کانون هواداران ایرانی باشگاه بروسیا دورتموند – بیشتر افرادی که زندگیشان به دیگران سود می رساند، رویای خود را دنبال می کنند، دلیل استفان رویتر برای آنچه که انجام داد این نبود که اجباری برایشان داشت یا تمام صد و بیست و دو گلی که استفان چاپیوسات در پیراهن دورتموند به ثمر رساند از دلش سر چشمه می گرفت نه از شخص دیگری، همین مسئله در مورد، د ده، لارس ریکن و وایندفلر نیز صادق است.
برای آنان که خود را فدای دورتموند نمودند هیچ ستایشی هرگز نمی تواند فداکاریشان جبران نماید. قهرمانان ما حالا کجای کار هستند؟ عشقی که شقا بخش است، حالا کجای زندگی آنان قرار دارد؟
با این مقدمه به سراغ حال و روز قهرمانان سال ۱۹۹۷ می رویم.
استفان کالوس : دروازه بان
او از ساخته های آکادمی دورتموند بود، در سن نوزده و در تاریخ می سال ۱۹۹۱ برای اولین بار در ترکیب تیم اصلی دورتموند حضور یافت و از سال بعد توانست به عنوان یار ثابت درون دروازه قرار بگیرد.
در سال ۲۰۰۸ در معامله ی سود آور برای دورتموند به باشگاه رنجرز در لیگ اسکاتلند پیوست و پس از چهار قهرمانی در لیگ و سه قهرمانی در جام حذفی اسکاتلند دستکش هایش را آویخت.
ماتیاس سامر : سویپر
او که دو بار در پیراهن دورتموند به عنوان برترین بازیکن سال انتخاب شده بود توانست پس از فرانس بکن بائر به دومین مدافعی تبدیل شود که به مقام بهترین بازیکن اروپا دست می یابد.
در آن دوره اتمار هیتسلفلد با تغییر پست بازی او از هافبک وسط به مدافع وسط سویپر توانست استعداد او را به خوبی شکوفا کند و کیفیت بالای این مدافع باعث شد دورتموند به دو قهرمانی در لیگ و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا دست یابد.
پس از آن که از فوتبال خدحافظی نمود، در سال ۲۰۰۰ با پست سرمربیگری دوباره به دورتموند بازگشت تا یک سال بعد دورتموند موفق کسب قهرمانی در بندسلیگا شود. پس از این دوره، یک سال هم به عنوان سرمربی در باشگاه اشتوتگارت حضور داشت. و پس از آن نیز مدتی در مقام مدیر فنی فدراسیون فوتبال آلمان قرار گرفت. ماتیاس سامر از سال ۲۰۱۲ تا کنون به عنوان مدیریت ورزشی در باشگاه بایرن مونیخ فعال است.
مارتین کری : مدافع
او از باشگاه لورکوزن به دورتموند پیوست و در قهرمانی های پیاپی دورتموند و همچنین کسب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در سال ۱۹۹۷به این تیم کمک نمود.
او در هشت بازی دورتموند در لیگ قهرمانان حضور داشت و در نهایت در سال ۱۹۹۸ در سن سی و سه سالگی کفش هایش را آویخت.
یورگن کولر : مدافع
او در سال ۱۹۹۵ از یوونتوس به دورتموند پیوست او هفت سال را در دورتموند سپری نمود و پس از آن که در لیگ قهرمانان ضربه ی پنالتی را از دست داد که منجر به حذف دورتموند مقابل تیم فینورد شد به شکل غمنگیزی از فوتبال خداحافظی نمود.
او مدت کوتاهی در پست های مربی گری تیم ملی زیربیست و یک ساله های آلمان و مدیریت ورزشی بایر لورکوزن حضور داشت و حالا در سن ۴۹ سالگی از پست سرمربی گری باشگاه ویرگس استعفا نموده است.
استفان رویتر : مدافع
او از یوونتوس به دورتموند پیوست و انتقال او به دورتموند سه سال پیش تز از پیوستن کوهلر رخ داد او دوازده سال در پیراهن دورتموند بازی نمود و با رکورد چهارصد و ده بازی ، او دومین نفری است بیشتر از هر کسی در پیراهن دورتموند پای به میدان گذاشته است. پس از این دوره دوازده سال او کفش هایش را آویخت. این مرد چهل هشت ساله در حال حاظر مدیریت باشگاه آگزبورگ را به عهده دارد.
یورگ هاینریش : دفاع
پس از آنکه در سال ۱۹۹۶ از فرایبورگ به دورتموند پیوست به پایه ای ثابت در تیم بدل شد و پس از یک دوره ی چهار ساله در دورتموند به صورت قرضی به فیورنتینا پیوست.
او در سال ۲۰۰۳ دوباره به دورتموند بازگشت پس از پایان دوره ی حضورش در دورتموند تا سال ۲۰۰۷ در باشگاه های یونیان برلین، کلن و پرمنیتز حضور داشت و سپس از فوتبال خداحافظی نمود. او به تازگی سرمربی گری باشگاه لوکنوالده در دسته ی چهارم لیگ آلمان را به عهده گرفته است.
هافبک وسط: پائول لمبرت
در فینال لیگ قهرمانان سال ۱۹۹۷ پاس گلی را به کار هاینتس ریدله ارسال داشت و در تمام شب موفق کنترل زیدان شده بود.
او در سال ۱۹۹۷ پس از یک سال حضور در دورتموند به باشگاه سلتیک پیوست.
دوره موفقیت آمیز او در این باشگاه سلتیک با پایان رسیدن اقتدار ۹ ساله ی باشگاه رنجرز آغاز شد. در دوره حضورش در این باشگاه، موفق به کسب چهار جام شد و حتی در سال ۲۰۰۳ توانست با این تیم به فینال لیگ قهرمانان اروپا برود.
این مرد اهل گلاسکو و چهل و پنج ساله کارنامه ی موفقی در ضمینه مربیگری دارد. او دو فصل پیاپی در سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ توانست باشگاه نوریچ سیتی به لیگ جزیره هدایت کند. او در سال ۲۰۱۲ هدایت تیم استون ویلا را به دست گرفت.
در دو سال اول حضورش در ویلا پارک توانست این تیم را از سقوط به دسته ی پایین تر حفظ نماید، اما سال گذشته حتی موفق به کسب یک پیروزی در لیگ نشد تا این مربی از باشگاه اخراج شود.
پائولو سوزا : هافبک وسط
در فینال سال ۱۹۹۶ با پیراهن یوونتوس در مقابل دورتموند قرار گرفت و توانست قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شود.
سال بعد به دورتموند پیوست تا در فینال ۱۹۹۷ لیگ قهرمانان موفق به شکست تیم سابق خود شده و دوباره جام قهرمانی بالای سر ببرد.
او تنها یک سال در دورتموند حضور داشت و مصدومیت باعث عدم موفقیت او در باشگاه های بعدیش شد تا در سال ۲۰۰۲ در سن سی و یک سالگی از فوتبال کناره گیری کند.
او از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ سرمربی گری تیم ملی زیر شانزده ساله های پرتغال به عهده گرفت و مدتی بعد به عنوان دستیار کارلوس کیروش به تیم ملی اصلی پرتغال پیوست. بعد از این دوره، فصل های نا موفقی را در باشگاه های کیو پی آر ، سوانسی و لسترسیتی سپری نمود.
این مربی چهل و چهار ساله پس از دوره ای موفق در باشگاه بازل به تازگی به عنوان جانشین وینچنزو مونتلا در باشگاه فیورنتینا انتخاب شده است.
آندریاس مولر : هافبک تهاجمی
آندریاس مولر بازیسازی بسیار با استعداد بود. دوره ی اول حضورش در دورتموند با بیست و چهار گل در هفت و پنج رویارویی همراه بود. مدتی را در باشگاه یوونتوس و فرانکفورت سپری نمود و در سال ۱۹۹۴ دوباره به دورتموند بازگشت و تا سال ۲۰۰۰ در این باشگاه باقی ماند.
در سال ۲۰۰۴ در پیراهن اینتراخت فرانکفورت با فوتبال وداع کرد.پس از کناره گیری از فوتبال مدتی به عنوان سرمربی در باشگاه ویکتوریا آشافنبورگ مشغول به کار شد و از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ به عنوان مدیریت ورزشی در باشگاه کیکرز افنباخ حضور داشت.
کارل هاینتس ریدله : مهاجم
در فینال ۱۹۹۷ لیگ قهرمانان دو گل در نیمه اول به ثمر رساند تا دورتموند از حریف پیشی بگیرد آن دیدار آخرین بازی او در پیراهن دورتموند بود.
در سال ۱۹۹۷ به لیورپول پیوست اما به عنوان یک بازیکن تعویضی پشت سر مایکل اوون قرار گرفت پس از دو سال حضور در لیورپول به باشگاه فولام پیوست و در برحه ای مبارزات انتخاباتی ریاست باشگاهش به عنوان سرمربی موقت انتخاب شد. او در حال حاظر به عنوان نماینده باشگاه بروسیا دورتموند در رقابت های اروپایی فعال است.
استفان چاپیوسات : مهاجم
چاپیوسات در در ۱۹۹۱ از باشگاه بایر اوردینگن به دورتموند پیوست و در دوره حضور خود در وستفالن موفق به ثبت صد و بیست و دو گل شد، رکوردی بالاتر تمام بازیکنان غیر آلمانی که در دورتموند حضور داشتند.
پس از هشت سال حضورش در بروسیا دورتموند به میهن خود، سوئیس بازگشت تا سالهای پایانی فوتبال خود را در باشگاه های لوزان و گراس هاپرز سپری کند.
لارس ریکن : تعویض طلایی
او در دقیقه هشتاد فینال ۱۹۹۷ لیگ قهرمانان به جای چاپیوسات وارد زمین شد. اما ما سهم او در آن بازی بسیار تعیین کننده می دانیم. او که زاده ی شهر دورتموند بود توانست تنها پس از شانزده ثانیه حضورش در زمین گل سوم را وارد دروازه ی یوونتوس کند.
او شانزده بار در پیراهن تیم ملی آلمان به زمین رفت اما از شانس بد مصدومیت ها به زندگی فوتبالیش آسیب رساندند.
در سال ۲۰۰۸ عهده دار وظیفه استعداد یابی در دورتموند شد و حضور او باعث نمایان شدن استعداد هایی نظیر ماریو گوتزه ، مارکو رویس و نوری شاهین شد.
نویسنده و مترجم : حسین جوادی
