از متن تا حاشیه، بخش جدید وبسایت طرفداری است که نظر نویسندههای این وب سایت را در مورد بازیهای مهم هفته جویا میشود. از تاکتیکهای درون زمین تا جنجالهای خارج زمین. این نظرات کاملا اختصاصی طرفداری است و نویسندگان این وب سایت با دنبال کردن هفتگی تیمها به آن می رسند.
ابتدا شرایط بارسلونا را پیش از این دیدار بررسی میکنیم؛
محمد مظفری، بارسلونا:
مهم ترین اتفاق بازی سوای هر نتیجه و بحث فنی بازگشت گواردیولا به نیوکمپ است. توپ جمع کن، بازیکن، کاپیتان، سرمربی تیم جوانان و سرمربی سابق بارسا در شرایطی برای پیروزی تیم آلمانی تلاش می کند که هنوز هم با فاصله فراوان بین هواداران بارسا محبوب تر از باواریایی ها است. اما فقط این نیست. از خط دروازه که مارک تراستگن و مانوئل نویر حال و آینده دروازه تیم ملی آلمان به میدان خواهند رفت، گرفته تا تقابل جوردی آلبا و خوان برنات رفقای قدیمی در والنسیا و رقیبان فعلی در تیم ملی اسپانیا، دیدار دوباره رافینیا و تیاگو پسران مازینیو سرشناس و حتی جدال مسی و شواین اشتایگر پس از نبرد تماشایی خود در جام جهانی همه و همه گویای این است که امشب شاهد تنها یک نیمه نهایی لیگ قهرمانان نیستیم بلکه مسابقه ای را شاهد خواهیم بود که همچون جدال دو فصل پیش دو تیم تا سال ها در ذهن هواداران فوتبال باقی خواهد ماند و فقط حیف و صد حیف که در ضیافت امشب نیوکمپ جای کسی خالی است که شاید از آسمان به تماشای تقابل دوستانش خواهد نشست.
حال بیایید کمی فنی تر به بازی نگاه کنیم. حساسیت این بازی تنها برای هواداران دو تیم نیست. جمع کثیری از کارشناس از عصر جمعه دو هفته پیش بحث های خود را آغاز کرده اند که در مسابقه امشب و جدال دو تیمی که با نزدیک به 70 درصد مالکیت توپ رکوردداران این فصل لیگ قهرمانان اروپا هستند، کدام تیم می تواند توپ و میدان را در اختیار بگیرد. شاید اگر روبن و ریبری در دوران اوج خود همچون سال 2013 که باعث له شدن بارسای نا آماده در دو مسابقه رفت و برگشت شدند، حاضر بودند می توانستیم ادعا کنیم پپ با دادن توپ به حریف و استفاده از سرعت آن ها به دنبال رسیدن به دروازه بارسا است، اما در غیاب آن ها و حضور مولر و گوتسه و یا تیاگو به جای آن ها سرعت بازی مونیخی ها به مراتب کاسته شده و انتظار می رود با توجه جنگندگی و مهارت های بیشتر خط میانی بایرن که احتمالا با حضور لام، شواین اشتایگر، آلونسو و تیاگو بنا می شود، کفه ترازو از این حیث به سود آلمانی ها سنگینی کند.
البته که نکته این جا است که به نظر نمی رسد انریکه نیز مخالفی با این امر داشته باشد. با نگاه به مسابقات دشوار این فصل بارسا همچون دیدار برابر والنسیا و اتلتیکو مادرید در جام حذفی به خوبی در می یابیم که بارسای انریکه مهم ترین خصوصیت و تفاوتی که نسبت به دوران گواردیولا پیدا کرده استفاده از بازی مستقیم و ضد حملات سریع مثلث مرگبار تهاجمی خود است. در اکثر بازی های این فصل 7 بازیکن درون زمین بارسا بسیار عقب بازی کرده ( مقایسه آماری گل ها و پاس گل های اینیستا نسبت به گذشته به روشنی بیانگر این نکته است) تا با توپ گیری و ارسال پاس به لیونل مسی که پپ او را غیر قابل مهار دانسته، گل های این تیم توسط مهاجمانی که در مهم ترین مقطع فصل هر سه در او آمادگی به سر می برند از راه برسد. البته که نباید فراموش کنیم بارسای انریکه در این فصل بیش ترین گل را بین تیم های اسپانیایی از روی ضربات ایستگاهی و کرنر حتی بالاتر از تیمی چون اتلتیکو مادرید که به این امر شهره است به ثمر رسانده و تلاش های خوان کارلوس اونزوئه دستیار اول کاربلد انریکه به خوبی باعث شده این نقطه ضعیف همیشگی بارسا حال به یکی از پلن های ب و اسلحه پنهان این تیم هنگام گره خوردن بازی تبدیل شود.
![](https://ts2.tarafdari.com/users/user7139/barca-bayern.jpg)
برای دیدن عکس با کیفیت اصلی، روی آن کلیک کنید
اما با همه این مسائل همچنان اعتقاد دارم که مهم ترین چالش گواردیولا در این بازی همان طور که در کنفرانس مطبوعاتی خود به آن اشاره کرده، مهار لیونل مسی است. مسی نشان داده حتی در صورت یارگیری از سوی حریفان می تواند با پاس در عمق های خود گره گشای هر مسابقه ای شود، اما پپ نیز با آگاهی از این امر به خوبی اشاره کرده که برای متوقف کردن او نباید اجازه دهند که توپ سالم و در موقعیت مناسبی به وی برسد. اتفاقی که یوگی لوو با بازی بی نظیر شواین اشتایگر در فینال جام جهانی به خوبی نشان داد در صورت اجرای آن می توان حتی لیونل مسی را نیز از جریان بازی خارج کرد.
در پایان این بحث و به عنوان پیش بینی می توان اشاره کرد که سوای اتفاقاتی نظیر پنالتی - اخراج یا 10 نفره شدن که در بازی رفت برابر پورتو شاکله و روند بازی بایرن را تغییر داد، می توانیم انتظار یک شروع طوفانی از بارسا را داشته باشیم. اگر بایرنی ها بتوانند در دقایق اولیه بازی دروازه خود را بسته نگاه دارند پس از آن با مالکیت توپ و استفاده از فرصت طلبی بازیکنانی نظیر مولر و لواندوفسکی می توان انتظار داشت که به هدف خود که رسیدن به گل ارزشمند خارج از خانه رسیده اما نکته این جا است که تیم گواردیولا همچون دوران حضورش در بارسا در مسابقات خارج از خانه به مراتب ضعیف تر بازی کرده و در این فصل نیز در سه دیدار قبلی خود در رقابت ها برابر پورتو و منچسترسیتی شکست خورده و مقابل شاختار دونتسک اوکراینی نیز تنها به تساوی بدون گل بسنده کرده و به احتمال زیاد امشب نیز نیوکمپ را با شکستی از نظر نتیجه مشابه با دیدار برابر پورتو و با امید فراوان به دیدار برگشت در آلیانز آره نا ترک خواهد کرد.
محمد رضا احمدی، بایرن مونیخ:
تا ثانیه ای قبل از شروع بازی همه چیز تحت الشعاع بازگشت پپ به نیوکمپ خواهد بود، اما بلافاصله پس از سوت آغاز بازی شور هیجان ناشی از رویارویی دو تیم با قابلیت های تهاجمی بالا و آمار و ارقام خیره کننده در این فصل جای حس نوستالوژیک اولیه را خواهد گرفت. پپ گواردیولا با توجه به شکست دور از انتظار برابر بوروسیا دورتموند در نیمه نهایی جام حذفی آلمان که بسیاری از کارشناسان چینش نامتعارف بازیکنان و تعویض های عجیب مربی اسپانیایی را عامل اصلی از هم پاشیدن شیرازه تیم می دانستند مورد انتقادات شدید قرار گرفته است. به همین دلیل اگر نتیجه بازی نیمه نهایی برابر بارسلونا را در ارتباط مستقیم با آینده شغلی او بدانیم گزاف نخواهد بود. بایرن مونیخ تبدیل به FC Hospital شده است اما نه پپ خود را در سایه مصدومیت ها مخفی کرده است و نه با توجه به نیمکت قوی و عمق تاکتیکی بایرن مونیخ توجیهی برای بهانه تراشی وجود دارد. مصدومیت آرین روبن، فرانک ریبری و داوید آلابا که از ستون های بایرن به حساب می روند ضربات جبران ناپذیری به این تیم وارد کرده است، اما شاید در بازی ای که همگان انتظار جنگ بر سر مالکیت توپ را می کشند موجب توفیقی اجباری برای سرمربی کاتالانی شود.
پپ گواردیولا بی شک تاکتیک پذیر ترین بازکنان دنیا را در اختیار دارد که از انعطاف پذیری بالایی برای بازی با تاکتیک های مختلف و شیوه های گوناگون دارند. بازی برگشت برابر دورتموند در بوندس لیگا و بازی یک چهارم نهایی جام حذفی برابر بایر لورکوزن تا حدودی هواداران بایرن مونیخ را نسبت به قابلیت تیم محبوبشان به ارائه بازی ای تدافعی در مواقع لزوم امیدوار کرده است. زوج بواتنگ و بن عطیه در بازی هایی که در کنار یکدیگر بازی کرده اند تنها دو بار دروازه تیم خودی را باز شده دیده اند. خوان برنات فرا تر انتظارات ظاهر شده است و رافینیا عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش گذاشته است.
بازی کردن با سه مدافع (ترکیبی که پپ چندین بار در این فصل آزمایش کرده است) می تواند شمشیری دو لبه باشد و با توجه به خط آتش سهمناک بارسلونا ریسک شکست سنگین را افزایش می دهد. ترکیب بایرن مونیخ قطعا تحت و الشعاع حضور و یا عدم حضور لواندوفسکی خواهد بود. گلزن آماده لهستانی پس از مصدومیت زوج روبری به امید اول باواریایی ها تبدیل شده است.
![](https://ts2.tarafdari.com/users/user7139/10710460_10153279600509172_6448279634064169513_o.jpg)
برای دیدن عکس با کیفیت اصلی، روی آن کلیک کنید
حضور در میدان با یکی از ترکیب های 1-2-3-4 و یا 1-3-2-4 دور از ذهن نخواهد بود؛
با توجه به لجاجت های گواردیولا در استفاده از فیلیپ لام در میانه میدان، استفاده از ترکیب دوم کمی دور از ذهن خواهد بود. اما در صورت آمادگی لواندوفسکی برای حضور در ترکیب اصلی بازی کردن با سیستم 1-2-3-4 و با ترکیب: نویر - برنات، بواتنگ، بن عطیه، رافینیا - لام، شواین اشتایگر، تیاگو - گوتسه، مولر - لواندوفسکی ترکیبی مناسب برای قدرت بخشیدن به کمربند میانه میدان و در عین حال قابلیت انتقال سریع به فاز هجومی را به تیم اضافه خواهد کرد. نیمکت نشین کردن گوتسه، یک خط جلو کشیدن تیاگو و بازی دادن به ژابی آلونسو در کنار شواینی و لام هم برای مهار ستاره های تهاجمی بارسلونا دور از ذهن نخواهد بود. در صورت بازی نکردن لواندوفسکی، توماس مولر یک خط جلوتر خواهد رفت و به نظر بازی دادن به خط هافبک مسن و با تجربه اجتناب ناپذیر خواهد شد. خاوی مارتینز مصدومیت را پشت سر گذاشته است و در شکست ابتدای هفته برابر لورکوزن برای اولین بار به میدان رفت، اما بازی دادن به او در ترکیب اصلی در چنین بازی سنگینی غیر منطقی به نظر می رسد.
همگان از شناخت جامع و کامل گواردیولا از بارسلونا سخن می گویند در حالی که همین مقدار شناخت نسب به گواردیولا هم در بارسلونا وجود دارد. تاکتیک های عجیب و غیر قابل پیش بینی پپ گاهی نتایج مثبت و گاهی فاجعه بار برای مونیخی ها به ارمغان آورده است. باید منتظر ماند و دید که سرمربی محبوب کاتالانی چه نقشه ای برای رویارویی با هم سنگران سابق خود خواهد داشت. به نظرم تساوی و یا پیروزی با نتیجه ای نزدیک برای بارسلونا در بازی رفت رقم خواهد خورد.