Hadi NKRخدمتت عرض کنم که من به شخصه طرفدار دروازه بان های لعنتی ! آلمانی هستم. دروازه بان هایی مثل نویر،ترشتگن،آدلر،لنو که دروازه بانهای امروزی ژرمن ها هستن تا اولیور کان و ینس لمان که مدت زیادی از خداحافظی شون نمی گذره.اما حقیقت اینه که به ندرت دروازه بان ها رو داخل لیست نهایی میبینیم.این مسئله محدود به امسال و پارسال و 10 سال و 20 سال پیش نیست.انگار یه جورایی تبدیل به سنت غلط شده.وگرنه الحق و الانصاف امسال حق بوفون بود که اگر داخل لیست نهایی نیست، حداقل داخل لیست اولیه باشه.
در اینکه توماس مولر و لواندوفسکی جز مهاجمان برتر این روز های فوتبال هستن اندک شکی نیست.به شخصه از شخصیت مولر خوشم میاد.بازیکنی که فقط بازی میکنه.کاری به مسائل حاشیه ای نداره.فقط فوتبال.اما مقایسه ای که با نیمار و رونالدو کردی دور از انصافه.اولا اینکه برای توپ طلا اینجور که میگن فقط به دو سه ماه اخیر نگاه نمیکنن.مثلث بارسا در فصل گذشته بی نظیر بود. سه گانه گرفت.در این فصل هم نیمار و سوارز اگر اندکی شکی نسبت بهشون وجود داشت،در زمان مصدومیت مسی کاملا این شک رو برطرف کردن و نشون دادن جز بهترینها هستن.در سمت مقابل اگرچه کریس رونالدو نتونست فروغ گذشته رو داشته باشه اما تو بازی های تیمش عموما جز خوبها بوده.
گاهی اوقات هم زنجیره ای از اتفاقات دست به دست هم میدن تا یه سری اتفاقات بعدی بیوفته.مثلا نگاه کن،دو سه سالی میشه که با اوج گرفتن بایرن و قهرمانی های پی در پی اتهام تک قطبی بودن به بوندسلیگا وارد شده.اگرچه این اتهام کیفیت و شور بوندسلیگا رو زیر سوال نمی بره اما حداقلش دیگه خبری از هیجان تو جدول این لیگ نیست.شاید این دلیل علمی نباشه اما این رو بدون که رای دهنده ها لزوما علمی فکر نمیکنن.
و در آخر بگم سعی کردم که محدوده حرفام رو بین سه باشگاه بارسا و رئال و بایرن نگه دارم وگرنه جا داره که بگم که خیلی های دیگه شایسته حضور در لیست اولیه و لیست نهایی بودن.
