طرفداری- آرش برهانی در خصوص وضعیتش در پیکان، شایعه خداحافظی‌اش از دنیای فوتبال و ... صحبت‌هایی را انجام داده است.
به گزارش تسنیم، متن مصاحبه برهانی را می توانید در ادامه بخوانید.
* نیم فصل اول چطور بود؟
ابتدای فصل هدف و انگیزه زیادی داشتم. به همین دلیل تمرینات فشرده و سختی را پشت سر گذاشتم و از لحاظ بدنی به شرایط خوبی رسیدم، اما متاسفانه در ابتدای بازی دوم مصدوم شدم و به علت مصدومیت های متوالی 9 بازی بعدی پیکان را از دست دادم. زمانی که آماده بازی شدم، تیم به هماهنگی کامل رسیده بود و شرایط برای بازی کردن کاملا متفاوت شد چون تیم با همان مهاجمان نتیجه گرفته و هم به هماهنگی خوبی رسیده بود.
* انتظار داشتی چنین اتفاقاتی برایت رقم بخورد و دچار بدشانسی شوی؟
متاسفانه در دو سه سال گذشته به دلیل نیمکت نشینی های زیاد دچار افت بدنی و شدید روحی شده بودم. بعد از جدایی از استقلال که دور از انتظارم بود با هدف به پیکان آمدم تا دوباره خودم را در میادین اثبات کنم، ولی اصلا انتظار آن همه بدشانسی را نداشتم و نتوانستم هدف هایی را که در ذهن داشتم را، عملی کنم.
* در دو سه سال گذشته زیاد موفق به گلزنی نشدی، دلیل نیمکت نشینی ات همین موضوع نبود؟
باید چندین مثال بزنم و قضاوت را به عهده هواداران بگذارم. از سال 93 شروع می‌کنم، در بازی اول فصل مقابل گسترش فولاد که به نسبت اولین بازی و گلزنی و به وجود آوردن دو سه موقعیت گلزنی که همان موقعیت ها، تمام فرصت های کل تیم بود، عملکرد خوبی داشتم، اما در بازی بعد در تهران و در برابر سپاهان به دلیل از دست دادن همان موقعیت های قبل نیمکت نشین شدم و حتی به عنوان بازیکن تعویضی هم در آن بازی که نتیجه را واگذار کردیم، به میدان نرفتم. در آن بازی به دلیل اینکه در ورزشگاه آزادی و در بازی خانگی عقب بودیم، موقعیت‌های گلزنی زیادی داشتیم که از دست رفت که این موضوع در فوتبال مسئله طبیعی است و امکان دارد همه موقعیت‌ها تبدیل به گل نشود. من انتظار داشتم به خاطر موقعیت هایی که از دست داده بودیم و به همین علت هم نیمکت نشین شده بودم این بازی را به عنوان بازی فیکس در ترکیب قرار بگیرم، اما باز هم این اتفاق نیفتاد و انگار این نیمکت نشینی ها مخصوص برهانی است و تا هفته پنجم و ششم به نیمکت تبعید شدم. بعد از هفته ها که برایم به دلیل سختی و ناراحتی‌ها سخت گذشته بود دوباره در مقابل صبا به عنوان بازیکن اصلی به میدان رفتم، اما باز هم در عین ناباوری با وجود دادن پاس گل دوباره بین دو نیمه تعویض شدم و این نیمکت نشینی‌ها دوباره تا هفته ها ادامه پیدا کرد. در پایان آن فصل با 8 گل زده و چندین پاس گل عملکردم خوب بود.
* ظاهرا دل پُری داری...
مطمئنم سال های بعد به خاطر خواهند داشت که چگونه در بدترین شرایط روحی به میدان می رفتم و به خاطر عشق به تیمم بازی می کردم. شما به خوبی می دانید که یکی از این اتفاقات می تواند بازیکن را نابود کند و ناخواسته دچار حاشیه برای خود و تیم شود، اما با وجود همه این سختی‌ها همیشه موفقیت استقلال برایم مهم بود و سعی کردم کوچکترین حاشیه ای متوجه تیمم نشود. در تمام این سال های سخت به دلیل علاقه به تیم استقلال و انصافا حمایت، محبت و انگیزه‌ای که از طرفداران این تیم می گرفتم سعی کردم مثمر ثمر باشم، اما واقعا کار سخت و دشواری بود که بتوان آن شرایط را تحمل کرد.
* با توجه به مشکلاتی که گفتی چرا زودتر تصمیم به جدایی نگرفتی که باعث نشود در ابتدای فصل جاری با شرایطی که گفتی کنارت بگذارند؟
باور کنید تمام آمال و آرزوهای من بازی در تیم استقلال بود. حتی زمانی که با استقلال قهرمان لیگ شدم و آقای گلی بازی‌ها را به دست می آوردم با وجود پیشنهاد های خوب داخلی و خارجی بدون بند و شروط و بدون اینکه از لحاظ مالی بخواهم مشکلی با تیم داشته باشم، قرارداد خود را امضا می‌کردم. در مدتی که برای استقلال بازی کردم حتی یک بار هم پیشنهاد های خود را رسانه‌ای نکردم و دنبال بازارگرمی هم نبودم. عشق به استقلال و محبتی که هواداران به من داشتند باعث شده بود که آن مشکلات را تحمل کنم و هیچ وقت به فکر جدا شدن نباشم و به امید بهتر شدن شرایط در تیم می ماندم. می توانید از علی فتح الله زاده و آجرلو سوال کنید در ابتدای سال 90 من چند پیشنهاد که از نظر مالی خیلی بهتر از استقلال بود را به خاطر این تیم رد کردم. در آن سال ما چند بازیکن اصلی خود را از دست داده بودیم و تیم نیاز به من داشت. سال‌های بعد از آن هم قراردادم را در کمترین زمان با استقلال تمدید می کردم و مسئولان تیم می توانند در این خصوص شهادت دهند. هیچ وقت دنبال نقاب گذاشتن و دو رو، دو رنگ بودن و دروغ گفتن و بازی با احساسات هواداران نبودم. من این سوال را برای اولین بار این گونه جواب دادم هیچ منتی ام ندارم. چون برای تمدید کردن قراردادهایم پول گرفتم. درست است می توانستم خیلی بیشتر از مواردی که قرارداد می بستم، بگیرم ولی به خاطر عشق به استقلال این کار را کردم و پشیمان هم نیستم.
* چقدر مربیان در اتفاقاتی که گفتی، مقصر هستند؟
من همیشه سعی کردم احترام به مربی، استاد و معلمم حفظ کنم. تاکنون به یاد ندارم که در سال‌های حضور در کل فوتبال حرفه‌ای خود با مربیانم به مشکل خورده باشم. من همیشه خودم را مدیون آنها می دانم و اگر پاسخ سوال‌های قبلی شما را به آن شکل جواب دادم، دلیلش این نبود که بخواهم به مربیان بی احترامی کرده باشم. نظر آنها در آن مقطع این بوده و شاید به این فکر نبوده اند که من در چه شرایط روحی هستم و آن نیمکت نشینی ها برایم مشکلی به وجود آورد. شاید هم می خواستند با نیمکت نشین کردن من مشکلاتم را حل کنند تا از موقعیت هایی که برایم به وجود می‌آید، بهتر استفاده کنم. من دست همه مربیانم را می‌بوسم و از زحمات‌شان تشکر می‌کنم.
* در چند روز گذشته شایعاتی منتشر شده که قصد داری در نیم فصل دوم از فوتبال خداحافظی کنی. چقدر این موضوع واقعیت دارد؟
متاسفانه چند سال است که در نیم فصل هر سال برایم این اتفاقات می افتد. به نوعی به این موضوع عادت کردم. از همین جا به دوستان عزیزی که هرسال در پایان نیم فصل به من لطف دارند، باید بگویم هر وقت تصمیمی از انواع و اقسام شایعاتی که برایم درست می‌کنند گرفتم، خودم به اطلاع همگان خواهم رساند و خواهش می کنم دوستان بیشتر از خودم نگران من نباشند.
* در نیم فصل دوم به دنبال چه اهدافی هستی و چه برنامه هایی برای فوتبالت داری؟
پس از پایان نیم فصل اول چندین جلسه با مجید جلالی داشتم. من دوست دارم در نیم فصل دوم بازی کنم و این موضوع را با مربی تیم در میان گذاشتم و ایشان با کمال صداقت گفتند که مهاجمان تیم به هماهنگی خوبی رسیدهاند و در مقطع فعلی نمی‌شود به ترکیب تیم دست زد و باید در نیم فصل دوم هم نیمکت نشین باشم و از آنجایی که بازی کردن برایم خیلی مهم است، به ایشان گفتم که اگر در تیمی دیگر بتوانم بازی کنم با جدایی من موافقت می‌کنند. به دلیل رابطه خوب که از سال‌های قبل با آقا مجید داشتم و حتی از زمانی که من شاگرد ایشان هم نبودم، از مشاوره های فوتبالی ایشان استفاده می کردم، آقای جلالی به من گفتند اگر چنین شرایطی برایت فراهم بود با جدای ی‌ام موافقت خواهند کرد. به هر حال اگر بتوانم به تیم دیگر بروم که خودم را اثبات کنم از پیکان جدا خواهم شد.
* چه زمانی از فوتبال خداحافظی خواهی کرد؟
من انگیزه و هدف های زیادی برای فوتبالم دارم و می خواهم در جای دیگر توانایی ام را ثابت کنم. در این راه از تمام سختی‌ها و تلاش‌ها آگاه هستم. باور دارم با تمرین و پشتکار می توانم به تعداد گل هایم اضافه کنم به نوعی عزمم را جزم کرده که نیم فصل دوم فوتبالی خوبی داشته باشم. به همین دلیل اصلا به خداحافظی از فوتبال فکر نمی‌کنم چون اعتقاد دارم عملکردم زمان خداحافظی را مشخص خواهد کرد. من 33 سال سن دارم و این را به چشم خود دیده ام که فوتبال بازی کردن و مثمر ثمر بودن به اعداد و ارقام نیست و باید برای هدفی که داری تلاش کنی و به این ارقام توجه نکنی.
* در این سال‌ها که در استقلال بودی و فراز و نشیب‌های زیادی را در این تیم تجربه کرده‌ای. به نظر استقلال چگونه از این شرایط خارج خواهد شد؟
من درباره استقلال حرف زیاد دارم. اما در شرایط کنونی بزرگترین کمکی که می‌شود به استقلال کرد، ایجاد آرامش است. در مقطع کنونی با پیشنهاد و راهکار و انتقاد دیگران نمی توان استقلال را به آرامش رساند. بزرگان تاریخ استقلال مثل علی جباری، حسن روشن و جواد قراب و کسانی که بیش از نیم قرن تجربه دارند و استقلال را برای خودشان نمی خواهند و هیچگاه شخص برای‌شان در استقلال مهم نبوده می‌توانند راهکارهای اصولی، دلسوزانه و خوبی داشته باشند که مجموعه استقلال می توانند از نظرات آنها استفاده کند. به نظرم باید از تصمیماتی که مسئولان و مربیان تیم می گذارند احترام گذاشت و به آن اعتقاد داشت. به خاطر اینکه تیمی یک دست و متحد داشته باشیم فقط باید به این تیم آرامش وارد کرد. اتحاد و متحد بودن و جدا از اسم ها و خودخواهی‌ها فقط باید به منافع تیم فکر کرد تا هر چه زودتر استقلال تبدیل به تیمی شود که همه هوداران و کارشناسان از آن انتظار دارند.
* تا اینجای فوتبالت آرزو و یا خواسته‌ای بوده که به آن نرسیده باشید؟
دو آرزوی دیگر دارم که یکی به استقلال و یکی هم به تیم عشق دوران کودکی‌ام که در آنجا بزرگ شدم و مدیون مردم خوبش هستم، برسم. اگر هم به این آرزوهام نرسیدم بعدها در موردش صحبت خواهم کرد.
