را در بین مدافعان حریف پیش براند. وی تا ابد در تاریخ بالتیمور کولت خواهد ماند. یونیتاس سه بار به عنوان با ارزشترین بازیکن فصل انتخاب شد.
5- والتر پیتون - رانینگ بک
والتر پیتون می توانست به راحتی هر رقیبی را کنار بزند. او اندامی فوق العاده داشت و همچنین می توانست با سرعت زیادی بدود. پیتون با پیراهن شیکاگو برز، کتاب تاریخ لیگ ملی را بازنویسی کرد و رکوردهای زیادی را به نام خود نوشت. او در 13 سال بازی با پیراهن برز، 16726 یارد دوید و 110 تاچ داون ثبت کرد. تکنیک، سرعت و چرخش های سریعش همیشه وی را در بین مدافعان حریف پیش می راند و مهار پیتون، برای مدافعان کاری بسیار سخت بود.
4- لارنس تیلور - لاین بکر
لارنس تیلور دیوانه ترین، دیوانه تاریخ بود. او در هر لحظه می توانست بازی را منفجر کند. تیلور، بهترین سلاح دفاعی تاریخ فوتبال آمریکایی محسوب می شود. می توانست با بدنش کل زمین را بپوشاند، با تکل هایش حرکات تکنیکی حریف را خنثی می کرد و یا حتی به دوران فوتبالشان پایان می داد. لاین بکر نیویورک جاینتز، خیلی سریع و قدرتمند تکل می زد.
3- جو مونتانا - کوارتربک
او چهار بار جایزه لومباری را برد و سه بار هم به عنوان برترین بازیکن سوپربول انتخاب شد. مونتانا همیشه به خاطر اعتماد به نفس بالایش معروف بود. کوارتربک خوش فکر، توانست افتخارات زیادی را با پیراهن سان فرانسیسکو فورتی ناینرز به دست آورد.
وی دستان قدرتمندی داشت و دقت پرتاب هایش بی نظیر بود. همیشه مهاجمان خوبی با او کار می کردند؛ وی برای افرادی مثل جری رایس، جان تیلور، راجر کریگ و یا تام رتمن توپ فرستاده است. فورتی ناینرز و مونتانا به کامبک های رویایی معروف بودند.
2- جیم براون - رانینگ بک
براون بر همه چیز و همه کس سلطه داشت. او در دوران بازی نه ساله اش، توانست 12312 یارد بدود و 106 تاچ داون ثبت کند. براون در 29 سالگی با تصمیمی عجیب، از فوتبال خداحافظی کرد. آن زمان در بالاترین سطح ممکن قرار داشت و دیگر لازم نبود چیزی را ثابت کند. وی در حال حاضر تقریبا همه رکوردهای رانینگ لیگ ملی را در اختیار دارد.
در دورانی که تازه عکس های رنگی متولد شده بودند، براون رکوردهایی مثل بازی های ویدئویی ثبت می کرد. در سال 1963، او 1863 یارد توپ را حرکت داد کرد در حالی که تنها 291 حمل توپ داشت یعنی 6.4 یارد به ازای هر حمل توپ.
1- جری رایس - واید ریسیور
جری رایس، بی شک بهترین واید ریسیور تاریخ است. وی بهترین دست ها را داشت و می توانست توپ را از سخت ترین موانع هم عبور دهد؛ او همیشه به عنوان یک تغییر دهنده روند بازی شناخته می شد.
رایس 1549 دریافت داشت و توانست با دریافت هایش 22895 یارد توپ را جلو ببرد تا 208 تاچ داون را ثبت کند. آمارش در یک کلمه نفس گیر است. در هر بازی شانس اول رسیدن به امتیاز بود. رایس رقبای زیادی را به کلی نابود کرد. او سابقه بازی در تیم های سان فرانسیسکو فورتی ناینرز، اوکلند رایدرز، سیاتل سیهاوکز و دنور برانکوز را دارد و سه بار هم قهرمان سوپربول شده است.
