طرفداری- شالکه را می توان در رده باشگاه های همیشه مطرح بوندس لیگا دانست. تیمی از منطقه فوتبال خیز حاشیه راین و شهر گلزنکرشن که سال هاست لقب «معدنچی ها» را یدک می کشد و حتی مسئولان باشگاه شالکه طبق یک عادت قدیمی، در مراسم معارفه بازیکنان بزرگی همچون رائول گونزالس، یک تکه از سنگ های معدنی را به عنوان نماد باشگاه در جلوی دوربین ها قرار می دهند زیرا اغلب مردم منطقه روهر که هوادار باشگاه شالکه نیز محسوب می شوند به ویژه در سال های نه چندان دور، از طریق کار در معدن امرار معاش می کردند. البته یکی دیگر از القاب باشگاه شالکه، «آبی های سلطنتی» می باشد که به دلیل رنگ پیراهن منحصر به فرد و زیبای شالکه، این لقب را به خود اختصاص داده است. هواداران شالکه را یکی از خاص ترین تماشاگران در فوتبال آلمان می دانند که از شور و شعف ویژه ای برخوردارند.
«ناپن اشمیده» همچون لاماسیا، یک آکادمی بسیار فعال و موفق بوده که به باشگاه شالکه تعلق داشته و ستاره هایی همچون لروی سانه، یولیان دراکسلر و مکس مایر را تحویل داده است. علاوه بر این که روهر به عنوان قلب صنعتی آلمان شناخته می شود، «فلتینس آرنا» ورزشگاه اختصاصی شالکه با ظرفیت حدود 62 هزار نفر تماشاگر را می توان محلی برای تپش قلب فوتبال آلمان دانست. شاید برایتان عجیب باشد که شالکه حتی یک بار هم به قهرمانی بوندس لیگا نرسیده است. (البته در لیگ آلمان که تا قبل از سال 1963 برگزار می شد، شالکه به 7 قهرمانی رسیده) آنها در سال 2001 در واپسین لحظات هفته آخر بوندس لیگا، قهرمانی را به بایرن مونیخ دادند. اما شالکه در جام حذفی آلمان به 5 قهرمانی دست یافته که آخرین بار به سال 2011 بازی می گردد. در همان سال، شالکه توانست سوپر جام آلمان را هم فتح نماید هرچند که سوپر جام در آلمان بر خلاف سایر لیگ های معتبر اروپایی، یک جام ارزنده تلقی نمی شود. بزرگ ترین افتخار باشگاه شالکه در سال 1997 با قهرمانی در جام یوفا تحت هدایت هوب استیونس مربی مشهور هلندی رقم خورد.
نتایج شالکه در فصل گذشته با مربیگری آندره برایتن رایتر و همچنین حضور هورست هلت به عنوان مدیر فنی، چندان رضایت بخش نبود. با اینکه شالکه از سال 2011 به بعد، هرگز از جمع 6 تیم بالای جدول بوندس لیگا، پایین تر نرفته اما انتظارات از شالکه بیشتر است. آنها در نهایت توانستند سهمیه مستقیم لیگ اروپا را به دست بیاورند اما بلندپروازی مسئولان باشگاه باعث شد تا تغییرات اساسی در کادر فنی شالکه ایجاد شود. ابتدا باشگاه شالکه به سراغ کریستین هیدل مدیر فنی موفق باشگاه ماینتس رفت و او را پس از سال های طولانی و موفق حضور در ماینتس، به خدمت گرفت. هیدل نیز رک و پوست کنده از برایتن رایتر خواست تا باشگاه را ترک نماید. گزینه مربیگری شالکه کسی نبود جز مارکوس واینتزیرل سرمربی موفق آگزبورگ طی چند فصل اخیر. بسیاری از کارشناسان فوتبال آلمان از واینتزیرل به عنوان یک یورگن کلوپ جدید یاد می کنند و شاید کمتر هواداری بتواند انتخاب این مربی برای هدایت شالکه را زیر سؤال ببرد.
در بازار نقل و انتقالات تابستانی، چند بازیکن غالباً نیمکت نشین همچون رومن نویشتاتر (فنرباحچه)، ماروین فردیش (آگزبورگ) و مارکو هوگر (کلن) از شالکه جدا شدند. کریستین کلمنس که فصل پیش به ماینتس قرض داده شده بود، با همان تیم یک قرارداد دائمی بست و یونس بلهندا نیز به باشگاه اصلی اش یعنی دینامو کیف برگشت. روبرت لایپرتز بازیکن مستعدی که توسط باشگاه شالکه از هایدنهایم خریداری شده بود، از طریق باشگاه شالکه به اینگولشتات فروخته شد. شاید بتوان فروش ژوئل ماتیپ به لیورپول را مهم ترین خروجی باشگاه شالکه در تابستان جاری دانست. البته شاید لروی سانه نیز به زودی از شالکه جدا شود. اما ورودی های باشگاه شالکه چندان زیاد نیستند. به جز نالدو مدافع ارزشمند برزیلی که از وولفسبورگ به جمع آبی های سلطنتی ملحق شده و بریل امبولو هافبک جوان و بسیار مستعد تیم ملی سوئیس، سایر ورودی های شالکه از اهمیت بالایی برخوردار نیستند. تبلیغات زیادی روی حضور امبولو در باشگاه شالکه صورت گرفت. کان آیهان، تیمون ولن رویتر و دونیس آودیجای نیز پس از پایان دوره قرضی در باشگاه های آینتراخت فرانکفورت، مایورکا و اشتورم گراتز به شالکه برگشتند.
شالکه پس از آغاز تمرینات در اواخر ماه ژوئن و حضوری کوتاه مدت در کمپ تمرینی باشگاه، راهی چین شد تا یک اردوی پر سود را در خاور دور بر پا نماید. ستاره هایی همچون هونتلار، مایر، گایس و دی سانتو در این اردو حضور داشتند اما سانه و هوودس و شوف به علت حضور در اردوی تیم های ملی آلمان و اتریش، غایب بودند. شالکه از فرودگاه دوسلدورف به هنگ کنگ پرواز کرده و سپس راهی گوانژو چین شد و به شدت مورد استقبال چینی ها در استادیوم گوانژو قرار گرفت. بازیکنان شالکه از حضور در کشور چین به شدت راضی بودند. شالکه در این اردوی 6 روزه، دو بازی تدارکاتی را با هر دو تیم شهر گوانژو در قالب یک تورنمنت انجام داد و پس از گردشی کوتاه در هنگ کنگ راهی آلمان شد.
اولین بازی تدارکاتی شالکه مقابل تیم گوانژو با نتیجه 6-1 به سود معدنچی ها خاتمه یافت. یوهانس گایس گل اول بازی را در دقیقه 5 زد و سپس لئون گورتسکا دو گل زودهنگام را طی کمتر از 15 دقیقه وارد دروازه حریف چینی کرد. همچنین فرانکو دی سانتو 2 گل و کلاس یان هونتلار نیز یک گل به ثمر رساندند. درخشش لئون گورتسکا و بازگشت ماتیا ناستاسیچ پس از مدت ها مصدومیت، خبری خوب برای واینتزیرل بود.
دومین بازی تدارکاتی شالکه در خاک چین، مقابل تیم قدرتمند گوانژو اِوِرگراند برگزار شد که فیلیپه اسکولاری را روی نیمکت داشت. شالکه در این بازی هر چه زد به در بسته خورد و در نهایت با تساوی بدون گل، سرنوشت قهرمان این تورنمنت به ضربات پنالتی کشید. سیدنی سم با خراب کردن پنالتی پنجم شالکه باعث شکست 5-4 تیمش مقابل حریف چینی شد. نالدو در دومین حضورش با پیراهن شالکه، بازوبند کاپیتانی تیمش را بر دست بست.
جرالد آساموا یکی از اسطوره های تاریخ باشگاه شالکه نیز در این اردوی باشگاه حضور داشت و حتی به همراه چند بازیکن کنونی شالکه به مدرسه ای در فوشان رفته و با دانش آموزان چینی دیدار کردند.
شالکه پس از بازگشت به آلمان چند بازی تدارکاتی دیگر را برگزار نمود. آنها ابتدا به مصاف آینتراخت راین رفته و با نتیجه 9-1 پیروز شدند. اریک ماکسیم شوپو موتینگ 3 گل، دنیس آئوگو 2 گل و مکس مایر، کلاس یان هونتلار، آلپر آدموغلو و سیدنی سم یک گل برای شالکه زدند.
برای بازی تدارکاتی بعد، شالکه به سوئیس سفر کرد تا به مصاف تیم لوزرن برود. این بازی با برتری 4-2 تیم سوئیسی خاتمه پذیرفت. هونتلار و ناستاسیچ طی 10 دقیقه دو گل برای شالکه در نیمه دوم زدند. گل هونتلار هنگامی زده شد که شالکه 3-0 عقب بود.
بازی بعدی شالکه یک بازی دستگرمی و تمرینی مقابل تیم آماتور وانه آیکل بود که با برتری 13-0 به پایان رسید. ریتر، دی سانتو 2 گل، سم 2 گل، هونتلار 3 گل، برنارد تکپتی 2 گل، امبولو 2 گل و شوپو موتینگ برای شالکه گلزنی کردند.
بازی تدارکاتی بعدی شالکه در آلمان مقابل تیم هولشتاین کیل برگزار و با پیروزی 2-1 معدنچی ها به پایان رسید. مکس مایر و کلاس یان هونتلار هر دو گل شالکه را در نیمه اول زدند. میلاد سالم فخری بازیکن افغانی هولشتاین تک گل این تیم را وارد دروازه شالکه کرد.
بولونیا، فیورنتینا و اتلتیک بیلبائو سایر حریفان تدارکاتی شالکه می باشند.
بروسیا مونشن گلادباخ
هرتا برلین
هامبورگ
وولفسبورگ
وردر برمن
ماینتس
کلن
آگزبورگ
اینگولشتات
دارمشتات
هوفنهایم
آینتراخت فرانکفورت
فرایبورگ
لایپزیش
