طرفداری-در گفتگوی اختصاصی با روزنامهSüddeutsche Zeitung ، ژروم بوتنگ-مدافع میانی مانشافت و بایرن مونیخ- دو فینال لیگ قهرمانان اروپا در لندن و جام جهانی در ریو را از مهمترین تجربیات دوران حرفه ای خود می داند. او همچنین انتخاب شدن به عنوان کاپیتان تیم ملی آلمان را محتمل دانسته و به حقیقت پیوستن این آرزو را باعث افتخار خود می داند.
بخش نخست این مصاحبه مفصل را می توانید از اینجا بخوانید.
ژروم بواتنگ از دو تجربه بزرگ و به یاد ماندنی خود در طی چند سال اخیر می گوید، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، و جام جهانی برزیل:
فینال لیگ قهرمانان اروپا در 2013 و فینال جام جهانی در ریو مهمترین تجربیات من در این مدت بودند. در فینال لیگ قهرمانان در سال 2013 به خودم می گفتم: تو می توانی! و پس از قهرمانی در آن فصل، بار دیگر به خودم گفتم: موفقیت های بیشتری در انتظار توست و می توانی!
روز فینال جام جهانی در برزیل همان روزی که آن فکر به حقیقت پیوست. آن روز با حس فوق العاده ای از خواب بیدار شدم. انتظار بازی را می کشیدم و به خاطر آن خوشحال بودم. قبل از فینال چمپیونزلیگ کمی نگران بودم. اما در ریو کاملا حس خوب و مثبتی داشتم. من مطمئن بودم و می دانستم، که آماده ام و می توانم از پس آن بربیایم.
به مرور زمان ژروم بواتنگ به بازیکنی در بایرن مونیخ تبدیل شده است، که حتی به نوعی نقش رهبری را در تیم ایفا می کند. این موضوع باعث شده است تا او بتواند خود را در آینده نه چندان دور به عنوان کاپیتان در بایرن مونیخ و مانشافت تصور کند:
ما هم اکنون در بایرن و مانشافت کاپیتان های فوق العاده ای داریم. اما اگر روزی صحبت بستن بازوبند کاپیتانی پیش بیاید، از صمیم قلب از آن استقبال می کنم. کسی که زمانی به عنوان یک بازیکن جوان بازی می کرده و بازی های تیم ملی آلمان را تماشا می کرده، چرا نباید آرزوی کاپیتان شدن در تیم ملی را داشته باشد؟ این موضوع دقیقا برای من صادق است.
بواتنگ این موضوع را می داند که در صورت بستن بازوبند کاپیتانی تیم ملی کشورش، اتفاقی تاریخی رقم خواهد خورد، چرا که به اولین کاپیتان سیاه پوست مانشافت تبدیل خواهد شد:
اتفاقی به خصوص برای من خواهد بود. من متولد شهر برلین هستم و رنگ پوست متفاوتی دارم. این موضوع باعث افتخار من خواهد بود. هرچند بازیکنان دیگری مانند توماس مولر و مانوئل نویر گزینه های دیگری پس از فیلیپ لام و باستین شواین اشتایگر برای کاپیتانی در بایرن مونیخ و مانشافت خواهند بود.
این مدافع 27 ساله در انتها چند آرزوی خود برای سال جدید میلادی را بازگو کرد:
بدون شک برای خودم در سال جدید میلادی موفقیت با بایرن مونیخ و تیم ملی را آرزو می کنم. اما علاوه بر آن، آرزو می کنم که اولی هوینس به جمع ما باز گردد. او از بایرن مونیخ است و به اینجا تعلق دارد. من به او به عنوان یک انسان بسیار علاقه دارم. بدون او نیز تا کنون در بایرن مونیخ کارهای فوق العاده ای صورت گرفته است. اما من امیدوارم که بار دیگر اولی هوینس و رومنیگه را با هم در کنار تیم ببینم.
