اختصاصی طرفداری- در تاریخ لیگ برتر انگلیس، مهاجمان زیادی بودند که در سنین کم ظهور کرده و بسیار مطرح شدند و مورد توجه کارشناسان قرار گرفته و حتی روی آنها به عنوان مهاجم اول تیم ملی انگلیس حساب می شد ولی این مهاجمان پس از مدت کوتاهی محو شدند و برخی از آنها نه تنها به تیم ملی انگلیس نرسیدند، بلکه از سطح اول فوتبال انگلیس نیز کنار رفتند. در این مقاله، نگاهی داریم به این مهاجمان محو شده که می توانند درس عبرتی باشند برای جوانان نوظهور و مستعدی همچون هری کین و دله آلی.
دنی کاداماتری: این نام مهاجم اورتون با گلزنی مقابل آرسنال در سپتامبر 1997 بر سر زبان ها افتاد و حتی ماه بعد، وی با گلزنی در دربی مرسی ساید سر و صدای زیادی بر پا نمود ولی در ادامه فصل 1998-1997 نتوانست گلزنی کند و پس از سپری کردن یک دوره قرضی در فولام، باشگاه اورتون را در سال 2002 ترک کرد و پس از آن، هرگز در لیگ برتر بازی نکرد. کاداماتری در سال 2014 با پیراهن کارلایل یونایتد از میادین فوتبال خداحافظی کرد.
مایکل بریجز: او به عنوان یک مهاجم جوان در تابستان 1999و پس از چند سال حضور خوب در ساندرلند، به لیدز یونایتد پیوست. او در دوران اوج لیدز یونایتد تحت مربیگری دیوید اولری بازی می کرد. او 19 گل در فصل 2000-1999 به ثمر رساند و به شدت مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. متأسفانه مصدومیت های متوالی باعث شد که مایکل به شدت افت کرده و هرگز نتواند برای لیدز یونایتد گلزنی نماید. بریجز اکنون در لیگ دسته دوم استرالیا بازی می کند.
مت جانسن: در اواخر دهه نود، یکی از درخشان ترین بازیکنان فوتبال انگلیس بود که به عنوان یک استعداد بزرگ نامیده می شد. پس از درخشش در کارلایل یونایتد، با مبلغ یک میلیون پوند در فوریه 1998 به کریستال پالاس پیوست و کمتر از یک سال بعد، با قراردادی بالغ بر 4 میلیون پوند در 21 سالگی، پیراهن بلکبرن را پوشید. علیرغم استعداد بسیار بالا و شم گلزنی فوق العاده ای که داشت، مصدومیت های متوالی جانسن در ایوود پارک، وی را از دوران اوج خود دور کرده و در سال 2006، او به بولتون ملحق شد. وی در سال 2006 با پیراهن یک تیم دسته هشتمی انگلیسی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
فرانسیس جفرز: پس 4 سال حضور خوب در اورتون، با قرارداد پُر سر و صدای 8 میلیون پوندی در تابستان 2001 به آرسنال پیوست و به شدت مورد تحسین آرسن ونگر قرار گرفت. جفرز هرگز نتوانست تبدیل به چهره ای درخشان در هایبری شود و طی دوره سه ساله حضور در آرسنال، فقط 4 بار در ترکیب اصلی توپچی ها به میدان رفت و 8 گل زد. بسیاری از کارشناسان، وی را بدترین خرید دوران مربیگری ونگر در آرسنال می دانند. جفرز پس از جدایی از آرسنال، برای 8 تیم دیگر بازی کرد و پیش از بازنشستگی در سال 2013، فقط 19 گل دیگر به ثمر رساند.
مایکل ریکتس: او در نیمه اول فصل 2002-2001 و تا پیش از ژانویه، 15 گل برای بولتون به ثمر رساند. وی در 23 سالگی و پس از گلزنی های متوالی در این مقطع زمانی، به تیم ملی انگلیس دعوت شد و در فوریه 2002، در ترکیب اصلی سه شیرها مقابل هلند به میدان رفت ولی پس از این بازی، هرگز به تیم ملی دعوت نشد و تا پایان فصل، گلزنی نکرد. او در ژانویه 2003 به میدلزبورو پیوست و پس از زدن فقط 4 گل طی 38 بازی، راهی لیدز شد. ریکتس پس از جدایی از لیدز، طی یک دوره 6 ساله در 8 تیم دیگر نیز بازی کرد و در سال 2010 با پیراهن ترنمر از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نیل ملور: وقتی در سال 2003 ، در لیگ کاپ با پیراهن لیورپول دروازه تیم شفیلد ونزدی را گشود، گزارشگر اسکای اسپورت با هیجان گفت که «از جدیدترین ماشین گلزنی لیورپول رونمایی شد!» . بسیاری از کارشناسان، ملور را یک رابی فاولر یا مایکل اوون جدید برای لیورپول می نامیدند و او را یک بازیکن کلیدی در آینده نزدیک برای تیم لیورپول می دانستند، چیزی که هرگز اتفاق نیفتاد و جدا از گل بسیار زیبای وی مقابل آرسنال در نوامبر 2004، ملور به توفیق خاصی دست پیدا نکرد و در سال 2006 از لیورپول جدا شد. ملور فقط 5 سال دیگر در سطح فوتبال حرفه ای باقی ماند و در 28 سالگی یعنی در سال 2011 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
دیوید بنتلی: بازیکنی که با دنیس برگمپ مقایسه می شد و در بازی آرسنال-میدلزبورو در سال 2004، توجه هواداران توپچی ها را در هایبری به خود جلب نمود تا برخی با عجله، بنتلی را جایگزین برگمپ بدانند. وی هرگز نتوانست جای خود را در ترکیب آرسنال پیدا کرده و پس از یک دوره قرضی در نوریچ و بلکبرن، به طور رسمی در آگوست 2005 با بلکبرن قرارداد امضاء کرد. بنتلی دوران خوبی را در بلکبرن سپری نمود و با قرارداد 15 میلیون پوندی در جولای 2008 به تاتنهام پیوست. او هرگز در تاتنهام موفق نبود و پس از جدایی از وایت هارت لین، در چند تیم دیگر نیز بازی کرده و پس از یک سال بیکاری و نداشتن تیم، ترجیح داد که در 29 سالگی از میادین فوتبال وداع کند.
جیمز ووگان: مهاجم دیگری که از اورتون چهره شد و همگان لقب «وین رونی جدید» را بر او نهادند. ووگان توانست عنوان جوان ترین گلزن لیگ برتر را در آوریل 2005 با گلزنی مقابل کریستال پالاس به دست آورد ولی مصدمیت های متوالی باعث شد تا هرگز نتواند حضور مستمری در گودیسون پارک داشته و پس از مدتی از اورتون جدا شد. اکنون ووگان در تیم هادرسفیلد حضور داشته و یک بازیکن کلیدی و ثابت برای آن تیم محسوب می شود.
اندی کارول: یک مهاجم جنجالی که در 21 سالگی، موفق به زدن 11 گل برای نیوکاسل شد و بسیاری از کارشناسان، وی را جانشین آلن شیرر در نیوکاسل و تیم ملی انگلیس می دانستند. کارول به تیم ملی انگلیس نیز دعوت شد. کنی دالگلیش که تحت تأثیر بازی کارول قرار گرفته بود، دست به جیب شد و با 35 میلیون پوند در ژانویه 2011، او را به لیورپول برد. کارول هرگز در لیورپول موفق نبود و یک سال و نیم بعد، پس از سپری نمودن یک دوره قرضی در وستهم، با یک قرارداد قطعی به این تیم ملحق شد. وی طی 9 بازی ملی، 2 بار برای سه شیرها گلزنی کرد و اکنون در تیم وستهم عضویت داشته ولی در اغلب مواقع با مصدومیت درگیر است.
راول موریسون: سر الکس فرگوسن در 14 سالگی او را کشف کرد ولی موریسون هرگز نتوانست در ترکیب شیاطین سرخ جا بیفتد و به وستهم فروخته شد. موریسون پس از دوره های قرضی در بیرمنگام، کاردیف و QPR در سال 2015 به لاتزیو پیوست و اکنون در آن تیم ایتالیایی نیز نیمکت نشین است.
