طرفداری- فرانك وورموت یكی از مسئولین فدارسیون فوتبال آلمان به تازگی در گفتگویی با روزنامه آلمانی Süddeutsche Zeitung این صحبت و شاید اتهام را در مورد پپ گواردیولا سرمربی حال حاضر بایرن مونیخ مطرح نموده كه وی تا كنون تنها هدیت تیم های بزرگ و فوق العاده را بر عهده گرفته و هنوز بر روی نیمكت مربی گری تیمی متوسط با بازیكنان نه چندان نام دار امتحان خود را پس نداده است. بی تردید نمی توان انتظار داشت كه سرمربی پرطرفداری نظیر گواردیولا بعد از حضور در بارسلونا و بایرن مونیخ هدایت تیمی درجه دو و متوسط را عهده دار شود، اما از سویی دیگر این سرمربی اسپانیایی با پذیرش مربی گری منچسترسیتی در تابستان آینده باز هم به نوعی نظر افكار عمومی دوستداران فوتبال و برخی منتقدین را در این زمینه كه وی همواره برای ایستگاه های مربی گری خود تیم های بزرگ و صدرنشینان لیگ های مختلف را برمی گزیند، تایید نموده است.
آبی پوشان منچستری به دلیل برخورداری از مالكی متمول به نام شیخ منصور بن زاید آل نهیان در پول غوطه ور هستند و می توانند برای جذب بازیكنی نظیر كوین دی بروین حتی تا مبلغ هشتاد میلیون یورو پرداخت نمایند، علاوه بر این دو تن از دوستان صمیمی و قدیمی پپ گواردیولا نیز از تصمیم گیرندگان اصلی باشگاه منچسترسیتی محسوب می شوند، با تمام این مزیت ها اما هرگز وظیفه چندان آسانی پیش روی پپ گواردیولا در استادیوم اتحاد شهر منچستر قرار نگرفته است.پپ گواردیولا در منچسترسیتی با كادری مملو از بازیكنانی با كیفیت و با قابلیت های فردی بالا روبرو خواهد شد كه در سال های اخیر همواره در مراحل ابتدایی بیگ قهرمانان اروپا حذف شده اند و این موضوع هرگز تصادفی نیست، چون منچسترسیتی را می توان سمبل این روزهای فوتبال انگلیس قلمداد نمود، تیمی سرشار از بازیكنان با استعداد و توانا كه فوتبالی قدیمی و از مد افتاده را به نمایش می گذارد.
سرمربیان سابق منچسترسیتی كمكی برای گواریولا نیستند
هنگامی كه پپ گواردیولا در ژانویه سال 2013 به عنوان سرمربی جدید بایرن مونیخ معرفی گردید به خوبی می دانست كه لوئیز فن خال پایه های تاكتیكی مناسبی را در این تیم ایجاد نموده و یوپ هاینكس نیز بایرن مونیخ را به سطح تاكتیكی بالا و باثباتی رسانده است، به طوری كه این سرمربی اسپانیایی برای پیاده نمودن افكار و فلسفه فوتبالی خود مبنی بر بازی موقعیت محور و با تملك بالای توپ در بایرن مونیخ هرگز مجبور نبوده كه كار خود را از صفر آغاز نماید.
در منچسترسیتی اما اوضاع تا حدود زیادی متفاوت است. مانوئل پیگرینی سرمربی حال حاضر این تیم هرگز مربی دفاعی كلاسیكی محسوب نمی گردد، اما در فاز تهاجمی نیز این سرمربی شیلیایی با وجود برخورداری از بازیكنان با كیفیت، به ندرت نوآوری و تاكتیك خاصی در تیم به وجود آورده است. توپ های بلند، فاصله زیاد بین بخش های مختلف میدان و حركات فردی ستاره هابه نحو تایرگذاری در فاز تهاجمی این تیم دیده می شوند و هر حمله سریعی در اغلب موارد با از دست رفتن سریع توپ توسط بازیكنان خودی همراه می شود. به همین دلیل بسیار سخت به نظر می رسد كه تیمی با چنین شرایطی خیلی سریع بتواند به تیم گواردیولا تبدیل شود و فوتبالی نظیر آنچه كه پیش از این در بارسلونا دیده شده و یا در حال حاضر در بایرن مونیخ دیده می شود، به معرض نمایش گذارد.
در گذشته نزدیك سرمربیان خارجی در فوتبال جزیره برای اثبات خود و پیاده نمودن فلسفه خود با مشكلات و مخالفت های فراوانی روبرو بوده اند، برای نمونه لوئیز فن خال سرمربی منچستریونایتد كه او هم همانند گواردیولا پیرو مكتب هلندی-كاتالانیایی فوتبال است، هنوز نتوانسته به طور كامل و به راحتی ایده های خود را در منچستریونایتد به اجرا گذارد و یورگن كلوپ نیز در لیورپول تجربه كرده كه برای پیاده نمودن فلسفه فوتبالی خود در این تیم به زمان بسیار زیادی نیاز دارد. با این تفاسیر نمی توان انتظار داشت كه سرمربی توانمندی نظیر پپ گواردیولا نیز بتواند از تابستان آینده به راحتی تغییراتی بزرگ و چشمگیری را در منچسترسیتی به وجود آورد با توجه به این موضوع كه دو سرمربی قبلی وی نیز بر خلاف فن خال و هاینكس در مونیخ، پایه های تاكتیكی و تكنیكی ویژه ای در این تیم خلق نكرده اند.
بین سال های 2009 و 2013 روبرتو مانچینی ایتالیایی با حضور خود در منچسترسیتی روحیه پیروزی طلبانه بزرگی را به تیم تزریق نمود و مانوئل پیگرینی با حضور خود در استادیوم اتحاد برای بازیكنان خود تنها آزادی بیشتری لحاظ كرده است، هر دوی این سرمربیان اما بیشتر بر تاكتیك های كلی تیمی تمركز نموده و جزئیات تعیین كننده تاكتیكی را به شاگران خود واگذار كرده اند.
گواردیولا شهرت خود را به خطر انداخته است
حال مالكین و حتی طرفداران باشگاه منچسترسیتی انتظار دارند كه پپ گواردیولا تیم آنها را به موفقیت هایی در لیگ قهرمانان اروپا برساند، برای این سرمربی اسپانیایی اما موفقیت به تنهایی كافی نیست و او موفقیت را تنها به همراه فوتبالی زیبا و جذاب می خواهد كه به طور دقیق با تصورات فوتبالی او تطبیق داشته باشند، به همین دلیل می توان مدعی شد كه آبی پوشان منچستری در آستانه تغییر بزرگی در استایل بازی خود قرار گرفته اند.بازیكنانی نظیر سرخیو آگوئرو، كوین دی بروین، داوید سیلوا و حتی فرناندینیو با توانایی های خود در بازی با تملك بالای توپ كه سیستم مورد نظر پپ گواردیولا است، می توانند به بزرگترین امیدهای این سرمربی بزرگ اسپانیایی بدل شوند. البته نباید فراموش شود كه باقی بازیكنان كادر منچسترسیتی نیز از توانایی فنی و تاكتیكی فوق العاده ای برخوردار هستند. با این وجود باید اقرار نمود كه این تیم در حال حاضر تنها شبیه به یك اركستر نامنظم و ناهماهنگ عمل می كند كه در آن از بازی موقعیت محور (Juego de Posiscion) مورد نظر گواردیولا كوچكترین اثری دیده نمی شود.
پپ گواردیولا حضور خود در منچسترسیتی را همانند بارسلونا و بایرن مونیخ به صورت یك پروژه نه چندان بلند مدت می بیند و به همین دلیل وی مجبور است كه به عنوان رهبر خلاق و بزرگ اثری به یاد ماندنی از این اركستر ناهماهنگ بیافریند، همزمان با كم صبری و بی طاقتی سران متمول و نتیجه خواه منچستر سیتی مبارزه كند و به نحو تعیین كننده ای تغییری عمده در فرهنگ فوتبالی باشگاه كه با آن بسیار بیگانه است، به وجود آورد.به همین دلیل عهده دار شدن هدایت منچسترسیتی بر خلاف بایرن مونیخ حداقل این خطر را برای پپ گواردیولا در بر خواهد داشت كه در صورت ناكامی و عدم كسب موفقیتی چشمگیر، این سرمربی اسپانیایی جایگاه والاو شهرت خوددر جهان فوتبال را از دست بدهد. بنابراین بر خلاف ادعاهای موجود برخی منتقدین، پپ گواردیولا برای ادامه پروسه مربی گری خود هرگز راه آسانی را انتخاب نكرده است.
