طرفداری- وب سایت FourFourTwo، سال گذشته با استفاده از یک طیف گسترده آماری و با همکاری Top Eleven، نگاهی به 50 مربی برتر جهان تا سال 2015 داشته است.
امسال هم این وب سایت نام 50 مربی برتر سال 2016 را منتشر کرده است که در ادامه به این لیست نگاهی اجمالی خواهیم داشت. این لسیت شامل مربیان شاغل بوده و نامی از مربیان پیشکسوت در این رتبه بندی لحاظ نشده است. توجه داشته باشید که این لیست بر اساس عملکرد این مربیان در چندین سال گذشته تا سال 2016 تهیه شده و فقط مربوط به فصل گذشته نخواهد بود.
20. مارسلو گایاردو (ریورپلاته)
مارتین مازور، گرافیست معتبرترین مجله ورزشی آرژانتین و نویسنده نشریات فورفورتو، گازتا دلو اسپرت در مورد مارسلو گایاردو این طور اظهار نظر می کند:
حضور او در ریورپلاته منجرب به احیای این تیم شده است. در سال های گذشته این تیم در مسیر رشد قرار داشت ولی با اضافه شدن مارسلو به این باشگاه و هدایت بی نظیر او، این تیم شکوفا شده است.
مارسلو گایاردو، در یک سال موفق شده فاتح چهار عنوان معتبر و بین المللی شود. پیروزی های دلنشینی که در مقابل رقیب دیرینه باشگاه ریورپلاته، یعنی بوکاجونیورز داشته است، هوادارن را بیش از پیش در همان سالهای نخست هدایت گایاردو شیفته او ساخته است. عده زیادی از هواداران میلونر ها، گایاردو را با گواردیولا مقایسه می کنند. آنها در تاریخ 18 ژانویه به دنیا آمده اند، اما گایاردو پنج سال جوانتر است. دلیل این قیاس تاکتیک های مشابه و شخصیت های تقریبا یکسان آنها است.
19. مائوریسیو پوچتینو (تاتنهام)
سرمربی آرژانتینی تیم تاتنهام، فصل گذشته موفق شد با به رخ کشیدن توانایی های خود و کار تیمی فوق العاده،تاتنهام را تا پای قهرمانی لیگ جزیره پیش ببرد ولی دیوار محکمی به نام ادن هازارد با به ثمر رساندن گل تساوی دیدار سرنوشت ساز چلسی و تاتنهام حکم قهرمانی شاگردان رانیری را امضا کرد و پوچتینو را در حسرت فتح لیگ برتر انگلستان گذاشت. سبک و سیاق تیم های تحت هدایت مائوریسیو، بسیار فیزیکی و کار تیمی مردان او مثال زدنی است. او فصل 14-2013 پس از جدایی از تیم اسپانیول سکان هدایت قدیس ها را به دست گرفت و موفق شد با شش پله صعود نسبت به فصل گذشته، فصل را برای تیم ساوتهمپتون، در جایگاه هشتم لیگ جزیره به اتمام برساند. پوچتینو سال 2014 پیشنهاد باشگاه تاتنهام را برای هدایت این تیم قبول کرد و موفق شد طی دو فصل این تیم را به جایگاه سوم برساند. پس از استعفای تاتا مارتینو سرمربی تیم آرژانتین، فدراسون فوتبال این کشور به دنبال جانشینی برای نیمکت داغ آرژانتینی ها است. این فدراسیون سرمربی اسپرز را به عنوان یکی از گزینه ها در نظر داشت ولی ظاهرا وی قصد ترک لندن را ندارد.
18.لارس لاگربک (ایسلند)
اگر به لارس لاگربک مربی سوئدی تیم ملی ایسلند گوش داده باشید، برای شما آشکار خواهد شد که او تا چه اندازه ای شاگرد هاجسون است یا حداقل، هاجسون همان کسی است که فوتبال عملگرایانه و فاقد شور، شعف و عشق را در اواسط دهه 1970 میلادی به اسکاندیناوی برده است.
ایسلند موفق به شکست دادن انگلیس شد آن هم با به کار گرفتن ایده های هاجسون. این است فوتبال زمین خورده و بازنده! هاجسون کاری کرد تا سوئدی ها متقاعد شوند که نباید از سبک فوتبال آلمان یا ایتالیا الگو برداری کنند زیرا آنها مقلدهای ضعیفی هستند. به جای این، وی تأکید داشت تا هنر خود را بر تبدیل «آب به شراب» در مالمو به همگان نشان داده و تیمی را بسازد که بزرگ تر از مجموع آن چیزهایی باشد که اکنون در اختیار دارد.
17. آنتونیو کونته (چلسی)
پیش از آغاز رقابت های یورو 2016 ، بحث و اختلاف نظر راجع به تیم ایتالیا و آنتونیو کونته بسیار شدت گرفته بود. عده ای انتخاب بازیکنان دعوت شده به تیم ایتالیا برای شروع مسابقات یورو 2016 را مسخره خطاب می کردند. خیلی ها ایتالیای آنتونیو کونته را از عرش به فرش رسیده خطاب می کردند و شانسی برای صعود این تیم قائل نمی شدند. اما این تیم ایتالیا بود که موفق شد با پیروزی برابر تیم های بلژیک و تیم اسپانیا مدافع عنوان قهرمانی، تا دور یک چهارم نهایی مسابقات پیش برود و پاسخ همه منتقدان خود را با سیستم 2-5-3 بدهد. کونته مربی پر انرژی و با تکنیکی است. جنگندگی و سرسختی نشان بارز تیم های تحت هدایت کونته است.
16. توماس توخل (دورتموند)
توخل: تکه ای از یورگن کلوپ یا قسمتی از پپ گواردیولا ! شاید هم تلفیقی از این دو. توماس توخل در صحبت های خود راجع به گواردیولا اظهار کرده که همیشه مجذوب تفکرات او بوده و از بارسلونای پپ همه نکات مهمی که برای او موثر بوده را آموخته است. توخل حامی فوتبال سریع در فاز تهاجمی و دفاع سرسختانه است. شاید بتوان او را از این حیث به یورگن کلوپ تشابه کرد. او در سن 35 سالگی هدایت تیم ماینز را به عهده گرفت و موفق شد این تیم را تا جایگاه هفتم بوندس لیگا بالا ببرد. پس از جدایی یورگن کلوپ از تیم دورتموند سال 2015 توخل به عنوان جانشین وی انتخاب شده است.
15.ادگاردو بوزا (سائوپائولو)
فلسفه های بوزا به سه بخش تقسیم می شود. تیم هم شکل و متحد، مبارزه و دوری از خرید بزرگ و گران.
او می گوید، دربسیاری از کشور ها تیم ها در تمامی رقابت ها نهایتا 45 تا 55 بازی انجام می دهند، اما یک فصل در برزیل با مسابقات منطقه ای ما بین 75 الی 80 بازی انجام می دهیم. شما باید در این لیگ نیروی خود را متمرکز کنید و در هر بازی تغییر سبک داشته باشید. مطمئنا در این فشردگی خطر آسیب دیدگی بیشتر و بیشتر شما را تهدید خواهد کرد پس باید از همه مهره ها به یک اندازه کمک بگیرید و این مسئله بسیار سختی است. اما من یک مرد فوتبالی هستم و به سرعت با باشگاه جدیدم وفق خواهم گرفت. می توانید مشاهده کنید. من فقط به فوتبال فکر می کنم تمام توجه من، معطوف به مستطیل سبز خواهد بود. من به جز فوتبال کار دیگه ای نخواهم داشت، از زمین بازی به خانه می روم و از خانه به زمین می آیم.
14. مارسلینو (ویارئال)
پس از سقوط ناگهانی تیم ویارئال به دسته پایین تر لیگ اسپانیا، سال 2013 مارسلینو از سویا به این تیم پیوست و سکان هدایت زیردریایی های زرد را به دست گرفت.
تیم ویارئال پس از ورود مارسلینو روند صعودی و غیر قابل توفقی را در پیش گرفته است. فصل 16-2015، تیم ویارئال پس از غول های اسپانیا چهارمین خط دفاع برتر لیگ را با 35 گل خورده به نام خود کرده است. مارسلینو موفق شده به تیم خود ثبات ببخشد و توازن را میان خط دفاع، میانی و حمله خود برقرا کند. او موفق شده پس از 7 سال تیم خود را به لیگ قهرمانان اروپا برساند. بازیکنان می آیند و می روند اما این تیم ویارئال و مارسلینو هستند که در بین غول های اسپانیایی می جنگند.
13.کارلو آنچلوتی (بایرن مونیخ)
كارلو آنچلوتی بیشتر خود را همكار بازیكنان خود می داند. این سرمربی 57 ساله ایتالیایی در حقیقت مصلحت گرایی در دنیای فوتبال است كه برای بازیكنان خود آزادی عمل بیشتری در نظر می گیرد. زلاتان ایبراهیموویچ ستاره فرانسوی منچستر یونایتد در توصیف آنچلوتی او را به خاطر پیروی از مكتب قدیم فوتبال، سرمربی فوق العاده ای دانست است. شاید بتوان مدعی شد كه منحصر به فرد بودن كارلو آنچلوتی در دنیای مدرن فوتبال تا حدودی دست كم گرفته شده است، در واقع كارلتو در دوران حضور خود به عنوان بازیكن بسیار تاثیرگذار بوده و در دوران سرمربی گری نیز موفقیت های تاریخی قابل احترامی را كسب كرده است. وی در ایتالیا، انگلیس و فرانسه به قهرمانی رسیده و در اسپانیا نیز با وجود عدم كسب قهرمانی، یك دسیمای (دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا) تاریخی را به هواداران این تیم هدیه داده است. با این وجود این سرمربی بزرگ ایتالیایی هرگز به دنیای سرمربیان مدرن فوتبال تعلق ندارد، دنیایی كه به اسطوره ای نظیر پپ گواردیولا و یا مربیان رسانه دوستی نظیر ژوزه مورینیو و یورگن كلوپ تعلق دارد.
12.فیلیپ کوکو (پی اس وی)
پریا رامش خبرگزار وب سایت فورفورتو معتقد است، دومین قهرمانی کوکو به همراه تیم پی اس وی مطمئنا چشمگیر تز از اولین قهرمانی بوده است. در ماه مارس، وقتی که پی اس وی مهمترین بازی فصل را در خانه، مقابل رقیب خود یعنی آژاکس واگذار کرده بود، کوکو روی کاغذ هنوز هم برای خود شانس قهرمانی قائل شده بود. او اعتقاد داشت اگر 6 بازی آخر خود را با برد پشت سر بگذارید می توانید قهرمانی خود را جشن بگیرید. او از تجربه خود در فصل 07-2006 برای شاگردانش گفت و از آنها خواست تمام نیروی خود را برای پیروزی در این 6 بازی باقی مانده به کار گیرند. بازی آخر فصل پس از سوت داور میانه های زمین مملو از تماشاگر شد و کوکو به روی دست آنها بالا و پایین می شد، بله تیم پی اس وی موفق شد با 5 برد و یک تساوی به لطف لغزش تیم آژاکس برای دومین بار پیاپی قهرمان لیگ هلند شود.
11.یواخیم لو (تیم ملی آلمان)
جام جهانی 2014 و قهرمانی ژرمن ها، همچنین مهره های ارزشمند، توقعات را از یواخیم لو سرمربی تیم ملی آلمان در مسابقات یورو 2016، بالا برد، ولی اشتباهات فردی و غیبت هوملس، مصدومیت بواتنگ ضربه ای جبران نشدنی به پیکره تیم ملی آلمان وارد کرد.گل دوم فرانسه برتافته از آشفتگی مفرط بود: پاس هوودس به کیمیش درون محوطه جریمه. سوت ریتزولی مترادف با حذف آلمان در نیمه نهایی بود. به نظر می رسید آلمان بیش از اندازه به قدرت در تصاحب توپ و گرفتن زمین از حریفان تکیه کرده بود. مردان لو در خط حمله زهر همیشگی را نداشتند، شاید اگر گریزمان در تیم ملی آلمان توپ می زد الان تکلیف قهرمان یورو 2016، جور دیگری رقم می خورد.
در ادامه مربیان دارنده رتبه 50 تا 21 را مرور خواهیم کرد.
50.کریس کلمن(ولز)
49.رینالدو روئدا(اتلتیکو ناسیونال)
48.پابلو رپتو(ایندیپندنته دل واله)
47.جان اندرسون(سوئد)
46.قربان بردیف(روستوف)
45.ارنستو والورد(اتلتیک بیلبائو)
44.جوسلین گورونیک(بوردو)
43.لئونید اسلاتسکی(زسکاموسکو)
42.مانوئل پیگرینی(بدون تیم)
41.تیته(تیم ملی برزیل)
40.مارک سامپسون(تیم ملی بانوان انگلستان)
39.روی ویتوریا(بنفیکا)
38.دیتر هکینگ(وولفسبورگ)
37.ادی هاو(بورنموث)
36.اوزبیو دی فرانچسکو(ساسولو)
35.سرگی ربروف(دیناموکیف)
34.مارکوس واینزیل(شالکه)
33.فرناندو سانتوس(پرتغال)
32.کلود پوئل(ساوتهمپتون)
31.راجر اشمیت(بایرلورکوزن)
30.جیل الیس(تیم ملی بانوان آمریکا)
29.خورخه سامپائولی(سویا)
28.هاین ونهیزبروک(خنت)
27.دیدیه دشام(تیم ملی فرانسه)
26.میرچا لوسسکی(زنیت)
25.مائوریزیو ساری(ناپولی)
24.لوران بلان(پاریس سن ژرمن)
23.باب برادلی(لو هاور)
22.آرسن ونگر(آرسنال)
21.اسلاون بیلیچ(وستهم)
لیست 50 مربی برتر سال 2016 از نظر FourFourTwo (قسمت دوم)