طرفداری- تیم ملی فوتبال ایران در سومین دیدار خود در مرحله نهایی مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه، روز پنجشنبه (15 مهر) از ساعت 16:30 در تاشکند به مصاف تیم ملی ازبکستان رفت که در نهایت این دیدار با تک گل سید جلال حسینی به نفع ایران به پایان رسید.
ازبکستان:
الکساندر لوبانف، ایگور کریمتس، انذور اسماعیلوف، سرور جباروف، عزیزبیک حیدراف، سردار رشیدوف، ایگور سرگیف، اوتابک شوکوروف، ویتالی دنیسوف، اسلام توختوجائف، الدور شومورودوف.
ایران:
علیرضا بیرانوند، احسان حاجصفی، سیدجلال حسینی، میلاد محمدی، سعید عزتاللهی، مسعود شجاعی (کاپیتان)، مرتضی پورعلیگنجی، وحید امیری، رضا قوچاننژاد، مهدی طارمی و رامین رضاییان.
یکی از تصمیمات جالبی که کارلوس کی روشِ پرتغالی در مقابل ازبکستان اتخاذ کرد، تغییر پست احسان حاج صفی بود. این بازیکن کاشانی که چپ پایی تکنیکی است و توانایی بازی به عنوان مدافع و هافبک چپ را دارد، در بازی روز پنجشنبه با تصمیم کی روش به عنوان زوج سعید عزت اللهی در پست هافبک دفاعی به کار گرفته شد و میلاد محمدی و وحید امیری نیز در سمت چپ و در پست های تخصصی او به میدان رفتند.
مهم ترین وظیفه بازیکنان در 15 دقیقه ابتدایی، کنترل بازی بود تا با عدم اجازه به ازبک ها برای طراحی حملات، در این دقایق تحت تاثیر جو ورزشگاه قرار نگرفته و این دقایق را به آرامی پشت سر بگذارند. شاگردان کی روش در دقایق ابتدایی مالکیت توپ را در دست داشته و چند موقعیت نصفه و نیمه نیز بر روی دروازه لوبانوف ترتیب دادند.
بازیکنان تیم ملی همچنین در مواقع تصاحب توپ توسط ازبک ها در زمین خود، با تجمع در میانه میدان سعی داشتند تا اجازه بازیسازی به مدافعان حریف را ندهند که البته موفق هم بودند. ملی پوشان ایران با این کار اجازه طراحی حملات به شاگردان بابایان در دقایق ابتدایی را ندادند.
شاگردان بابایان که در دقایق ابتدایی به دلیل تجمع بازیکنان ایران در میانه میدان، مجال طراحی حمله را پیدا نکرده بودند، تنها امیدشان به استفاده از ضد حملات پس از حملات شاگردان کی روش بود.
در این بین همانند بازی های گذشته، فضای خالی پشت رامین رضاییان مهم ترین هدف حریف بود و آنها سعی داشتند تا با استفاده از جا ماندن رضاییان در ضد حملات، به دروازه بیرانوند نزدیک شوند که البته مدافعان میانی ایران با پوشش مناسب جای خالی رضاییان، فرصت ایجاد خطر از سوی ازبک ها را می گرفتند.
شاگردان کی روش همانند دیگر بازی خارج از خانه شان در مقابل تیم ملی چین، دو برنامه اصلی شان برای گشودن دروازه حریف، پرتاب اوت های بلند و ارسال از جناحین بود. احسان حاج صفی که در این دیدار در پست غیر تخصصی اش به کار گرفته شد، وظیفه پرتاب اوت های بلند را بر عهده داشت. از طرفی ازبک ها هم در نیمه اول تمایل زیادی به پرتاب اوت های بلند از خود نشان دادند.
ملی پوشان باز هم روی ارسال از جناحین در جریان بازی و ضربات ایستگاهی تاکید زیادی داشتند و رامین رضاییان مهم ترین نقش را در اجرای این پلن ایفا کرد به طوری که بارها و بارها شاهد ارسال های او در جریان بازی بودیم. شاگردان کی روش روی ضربات ایستگاهی و کرنر نیز تمرکز کرده بودند و بالاخره از طریق یک ضربه ایستگاهی نیز به گل رسیدند.
پس از به ثمر رسیدن این گل نیز ازبک ها باز هم توانی برای طراحی حمله نداشتند تا اینکه در دقیقه 39 و با مصدومیت سرور جباروف، بابایان دست به تعویضی اجباری زده و الکساندر گینریخ، مهاجم با تجربه و یکی از بازیکنان کلیدی تیمش را وارد میدان کرد. با ورود گینریخ به زمین، ازبک ها جان اندکی به خود گرفتند. گینریخ با تحرک زیادی که داشت، در بسیاری از مواقع در میانه میدان دیده شده و کمکرسان هافبک های تیمش در طراحی حملات بود که در این کار موفق نیز ظاهر شد.
شاگردان کی روش بر خلاف نیمه اول که تجمع در اطراف دایره مرکزی میدان را برای به دست آوردن توپ در دستور کار قرار داده بودند، در نیمه دوم همگی در زمین خودی حضور داشته تا از تک گل جلال حسینی دفاع کنند. بازی هجومی ازبک ها در نیمه دوم، این فرصت را به ملی پوشان داد تا بتواند در ضد حملات از سمت راست خطر ساز ظاهر شوند و چندین بار نیز موفق به تهدید دروازه الکساندر لوبانوف شدند.
کی روش در دقایق پایانی بازی آندرانیک تیموریان، کاپیتان اول خود را با هدف تخریب بازی شاگردان بابایان وارد میدان کرد. در 10 دقیقه انتهایی بازی، آندوی تازه نفس تنها بازیکنی بود که مدام به سمت بازیکن صاحب توپ یورش می برد و این در حالی بود که سایر بازیکنان در اکثر مواقع از رفتن به سمت توپ خودداری می کردند.