طرفداری- بی شک با شنیدن نام روسیه، اولین چیزی که به ذهنمان می رسد فوتبال نیست و شاید آخرین باشد. روسیه یکی از پهناورترین کشور های جهان است که قبل از تجزیه، شوروی نامیده می شد. با مرور برگ های کتاب تاریخ به این نتیجه خواهیم رسید که شوروی و روسیه نقش بزرگی در فوتبال اروپا داشته است. از تنها دروازه بان برنده توپ طلا تا میزبانی جام جهانی 2018. اما برای فوتبال دوستان در حال حاضر روسیه با هوای سرد، برگزاری مسابقات لیگ قهرمانان قبل از ساعت معمول و البته شاید یورو 2008 به یاد آورده می شود.
روسیه در گروه جی مسابقات انتخابی یورو 2016 در جایگاه دوم قرار گرفت و به صورت مستقیم به این مسابقات صعود کرد.
سال 1960.عصر طلایی فوتبال شوروی در زمین یکه تازی می کنند. گلر افسانه ای تاریخ فوتبال درون دروازه است و پوندلیک در خط حمله گل می زند. در آن سال شوروی با نتیجه 2 بر 1 و در وقت های اضافه در ورزشگاه پارک دو پرنس شهر پاریس از سد تیم یوگوسلاوی گذشت و قهرمان اروپا شد.
در دوره بعد شوروی باز هم با قدرت ظاهر شد و در نهایت به فینال شهر مادرید راه یافت و آنجا با اسپانیا رو در رو شد. بازهم نتیجه فینال 4 سال قبل تکرار شد اما این بار لو یاشین و هم تیمی هاش بازنده میدان بودند. در سال 1968 شوروی در گروه سوم یورو با 10 امتیاز صدر نشین شد و به مرحله بعد رفت. در مرحله نیمه نهایی به ایتالیا خورد که در نهایت بازی 0 بر 0 به پایان رسید و با پرتاب سکه ایتالیا بود که به فینال رفت. شوری در نهایت با باخت به انگلیس تیم چهارم شد. تورنمنت سال 1972 بازهم با درخشش شوروی همراه بود. آن ها بدون هیچ شکستی به فینال مسابقات رسیدند و در آنجا اما تیمی به نام آلمان غربی انتظارشان را می کشید. در درون دروازه ستاره دیگری به نام رودوکاف قرار داشت اما گویا در فینال ها طالع به نام شوروی نیست. آلمان با درخشش گرد مولر افسانه ای که دو گل برای ژرمن ها به ثمر رساند و تک گل هربرت ویمر با 3 گل تیم شوروی را در هم کوبیدند.
شوروی در انتخابی مسابقات سال 1976 در گروه ششم با 8 امتیاز صدر نشین شد و به مرحله بعد رفت. در مرحله یک چهارم که در دو بازی انجام می گرفت باید به مصاف چک و اسلوواکی می رفت که در آن سال قهرمان اروپا شد. بازی رفت در اسلوواکی 2 بر 0 به سود چکی ها به پایان رسید و بازی برگشت در کیف با تساوی 2 بر 2 سرانجام گرفت. شوروی حذف شد و چک و اسلوواکی رفت و قهرمان شد.
در سال 1980 گویا فوتبال شوروی نیز مانند کشورش روبه زوال بود آن ها در مرحله انتخابی در 6 بازی 5 امتیاز کسب کردند و در گروهی که یونان و مجارستان و فنلاند حضور داشتند، آخر شدند. درسال 1984 شوروی در مرحله انتخابی با تیم های پرتغال، لهستان و فنلاند همگروه بود در نهایت شوروی با یک امتیاز اختلاف نسبت به پرتغال از صعود بازماند. شوری در یک بازی پرتغال را 5 بر 0 برد و در لیسبون با یک گل به این تیم باخت.
در سال 1988 شوروی گویا جان تازه ای پیدا کرده بود. در آن سال شوروی خوب کار کرد و پس از صعود از مرحله اول در مرحله دوم با تیم های هلند و ایتالیا و جمهوری ایرلند همگروه بود. که در بازی کلیدی آن تورنمت 1 بر 0 هلند را شکست داد اما در فینال در شهر مونیخ با نتیجه 2 بر0 به هلند باخت.
در سال 1991 شوروی از بین رفت و در یوو 1992 این تیم با نام کشور های مشترک المنافع در تورنمت شرکت کرد که نتواسنت عنوان خوبی کسب کند. در سال 1996 در گروه سوم مسابقات با 1 امتیاز در گروه آخر شد. در سال 2000 در مرحله انتخابی سوم شد و از صعود به یورو بازماند. در سال 2004 در گروه اول مسابقات با پرتغال میزبان همگروه بود از 3 بازی 3 امتیاز کسب کرد و در گروه آخر شد. در سال 2008 بعد از اسپانیا از گروه صعود و کرد در یک چهارم هلند را شکست داد اما در نیمه نهایی به اسپانیا باخت. در سال 2012 نیز در گروه خود بعد از چک و یونان سوم شد و حذف شد.
روسیه در گروه بی مسابقات با انگلیس، ولز و اسلوواکی همگروه است. در مورد اسلوواکی باید گفت روس ها خاطره خوشی ندارند و همانطور که اشاره شد و در دروه های قبلی به چک و اسلوواکی باخته اند. سبک بازی دو کشور نیز به هم نزدیک است. در کل از لحاظ تاریخی سبک بازی بازیکنان دو کشور به هم نزدیک بوده است.
در مورد انگلستان و ولز. تفاوت اصلی دو تیم در بازیکنانشان است. بازیکنان ولز و انگلیس در سطح اول فوتبال اروپا بازی می کنند و تجربه بازی های فشرده و سنگین و رقابت با حریف هایی با سبک های بازی گوناگون را دارند. اما روس ها تقریبا ایزوله هستند و در کشور خود بازی می کنند. از ریشه تاریخی، فوتبال شوروی شباهیت هایی با فوتبال بریتانیا دارد برای مثال استفاده از سانتر و ضربات سر اما فوتبال بریتانیا در این این چند دهه شروع به استفاده از تاکتیک های مختلفی در زمین کرده است به این نحو که می بینیم انگلیسی ها علاوه بر گل زدن از روی ضربات ایستگاهی با ضربه سر به روش اوپن پلی نیز زیاد به گل می رسند. روس ها اما بر بازی قدرتی بیشتر تمرکز دارند در حالی که در یورو 2008 روس سعی کردند از بازیکنان تکنیکی خود مانند آرشاوین بیشتر استفاده کنند.
لئونید اسلاتسکی از آگوست 2015 جانشین فابیو کاپلو شد که با این تیم نتایج خوبی کسب نکرد. اسلاتسکی به خاطر مصدومتی زانو در 19 سالگی فوتبال را کنار گذاشت. او سرمربی تیم های اف سی مسکو و زسکا مسکو نیز بوده است.
ایگور آکینفیف – زسکا مسکو
او 86 بازی ملی در کارنامه دارد در چند سال اخیر نقطه اتکای روس ها درون گل بوده است. او در این فصل لیگ روسیه 24 بازی انجام داده است و 57 سیو داشته است که 34 تای آن از درون محوطه بوده است.
یوری ژیرکوف – زنیت سن پطرزبورگ
او 68 بازی ملی انجام داده است و 32 ساله است. وی نقش آچار فراسنه را در تیم ملی دارد و از دفاع چپ تا وینگر می تواند بازی کند. او سابقه بازی در تیم چلسی را نیز دارد. او در این فصل 1877 دقیقه بازی کرده است و 3 پاس گل داده است و 74.3 درصد از پاس هایش صحیح بوده است.
رومن شیرکوف – زسکا مسکو
او 34 ساله است و 53 بازی ملی را در کارنامه دارد و کاپیتان روس ها نیز است. او نقطه اتکای اصلی بازیکنان تیم است و نقش مهمی را در دفاع و حمله تیم دارد. او در این فصل 21 بازی انجام داده است که 2 گل زده است و 3 پاس گل داده است. او در این فصل 22 شوت زده است که 13 تای آن از دورن محوطه بوده است و نشان دهنده میل گلزنی این بازیکن است.
الکساندر کرژاکوف – اف سی زوریخ
این مهاجم 33 ساله که 91 بازی ملی در کارنامه دارد تنها لژیونر ترکیب احتمالی تیم ملی روسیه است. وی 30 گل برای روس ها به ثمر رسانده است. او در این فصل در 10 بازی 7 گل به ثمر رسانده است و در همین تعداد بازی نشان داده است که گلزن تیز چنگی است.
در آخر روس ها که سعی کرده اند در دو دهه اخیر و مخصوصا پس از فروپاشی شوروی، خود را در جمع مدعیان فوتبال اروپا جای دهند. حال باید منتظر ماند و دید آیا روسیه با همین ترکیب و کادر فنی پای به فرانسه خواهند گذاشت یا سعی بر جوان گرایی و پوست اندازی دارد و البته استفاده از مربی ای نامی تر.
