اختصاصی طرفداری - ورزشگاه های خانگی آنها پولیدپورتیوو کاچامای در پوئرتو و استادیو خوزه آنتونیو آنزوآتگوی در لاکروز و استادیو پوئبلو نوئوو در سان کریستوبال هستند. لقب تیم ملی فوتبال ونزوئلا لا وینوتینتو و لوس یانروس است. ونزوئلا در رنکینگ 5 می 2016 فیفا در رده 74 جهان ایستاد و بهترین رتبه آنها در این رنکینگ، رتبه 29 در آگوست 2014 است.
محبوب ترین ورزش در این کشور بیس بال است. ونزوئلا تنها تیمی است که از کنفدراسیون کونمبول نتوانسته به جام جهانی فوتبال برسد.
اولین بازی رسمی آنها در حوزه بین المللی شکست 2-1 برابر پاناما در فوریه 1938 بود. بهترین برد آنها برد 7-0 برابر پورتوریکو در ژانویه 59 بود و بدترین باخت شان، شکست 11-0 در آگوست 1975.
تیم ملی فوتبال ونزوئلا تا بازی های مقدماتی جام جهانی 1966 هیچ وقت در راه رسیدن به جام جهانی بازی نکرده بود. آنها در این مرحله با اروگوئه و پرو همگروه شدند و نتوانستند به مرحله بعد صعود کنند. ونزوئلا حتی یک امتیاز هم به دست نیاورد. 4سال بعد آنها در مقدماتی 1 امتیاز به دست آوردند. در بازی های مقدماتی جام جهانی 74 و 78 هم هیچ دستاوردی به دست نیامد. در بازی های مقدماتی جام جهانی 1982 آنها به اولین پیروزی شان رسیدند (در برابر بولیوی).
ونزوئلا دیگر نتوانست به یک پیروزی دیگر برسد تا بازی های مقدماتی جام جهانی 94. در این مسابقات آنها اکوادور را شکست دادند. در بازی های مقدماتی جام جهانی 98، دروازه بان آنها، رافائل دودامل به شهرت رسید. او در باخت 5-2 برابر آرژانتین یک گل به ثمر رساند. بازیکنان شناخته شده آنها در طول تاریخ مندوزا و سانتانا بودند. ونزوئلا در راه رسیدن به جام جهانی 2002 و 2006 هم ناموفق بود. آنچه به اخراج سرمربی تیم، پائز انجامید.
وقتی فاریاس سکان هدایت تیم را به دست گرفت نمایش ونزوئلا رشد چشمگیری داشت. آنها در راه رسیدن به جام جهانی 2010 اولین بازی شان برابر اکوادور را با برد در کیتو به پایان رساندند. آنها در برابر برزیل هم به اولین امتیاز تاریخ شان رسیدند. در پایان ونزوئلا به جام جهانی نرسید اما بهترین عملکرد تاریخ فوتبالش را به نمایش گذاشت: 22 امتیاز از 18 بازی.
در 6 ژوئن 2008 در یک بازی تاریخی برای ونزوئلا آنها توانستند برای اولین بار برزیل را شکست بدهند. این بازی دوستانه با نتیجه 2-0 به نفع ونزوئلا در بوستون به پایان رسید. این روند صعود در کوپا امریکای 2011 هم ادامه پیدا کرد و ونزوئلا برای اولین بار به مقام چهارم این رقابت ها رسید. در بازی های مقدماتی جام جهانی 2014 هم آنها با بازیکنانی شاغل در لیگ های اروپایی وارد رقابت ها شدند و برای اولین بار در تاریخ شان آرژانتین را شکست دادند (با نتیجه 1-0 در خانه).
در 4 سپتامبر 2014 نوئل سان ویسنته سکان هدایت تیم ملی ونزوئلا را در اختیار گرفت. آنها در کوپا امریکای 2015 در گروه C قرار گرفتند. آنها کلمبیا را 1-0 شکست دادند و در برابر برزیل و پرو شکست خوردند.
در بازی های مقدماتی جام جهانی 2018 ونزوئلا کار را با شکست 1-0 برابر پاراگوئه شروع کرد. آنها در برابر پرو 2-2 مساوی کردند و به اولین امتیاز رسیدند. در نهایت باز هم آنها نتوانستند به جام جهانی برسند و سرمربی تیم استعفا کرد. رافائل دودامل سرمربی جدید ونزوئلا شد.
باید کوپا آمریکای 2011 را بهترین دوران تیم ملی ونزوئلا دانست. آنها برای اولین بار در تاریخ شان به نیمه نهایی این رقابت ها رسیدند. ونزوئلا در یک چهارم نهایی شیلی را 2-1 حذف کرد. در نیمه نهایی آنها نتوانستند از فرصت هایشان برابر پاراگوئه استفاده کنند و شکست خوردند (در ضربات پنالتی 5-3 شکست خوردند). در بازی رده بندی هم 4-1 برابر پرو زانو زدند و بدترین نمایش شان در تورنومنت را ارائه کردند. ولی باز هم بهترین تورنومنت تاریخ فوتبال شان را تجربه کردند و در قاره امریکای جنوبی چهارم شدند.
- رکوردداران بیشترین بازی ملی در ونزوئلا عبارتند از: خوان آر انگو با 128 بازی. خوزه مانوئل ری با 115 بازی. خورخه آلبرتو روخاس با 91 بازی.
- خوان آرانگو با 23 گل در 128 بازی بهترین گلزن تاریخ ونزوئلاست. بعد از او، مالدونادو با 22 گل و روندون با 15 گل قرار دارند.
دروازه بان ها: خوزه کونترراس (تاکیرای ونزوئلا) - وولکر فارینز (کاراکاس ونزوئلا) - دنی هرناندز (تنریف اسپانیا)
مدافعان: ویلکر آنخل (تاکیرای ونزوئلا) - رولف فلچر (دوییسبورگ آلمان) - الکساندر گونزالز (هوئسکای اسپانیا) - روبرتو روزالز (مالاگای اسپانیا) - خوزه مانوئل ولازکز (آروکای پرتغال) - میکل ویانوئوا (مالاگوئنوی اسپانیا) - اوسوالدو ویزکاروندو (نانت فرانسه)
هافبک ها: خوان پابلو آنور (مالاگای اسپانیا) - آرکوئیمدس فیگوئرا (لاگیرای ونزوئلا) - الخاندرو گوئرا (ناسیونال کلمبیا) - یانگل هررا (اتلتیکوی ونزوئلا) - رومولو اوترو (هائوکیپاتوی شیلی) - آدالبرتو پناراندا (گرانادای اسپانیا) - توماس رینکون (جنوای ایتالیا) - لوییز مانوئل سیخاس (سانتافه کلمبیا) - کارلوس سوارز (کارابوبوی ونزوئلا)
مهاجمین: یوناتان دل واله (کاسم پاشای ترکیه) - جوزف مارتینز (تورینوی ایتالیا) - سالومون روندون (وست برومویچ انگلیس) - کریستین سانتوس (نایمخن هلند)
سرمربی: رافائل دودامل
