محمد میلانیکرسپو رو از همون زمانیکه توی پارما بازی می کرد ، به شدت دوسش داشتم و خیلی خیلی دلم میخواست که به میلان بیاد...البته بزرگ ترین آرزوم برای خط حمله میلان در اون موقع ، باتیستوتا بود که زمانیکه توی فیورنتینا بود ، شدیدا دلم میخواست که به همراه زوج طلاییش در فیورنتینا ، یعنی روی کاستا به میلان بیان که متاسفانه نشد...هرچند که روی کاستا به میلان اومد (تا سال ها ، گرون ترین خرید تاریخ میلان بود) تا حداقل به یه آرزوم برسم....
.
البته میلان از همون اواخر دهه نود ، مشکلی در خط حمله نداشت....بیرهوف آلمانی که یه مهاجم کلاس جهانی بود رو در میلان داشتیم و قبل از اینکه به آخر فوتبالش برسه ، رفتین یه مهاجم فوق العاده بهاسم شفچنکو رو خریدیم که یکی از بهترینخرید های 50 سال اخیر میلان بود...ضمن اینکه پیپواینزاگی که یه قاتل در محوطه ی جریمه بود رو هم جذب کردیم....ولی بازم دلم میخواست که کرسپو رو هم داشته باشیم....
.
کرسپو بعد از دوران فوق العاده ش در پارما ، به تیم پرستاره و پرخرج اون دوره ی لاتزیو رفت و بعد از درخشش در لاتزیو توسط اینتر خریداری شد....دوره ی اولش در اینتر به درخشش دورانش در پارما و لاتزیو نبود و برای همین به چلسی فروخته شد.....توی چلسی هم با وجود بازی های خیلی خوبش ، فقط یه سال به طورثابت بازی کرد و فصل بعدش با خرید دروگبا ، دیگه تبدیل به مهاجم دوم شد و به آث میلان قرض داده شد تا من به آرزوم برسم.....هیچوقت بازی های درخشانش در میلان رو یادم نمیره ، مخصوصا فینال استانبول که 2 گل عالی رو زد و توی اون شب برخلاف شفچنکو که در اون شب انگار داشت بدترین شبش در میلان رو سپری می کرد ، ولی کرسپو در اون شب عالی بود....هرچند درخشش کرسپو و 2 گلی کهبه لیورپول زد ، زیر ساه کامبک و در نهایت قهرمانی لیورپول در ضربان پنالتی رفت