طرفداری - در بین سرمربیان حاضر لیگ برتر انگلیس، بعضی در دوره بازیگری به تمام عناوین و افتخارات رسیده اند و برخی فقط برای دانشگاهشان بازی کرده اند تفاوت از این بابت بسیار است. در این یادداشت به بررسی دوران بازیگری برخی مربیان بزرگ حاضر در لیگ برتر پرداخته ایم.
1 - رونالد کومان (اورتون)
کومان در رده ملی و باشگاهی یک بازیکن فوق العاده بود. وی بین سال های 1983 تا 1989 همراه با آژاکس و آیندهوون، دوران خوبش را شروع کرد و موفق شد همراه با آیندهوون در سال 1988 قهرمان اروپا شود. پس از آن به بارسلونا رفت و آنجا نیز در سال 1992 قهرمان اروپا شد. کومان همچنین در بین مربیان لیگ برتر تنها کسی است که در رده ملی به یک جام بزرگ رسیده است. وی همراه با تیم ملی هلند در سال 1988 جام ملت های اروپا را فتح کرد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ هلند: 4 بار
قهرمانی در جام حذفی هلند: 3 بار
قهرمانی در لیگ اسپانیا: 4 بار
قهرمانی در جام حذفی اسپانیا: 1 بار
سوپرکاپ اسپانیا: 3 بار
قهرمانی باشگاه های اروپا: 2 بار
سوپرکاپ اروپا: 1 بار
بازی های ملی:
کومان 78 بازی ملی در کارنامه دارد و 14 گل به ثمر رسانده است. وی همراه با هلند قهرمان اروپا شده است.
2 - پپ گواردیولا (منچسترسیتی)
پیش از آنکه پپ به مربی تبدیل شود که اکثر باشگاه ها به دنبال او باشند، وی در بارسلونا به عنوان بازیکن می درخشید. مرد اسپانیایی قهرمانی در لیگ و جام حذفی اسپانیا را تجربه کرد و همراه با بارسلونای محبوبش در سال 1992 قهرمان اروپا شد. سپس در برشا با روبرتو باجو دوست صمیمی اش هم بازی شد و در رم ایتالیا نیز بازی کرد. پپ در دوران آخر بازیگری اش در الاهلی حضور داشت. پپ در رده ملی همراه با اسپانیا در جام جهانی 1994 و یورو 2000 حاضر بود. وی توانست همراه با تیم المپیک اسپانیا در سال 1992 قهرمان رشته فوتبال شود.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ اسپانیا: 6 بار
قهرمانی باشگاه های اروپا: 1 بار
قهرمانی در جام حذفی اسپانیا: 2 بار
قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا: 4 بار
قهرمانی در جام برندگان اروپا: 1 بار
قهرمانی در سوپرجام اروپا: 2 بار
بازی های ملی:
پپ 47 بازی برای تیم ملی اسپانیا انجام داد و موفق شد 5 گل به ثمر برساند و همانطور که اشاره شد همراه با تیم المپیک اسپانیا در سال 1992 قهرمان شد.
3- مارک هیوز (استوک سیتی)
هیوز را با دوران فوق العاده بازیگری اش در منچستریونایتد و چلسی می شناسیم. وی همچنین در بایرن مونیخ و بارسلونا نیز بازی کرد.
در رده ملی، هیوز در تیم ملی ولز بسیار خوب کار کرد و در رده بازی های ملی و گل ملی بین ده بازیکن برتر تاریخ ولز است اما همراه با این تیم، شانس بازی در تورنمنت مهمی را پیدا نکرد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ انگلیس: 2 بار
قهرمانی در جام حذفی انگلیس: 4 بار
قهرمانی در لیگ کاپ انگلیس: 3 بار
قهرمانی در جام خیریه انگلیس: 3 بار
جام برندگان اروپا: 1 بار
سوپرجام اروپا: 1 بار
بازی های ملی:
هیوز 72 بازی ملی برای ولز انجام داد و موفق شد برای این تیم 16 بار گلزنی کند.
4- آنتونیو کونته (چلسی)
کونته اسطوره یوونتوس بود. وی پس از انتقال در سال 1991 از لچه به یوونتوس، در پست هافبک مرکزی، بیش از 400 بار برای بیانکونری به میدان رفت. سرمربی چلسی، 13 سال برای بانوی پیر به میدان می رفت و با یوونتوس به تمام عناوین ممکن دست یافت.
در رده ملی کونته 20 بازی ملی برای ایتالیا انجام داد و با این تیم در جام جهانی 1994 و یورو 2000 نائب قهرمان شد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ ایتالیا: 5 بار
قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: 1 بار
قهرمانی در سوپرکاپ ایتالیا: 4 بار
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا: 1 بار
قهرمانی در جام یوفا: 1 بار
قهرمانی در سوپرجام اروپا: 1 بار
قهرمانی در جام اینترتوتو: 1 بار
قهرمانی در جام بین قاره ای: 1 بار
بازی های ملی:
20 بازی ملی در تیم ملی ایتالیا و 2 گل زده.
5 - آیتور کارانکا (میدلزبورو)
کارانکا بیشتر دوران بازی اش را در اسپانیا سپری کرد و همراه با اتلتیک بیلبائو بود. سپس در سال 1997 راهی رئال مادرید شد. وی 5 سال در ترکیب لوس بلانکوس به میدان رفت و به افتخارات زیادی رسید. در رده باشگاهی، وی تنها یک بار برای اسپانیا به میدان رفت که این تیم در مقابل ارمنستان در سال 1995 پیروز شد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ اسپانیا: 1 بار
قهرمانی در سوپرجام اسپانیا: 2 بار
قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا: 3 بار
قهرمانی در جام بین قاره ای: 1 بار
بازی های ملی:
1 بازی ملی بدون گل زده.
6 - مائوریسیو پوچتینو (تاتنهام)
پوچتینو دوران بازی اش را در تیم نولز اولد بویز آرژانتین شروع کرد. وی سپس به اسپانیول اسپانیا و رفت و بعد در فرانسه همراه با پاریسن ژرمن و بوردو به کارش ادامه داد و در پایان دوباره به اسپانیول بازگشت. در رده ملی وی همراه با آرژانتین در جام جهانی 2002 حاضر بود و در هر سه بازی این تیم در مرحله گروهی به میدان رفت اما آرژانتین در مرحله گروهی حذف شد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ آرژانتین: 1 بار
قهرمانی در جام حذفی آرژانتین: 1 بار
قهرمانی در جام حذفی اسپانیا: 2 بار
بازی های ملی:
20 بازی ملی و 2 گل زده.
7- کلود پوئل (ساوتهمپتون)
پوئل دوران حرفه ای اش را در کاسترس شروع کرد و بعد در سال 1977 به موناکو پیوست و تا پایان دوران بازیگری در این تیم ماند. وی 601 بار برای موناکو به میدان رفت.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ فرانسه: 2 بار
قهرمانی در جام حذفی فرانسه: 3 بار
قهرمانی در سوپرجام فرانسه: 1 بار
قهرمانی در جام کوپا دل آلپی: 1 بار
8 - اسلاون بیلیچ (وست هم)
بیلیچ در فوتبال انگلستان همراه با وست هم و اورتون به میدان رفت اما بیشتر دوران بازیگری اش را در تیم هایدوک اسپلیت گذراند و در آنجا چندین جام را پیروز شد. وی 44 بار برای کرواسی به میدان رفت و عضو تیم کرواسی در مقام سوم این تیم در جام جهانی 1998 بود.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ یوگسلاوی سابق: 1 بار
قهرمانی در لیگ کرواسی: 1 بار
قهرمانی در جام حذفی کرواسی: 2 بار
بازی های ملی:
44 بازی و 3 گل زده
9 - مایک فلان (هال سیتی)
وی همراه با برنلی و نورویچ سیتی در چمپیونشیپ انگلستان بازی کرد و با نورویچ به لیگ برتر صعود کرد و سپس به منچستریونایتد پیوست. در اولدترافورد چند جام کسب کرد و در بازی های ملی نیز یک بار به میدان رفت.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ برتر انگلیس: 1 بار
قهرمانی در جام حذفی انگلیس (اف ای کاپ): 1 بار
قهرمانی در لیگ کاپ انگلیس: 1 بار
قهرمانی در جام اتحادیه انگلیس: 1 بار
قهرمانی در جام برندگان اروپا: 1 بار
وی همچنین در دسته های پایین تر فوتبال انگلیس سابقه قهرمانی دارد.
بازی های ملی:
1 بازی بدون گل زده
10 - آلان پاردو (کریستال پالاس)
وی در سال 1987 به کریستال پالاس رفت و به این تیم کمک کرد به دسته های بالاتر فوتبال انگلیس صعود کند. وی در نیمه نهایی لیگ کاپ سال 1990 مقابل لیورپول گل برتری تیمش را در پیروزی 4-3 این تیم به ثمر رساند. پس از ترک پالاس برای تیم های چالتون و بارنت به میدان رفت. وی همچنین در یک دوره کوتاه به صورت قرضی در تاتنهام بود.
افتخارات:
قهرمانی در جام فول ممبرز کاپ: 1 بار
11 - کلودیو رانیری (لسترسیتی)
با این که در ابتدای دوران بازیگری اش به رم پیوست اما برای این تیم تنها 6 بار به میدان رفت و سپس به کاتانزارو، کاتانیا و پالرمو پیوست. در طول دوران بازیگری اش، رانیری چهار بار صعود به لیگ بالاتر را تجربه کرد.
افتخارات:
وی هیچ جامی را برنده نشد.
12 - دیوید مویس (ساندرلند)
درخشان ترین دوران بازیگری مویس، سه سال حضورش در سلتیک اسکاتلند بود. او سپس در تیم های زیادی از جمله کمبریج یونایتد، بریستول سیتی حضور داشت.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ اسکاتلند: 1 بار
قهرمانی در ممبرز کاپ: 1 بار
قهرمانی در لیگ دسته سه انگلیس: 1 بار
13- والتر ماتزاری (واتفورد)
ماتزاری محصول آکادمی فیورنتینا بود. وی در اولین بازی حرفه ای اش در سری بی برای پسکارا به میدان رفت و در دوره ای کوتاه با کالیاری در سری آ حضور داشت. وی همچنین 5 سال با امپولی به میدان رفت و با این تیم موفق شد به سری آ صعود کند.
افتخارات:
وی موفق به کسب هیچ جامی نشد.
14 - شان دایش (برنلی)
دایش 18 سال دوران بازیگری اش را تیم هایی مانند ناتینگهام فارست، چسترفیلد، بریستول سیتی، لیوتون تاون، میلوال، واتفورد و نورتمپتون به میدان رفت. همراه با چسترفیلد یک بار به نیمه نهایی لیگ کاپ انگلیس رسید و همراه با میلوال در لیگ دسته دو انگلستان قهرمان شد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ دسته دو انگلیس: 1 بار
15 - آرسن ونگر (آرسنال)
ونگر همراه با استراسبورگ در سال 1979 قهرمان لیگ فرانسه شد. البته وی یار ثابتی در این تیم به حساب نمی آمد و در طول سه سال حضورش تنها 11 بار برای این تیم به میدان رفت. سپس وی در لیگ های دسته پایین تر فرانسه برای تیم های مولهاوس و موتزیگ حضور پیدا کرد.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ فرانسه: 1 بار
16 - یورگن کلوپ (لیورپول)
کلوپ بیشتر دوران بازیگری اش را بین سال های 1990 تا 2001 در ماینتس 05 سپری کرد. وی فوتبالش را به عنوان یک مهاجم آغاز کرد اما کم کم عقب رفت و تبدیل به مدافع شد. کلوپ برای ماینتس 52 گل به ثمر رساند.
افتخارات:
وی موفق به کسب هیچ جامی نشد.
17 - ادی هاو (بورنموث)
وی در سن 29 سالگی به دلیل مصدومیت در سال 2007، فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت. وی بیش از 200 بار برای بورنموث به میدان رفت. وی همچنین در دوره کوتاهی به پورتموث پیوست و در تیم ملی زیر 21 ساله های انگلیس 2 بار به میدان رفت.
افتخارات:
وی موفق به کسب هیچ جامی نشد.
18 - تونی پولیس (وست بروم)
پولیس دوران بازیگری سطح پایینی داشت. وی در دوره ای در فوتبال هونگ کونگ بازی می کرد. وی همچنین در تیم های بریستول راورز، نیوپورت کانتی و بورنموث حضور داشت و موفق شد همراه با بونموث در سال 1987 قهرمان لیگ دسته سه انگلیس شود.
افتخارات:
قهرمانی در لیگ دسته سه انگلیس: 1 بار
19- ژوزه مورینیو (منچستریونایتد)
پدر ژوزه، فلیکس یک فوتبالیست حرفه ای بود که برای تیم هایی چون ویتوریا د ستوبال، بلننسس بازی می کرد. پدر مورینیو همچنین یک بار برای تیم ملی پرتغال به میدان رفت. ژوزه قصد داشت راه پدر را ادامه دهد و به آکادمی فوتبال بلنسس رفت. در رده بزرگسالان، ژوزه در تیم هایی مثل بلننسس، سسیمبرا و ریو آوه بازی کرد. دوران بازیگری او چندان طولانی نشد و او خیلی زود به پیشرفت برای مربی شدن فکر کرد.
افتخارات:
وی موفق به کسب هیچ جامی نشد.
20 - باب بردلی (سوانسی)
تنها تجربه بازی بردلی در تیم دانشگاه پرینستون بود. وی خیلی زود در همان تیم به مربیگری مشغول شد.