طرفداری- باشگاه میلان طی قسمت عمده‌ای از دوران مالکیت سیلویو برلوسکونی، به باشگاهی ول‌خرج شهرت داشت. میلان در سال‌های 1987 (رود گولیت) و 1992 (ژان-پی‌یر پاپن و جانلوییجی لنتینی) سه بار رکورد نقل و انتقالات دنیای فوتبال را شکست و با انجام خریدهای گران‌قیمت متعدد، جایگاه خود را به عنوان یک ول‌خرج، تثبیت کرد. اما همه این‌ها در سال 2010 تغییر کردند. پس از آن‌که رقیب هم‌شهری؛ یعنی اینتر، موفق به فتح سه‌گانه شد، برلوسکونی برنامه‌ریزی کرد تا با یک تابستان پرهزینه، پاسخی درخور بدهد. اما نقشه‌های او توسط بزرگ‌ترین دخترش، مارینا، که رئیس کمپانی خانوادگی‌شان (Fininvest) است، نقش بر آب شدند. طبق گزارش آن زمان سالواتوره لاندولینا از خبرگزاری گل، مارینا برنامه‌های پدرش را رد کرد.
زلاتان ابراهیموویچ و تیاگو سیلوا در زمان حضور در میلان
از آن زمان تا کنون، میلان وارد دوران ریاضت اقتصادی شده است. محورهایی مانند تیاگو سیلوا و زلاتان ابراهیموویچ در ازای مبالغی هنگفت فروخته شده و توسط بازیکنانی بسیار کم‌کیفیت‌تر جایگزین شده‌اند. خروج رهبران خبره تیم؛ یعنی الساندرو نستا، کلرنس سیدورف، ماسیمو آمبروسینی و آندره‌آ پیرلو مزید بر علت شد تا باشگاه رو به اضمحلال برود. این ریاضت اقتصادی تا حدود دو ماه پیش ادامه پیدا کرد تا این‌که تاجر تایلندی، بی تائچابول، 48% از سهام باشگاه را خریداری کرد.
بعد از این اتفاق، میلان شروع به خریدهای گران‌قیمت کرده است. کارلوس باکا در ازای 30 میلیون یورو از سویا، آندره‌آ برتولاچی در ازای 20 میلیون یورو از رم و لوئیز آدریانو در ازای 8 میلیون یورو از شاختار دونتسک به روسونری پیوسته‌اند. غیر از این‌ها، تلاش‌ها برای جذب جکسون مارتینز از پورتو و جفری کوندوگبیا در ازای مبالغی سنگین، در لحظات پایانی به شکل دردآوری ناکام ماندند.
کارلوس باکا، خرید جدید میلان
پرداخت 58 میلیون یورو با در نظر داشتن مشکلات مالی 5 سال اخیر میلان، رقمی عظیم است. این مخصوصاً زمانی جدی می‌شود که در نظر داشته باشیم تائچابول هنوز به طور رسمی قراردادش را نبسته است. خبری که در ماه ژوئن اعلام شد، خرید رسمی نبود، اما خبرگزاری گل گزارش داد که طی هشت هفته، مذاکراتی انجام خواهند شد تا این قرارداد رسمی شود. این یعنی اگرچه هیچ نشانه‌ای دال بر به هم خوردن قرارداد دیده نشده، تمامی تجارت آدریانو گالیانی در حقیقت با امیدواری به آینده انجام شده است. روزنامه توتواسپورت دو هفته پیش گزارش داد که انتظار می‌رود اسناد نهایی در روز 20 جولای امضا شوند. این بدان معناست که اگر این قرارداد به هم بخورد، میلان در وضعیت وحشتناکی قرار خواهد گرفت.
این مایه نگرانی است، مخصوصاً وقتی که به جو اقتصادی سال‌های اخیر فوتبال ایتالیا نگاه کنیم. قصه تلخ پارما، که امسال تحت عنوان «پارما 1913» در سری D مجدداً متولد خواهد شد، طی فصل گذشته بخش عمده‌ای از توجهات را در کالچو به خود جلب کرد اما مشکلات فراتر از پارما هستند. آن‌ها سومین تیم ایتالیایی ورشکسته در دو سال اخیر بودند. تابستان قبل، سیه‌نا و پادوا اعلام ورشکستگی کرده و به سری D سقوط کردند. آن‌ها تنها تیم‌هایی نبودند که به دردسر افتادند. گروستو هم در شرف مرگ قرار داشت اما توانست قبوض خود را به موقع پرداخت کند تا از ورشکستگی بگریزد.
جفری کوندوگبیا، خرید جدید اینتر
ول‌خرجی‌های میلان و برخی دیگر از تیم‌ها، من جمله اینتر، باعث شده تا عده‌ای اعلام کنند که سری A رسماً از رکود خارج شده است. طبق گفته جیمز هورن‌کاسل از خبرگزاری ESPNFC، سه تا از شش قرارداد گران تاریخ سری A از زمان معرفی واحد پولی یورو، امسال بسته شده‌اند. این حجم از هزینه باعث شد تا رسانه‌هایی مانند لا استامپا، طبق گفته هورن‌کاسل، لیگ را «مجدداً ثروت‌مند» بخوانند. کوندوگبیا تبدیل به دومین خرید گران‌قیمت تاریخ اینتر و پائولو دیبالا چهارمین در تاریخ یوونتوس شدند. باکا تنها به این دلیل به چنین جایگاهی نرسید که برلوسکونی در گذشته خریدهای گران زیادی داشته است. بزرگ‌ترین خرید پارسال رم، خوان مانوئل ایتوربه، امسال در رده چهارم قرار می‌گرفت.
بله، تیم‌های سری A تا پایان ژوئن بیش‌ترین خرج را در بین تمامی لیگ‌های اروپایی انجام دادند اما این رقم بسیار سطحی است. همان‌طور که هورن‌کاسل به آن اشاره کرده، 78% از مخارج لیگ توسط سه غول سنتی انجام شده است. یوونتوس با فاصله زیادی، باثبات‌ترین تیم ایتالیا از لحاظ اقتصادی است اما میلان ثبات بسیار کم‌تری دارد و اینتر هم تنها دو سال است که مالکیت جدید را تجربه می‌کند.
پائولو دیبالا، خرید جدید یوونتوس
رئیس FIGC، کارلو تاوچیو، نیز به وضوح نگاه مثبتی ندارد. وی هفته پیش در مصاحبه‌ای با لا گاتزتا دلو اسپورت (نقل از فوتبال-ایتالیا) گفت که فدراسیون به دفاتر مالی اغلب باشگاه‌ها نگاه انداخته و با اوضاع آشفته‌ای روبه‌رو شده است، حتی در برخی از تیم‌های شهرهای بزرگ. اگر کنترل‌های مالی جدیدی که پس از شکست مفتضحانه پارما تدارک دیده است، اعمال شوند، تنها پنج باشگاه مجاز به شرکت در سری A خواهند بود. او مصاحبه‌اش را با تشبیه کالچو به تایتانیک، به پایان رساند؛ تشبیهی که دل‌گرم‌کننده نیست. اگرچه او فردای آن مصاحبه، کم‌تر احساس خطر می‌کرد و به ایل مساگرو (نقل از فوتبال-ایتالیا) گفت: «در این شکی ندارم که وضعیت فوتبال ایتالیا بدتر از سایر لیگ‌های اروپا نیست.» اما این را نیز گفت که کشور در «لحظه‌ای حساس» قرار دارد و از حجم مخارج این تابستان «شگفت‌زده» شده است.
جلسه کادر فنی جدید میلان در میلانلو
اتفاقات زیادی باید رخ دهند تا بتوانیم به درستی، معنای مخارج میلان برای سری A را درک کنیم. اگر این خریدها منجر به بازگشت‌شان به اروپا شوند و سایر تیم‌های لیگ به مانند دو سال اخیر، عملکردشان را در اروپا مدام بهتر کنند، می‌توانیم این اتفاقات را حقیقتاً آغاز عصری جدید برای فوتبال ایتالیا بدانیم. اما اگر این خریدها ناکام بمانند -- یا در بدترین حالت، قرارداد با تائچابول به هم بخورد -- مشکلات مالی حاصله می‌توانند میلان را بیش از پیش وارد رکود کنند و حتی آسیب اقتصادی بیش‌تری به لیگ برسانند.
فقط زمان مشخص خواهد کرد که کدام یک از آن احتمالات تحقق پیدا خواهند کرد.
