طرفداری- باشگاه لیورپول در ده سال اخیر دو بار نظر سنجی ای به نام 100 بازیکنی که کاپ را تکان دادند را منتشر کرده است. در سال 2006، کنی دالگلیش و در سال 2013 استیون جرارد به عنوان محبوب ترین بازیکن تاریخ باشگاه انتخاب شده اند. نظرسنجی وبسایت گل در قیاس با آن نظرسنجی، تفاوتی در دو رده نخست را نشان نمی دهد اما نکات جالب توجه خاص خود را دارد.
| 1. استیون جرارد (1998-2015) |
پسرک بومی کار خود را با یک مدافع راست شماره 28 آغاز کرد و به عنوان اسطوره ای جاودانه به اتمام رساند. محبوب ترین بازیکن تاریخ لیورپول در دورانی پس از سال های طلایی کار خود را آغاز کرد و در متن هر موفقیت باشگاه، تاثیر بسزایی داشت. او که برای یازده سال بازوبند کاپیتانی باشگاه را بر بازو می بست، شب رویایی استانبول را در سال 2005 رقم زد و در یکی از شیرینی ترین قهرمانی های تاریخ باشگاه، کاپ قهرمانی اروپا را بالای سر برد.
| 2. کنی دالگلیش (1977-1990) |
کینگ کنی. یک نابغه تمام عیار چه در زمان بازی و چه در زمان مربیگری. 13 جام به عنوان بازیکن و شش جام به عنوان مربی با باشگاه برد. او را بازیکنی متعلق به آینده می دانستند. بینشی عجیب نسبت به منطقه ای که هم بازیانش حضور داشتند داشت. زوج او با ایان راش یکی از بی نظیر ترین و موفق ترین زوج های تاریخ فوتبال بود. او به عنوان جانشین کوین کیگان بزرگ به باشگاه آمد و از او هم موفق تر بود. وقتی پیزلی توانست سلتیک را راضی به فروش او کند، به خبرنگاران گفت که باید هرچه سریع تر گلاسکو را با جواهری که دزدیده ایم ترک کنیم.
وینگری که با واتفورد به تیم ملی انگلستان رسید و یکی از زیباترین گل های تاریخ سه شیرها را در ورزشگاه ماراکانا وارد دروازه برزیل کرد. به شیوه ای مثال زدنی با توپ در کناره ها کار می کرد. بازیکنی سریع بود که در ادامه به عنوان مهاجم بازی کرد. وقتی با مصدومیت شدید آشیل روبرو شد، به عنوان هافبک میانی به ترکیب بازگشت. داستانی مثال زدنی، شعری در تصویر بود.
| 4. گراهام سونس (1978-1984) |
هافبک همه کاره ای که استیون جرارد تا سال ها در تلاش بود تا به معیار های او برسد. به سبیل و موهای فر و بازی درگیر معروف بود اما وقتی صاحب توپ می شد، چیزی از خلاقیت و بازی سازی کم نداشت. سه بار قهرمان اروپا شد و همبازیانش، او را بهترین در جمع خود می دانستند. در قهرمانی 84 در رم، کاپیتان بود و جام را در کنار جو فگن بالای سر برد.
| 5. ایان راش (1980-1986 و 1987-1996) |
ماشین گلزین سال های اوج آنفیلد. 346 بار در 660 بازی گلزنی کرد. عموما گل های ساده ای به ثمر می رساند اما آنقدر این کار را تکرار کرد که صاحب کفش طلا یا بهترین گل زن تاریخ باشگاه شد. پنج بار فاتح لیگ شد و یک مدال قهرمانی اروپا را در قسمت افتخارات خانه اش دارد. پس از فاجعه هیسل، لیورپولی ها از سر دلجویی او را به یوونتوس فروختند اما روزهایش در ایتالیا طولانی نبود.
نمادی از روزهای پیش از شنکلی. آنقدر وفادار که با وجود سقوط لیورپول و اینکه هنوز به تیم ملی دعوت می شد، باشگاه را ترک نکرد. آنقدر بزرگ که لیورپول در روزهای او به لیدلپول معروف شد. باب پیزلی، همبازی آن روزهایش یک بار در موردش گفت که باوقار ترین شخص داخل زمین بود اما کاری می کرد که رقبا به حد مرگ بترسند. باورنکردنی بود. توپ را می گرفت و از شما عبور می کرد: مهم نبود که از کنار شما، از روی شما و یا از بین شما عبور کند! نخستین بازیکن این لیست با یک باشگاه.
| 7. کوین کیگان (1971-1977) |
در سنین پایین توسط بیل شنکلی کشف شد. شماره هفت باشگاه را بر تن کرد و به زعم بسیاری به نخستین سوپراستار انگلستان و لیورپول تبدیل شد. تنها بازیکن انگلیسی است که دو بار به عنوان بهترین بازیکن اروپا انتخاب شد. بخشی انکار ناپذیر از تیمی بود که با شنکلی و پیزلی دو بار یوفا و یک بار جام باشگاه های اروپا را فتح کردند. زوج او در کنار جان توشاک به فیل و فنجان معروف بود و گفته می شد که این دو با تله پاتی یکدیگر را در زمین پیدا می کنند.
| 8. لوئیس سوارز (2011-2014) |
تنها به سه سال و نیم برای قرار گیری در جمع ده بازیکن برتر تاریخ باشگاه نیاز داشت. اعجوبه اروگوئه ای که در آژاکس درگیر حاشیه شده بود، در ژانویه به لیورپول پیوست. با اینکه نتوانست در کنار بازیکن محبوب خود فرناندو تورس بازی کند، از او هم برای باشگاه بهتر کار کرد. استیون جرارد او را بهترین بازیکنی می داند که در تمام این سال ها در کنار خود دیده است. باعث می شد که هم تیمی هایش بهتر بازی کنند و کاری کرد که لیورپول بیش از هر زمان دیگری در تاریخ لیگ برتر به قهرمانی نزدیک شود.
| 9. رابی فاولر (1993-2001 و 2006-2007) |
در دوره او بنری محبوب در آنفیلد به چشم می خورد. همه آن هایی که قلبی سرخ در سینه دارند می توانند خوشحال باشند که خدا را به چشم دیده اند. هرگز نتوانست سال های نخست و به طور عجیب درخشان خود را به دلیل مصدومیت ها و حاشیه ها تکرار کند اما وقتی بخواهیم بازیکنان را با توجه به فرم و تعداد گل پیش از 23 سالگی مقایسه کنیم، او بی همتاست. 183 بار در 369 بازی برای قرمزها گلزنی کرد.
به جز چند سال آخر در باشگاه های کم نام و نشان تر، او تقریبا تمام دوران بازی خود را در لیورپول باقی ماند. با رکورد 857 بازی، رکوردی دست نیافتنی دارد که جیمی کرگر به عنوان دومین نفر در این لیست، حتی به آن نزدیک نشد. پنج بار لیگ را برد، دو قهرمانی اروپا و یوفا و یک بار هم به عنوان بهترین بازیکن لیگ انگلستان انتخاب شد. عضوی از پسران 66، از تیمی بود که در سال 1966 در ویمبلی قهرمان جهان شدند. با این حال از آنجا که تنها به 11 بازیکن حاضر در ترکیب مدال اهدا شد، مدال خود را سال ها بعد در خیابان داونینگ در سال 2009 از گوردون براون گرفت.
| 11. امیلین هیوز (1967-1979) |
اسب دیوانه لقبی بود که شنکلی به او داده بود. بیست سال داشت که در صندلی خودروی شنکلی وارد باشگاه شد. معمار لیورپول رو به خبرنگاران گفت که می دانید چه کسی را در این ماشین دارم؟ کاپیتان انگلستان را. یکی از معدود کاپیتان های تاریخ فوتبال با سابقه بالا بردن دو کاپ قهرمانی اروپا. بازوبند کاپیتانی سه شیرها را هم بست و در جام جهانی 1970 و یورو 1980 بخشی از تیم ملی کشورش بود. به عنوان هافبک، دفاع میانی و کناری بازی کرد اما پست اصلی اش دفاع میانی بود و به طور حتم در ترکیب منتخب تاریخ باشگاه جا می گیرد.
کاپیتانِ هیسل. به او لقب زیکو داده بودند. از بین تمام بزرگان تاریخ لیورپول در سال های طلایی، فیل نیل تنها بازیکنی بود که در هر 4 قهرمانی اروپا حضور داشت. 365 بار بین سال های 1975 تا 1983 را به طور مداوم در ترکیب قرار گرفت و در دیدار شماره 366 با وجود استخوان گونه و انگشت شکسته به پزشکان التماس می کرد که به او اجازه بازی دهند. در مجموع 650 بار در ترکیب باشگاه به میدان رفت و از حیث مدال های قهرمانی اروپا، پر افتخار ترین بریتانیایی تاریخ است.
| 13. آلن هانسن (1977-1991) |
اگر تیم باب پیزلی در سال های آخر حضورش در لیورپول سه ستون اسکاتلندی داشت، یکی آلن هانسن بود. با مبلغی ناچیز در ابتدای بیست سالگی از باشگاهی گمنام در اسکاتلند تقریبا معاصر با دالگلیش و سونس به باشگاه پیوست و خود را به عنوان یکی از بهترین مدافعان تاریخ لیورپول مطرح کرد. بر خلاف مدافعان قلدر دهه خودش، اهل تکل زدن نبود و با ظرافت خاصی در خط دفاعی یکی از موفق ترین باشگاه های اروپایی آقایی می کرد. پیزلی او را مدافعی با هوش و خلاقیتش را قابل قیاس با هر مهاجمی در سطح اول فوتبال جهان می دانست.
دروازه بانی که توسط شنکلی خریده شد و با باب پیزلی سه قهرمانی اروپا را به دست آورد. همدوره با پیتر شیلتون، معمولا دروازه بان اصلی انگلستان در دوره ای طولانی بود اما آنقدر بدشانس بود که پیش از هر تورنمنت به دلایلی مسابقات را از دست می داد. کلگن او را بهترین دروازه بانی معرفی کرد که تاکنون دیده و وی را همردیف گوردون بنکس می دانست. بعد ها به تاتنهام رفت و در کنار بازیکنانی نظیر اوسوالدو آردیلس تیم رویایی تاتنهام در دهه 80 را ساختند.
| 15. راجر هانت (1958-1969) |
یک سال پیش از شنکلی به باشگاه آمد و در ترکیب سال های نخست در راس پنج بازیکن هجومی ترکیب قرار می گرفت. روزهای طلایی اش کمی دیرتر آغاز شد اما 285 گل در پیراهن سرخ باشگاه به ثمر رساند و پیش از ایان راش دست نیافتنی به نظر می آمد. خودش می گفت که می دانستم که اگر در آنفیلد موفق نشوم، تنها از سر انگیزه نداشتن خواهد بود. یکی از یازده پسر طلایی 66 بود که قهرمانی جهان را جشن گرفتند.
کاپیتان سال های شنکلی به غول معروف بود. وقتی به لیورپول پیوست، قرمزها در دسته دوم بودند. یتس که از آبردین آمده بود، پرسید: لیورپول کجای لیگ انگلستان است؟ شنکلی جواب داد: ما در لیگ دسته اول هستیم، پسر. یتس: من فکر می کردم شما در دسته دو هستید. شنکلی گفت: وقتی تو را بخریم، پسر، فصل بعد در لیگ دسته یک خواهیم بود. همین طور هم شد. او نخستین کاپ قهرمانی باشگاه در جام حذفی را در سال 65 بالای سر برد.
| 17. جیمی کرگر (1996-2013) |
شعاری در سال هایش در کاپ خوانده می شد. اینکه ما همه رویای تیمی با 11 جیمی کرگر را داریم. در نوجوانی هوادار اورتون بود و تمام بازی ها را در گودیسون تماشا می کرد اما همه دوران خود را در لیورپول حضور داشت. 737 بار پیراهن باشگاه را بر تن کرد. آلن هانسن در مورد او می گفت که کرگر ده برابر بهتر از مدافعی بود که می توانستم به آن تبدیل شوم.
| 18. ایان سنت جان (1961-1971) |
شنکلی وقتی او را خرید گفت که ایان نه تنها مهاجمی خوب است، که بازیکنی خوب نیز هست! او چطور کار خود را شروع کرد؟ با هت تریک در دیدار با اورتون. 118 بار در 425 بازی گلزنی کرد. عضوی از تیمی بود که قهرمان جام حذفی شد، تا فینال جام برندگان پیش رفت و یکی از به یادماندنی ترین نیمه نهایی های تاریخ جام باشگاه ها را مقابل اینتر انجام داد.
| 19. الیشا اسکات (1912-1915 و 1919-1934) |
یک بار آنقدر سیو خوبی به نمایش گذاشت که هواداری به زمین آمد و او را در آغوش کشید و بوسید. در نوزده سالگی به پیراهن لیورپول رسید و در دیدار نخست مقابل نیوکاسل به اندازه ای خوب بازی کرد که پس از بازی کلاغ های پیشنهاد هزار پوندی خود را برای خرید وی ارائه دادند. به عنوان نخستین بازیکن مهم تاریخ لیورپول و گاها بهترین دروازه بان تاریخ باشگاه معرفی می شود. پیش از بازگشت به بلفاست، 468 بار برای باشگاه انجام داد.
| 20. سامی هیپیا (1999-2009) |
فانوس دریایی. مدافع فنلاندی قرمزها با 2.5 میلیون پوند به باشگاه آمد تا یکی از بهترین خرید های تاریخ قرمزها نام بگیرد. چیزی بیش از مدافعی محکم در دفاع بود. ذاتا یک رهبر بود و بازوبند کاپیتانی را خیلی زود به بازو بست و وقتی هولیه خواست بازوبند را به استیون جرارد بسپرد، با جان و دل این موضوع را پذیرفت. 35 بار برای قرمزها گلزنی کرد که این شامل گل حساس در آنفیلد مقابل یوونتوس در مسیر قهرمانی اروپا نیز می شد. در 57 بازی اروپایی پیاپی برای قرمزها، حتی یک دقیقه را از دست نداد.
