طرفدارى- انتشار چنين رنكينگ هايى همواره جنجال برانگيز بوده است چون نظريات در اين زمينه و به خصوص در انتخاب برترين سرمربيان تاريخ فوتبال كشورى بسيار متفاوت مى باشد. چون فوتبال، افكار و فلسفه مربوط به آن همواره در سال هاى مختلف بسيار متفاوت بوده و از طرفى فوتبال در سطح باشگاهى و ملى را نيز نمى توان با يكديگر مقايسه نمود. با اين وجود روزنامه آلمانى Die Welt، به مناسبت مرگ اودو لاتك اقدام به معرفى ده مربى برتر فوتبال آلمان نموده و اين سرمربى سابق بايرن مونيخ را به عنوان برترين مربى تاريخ فوتبال آلمان معرفى نموده است.
1-اودو لاتك
اودو لاتك كه به تازگى در سن هشتاد سالگى از دنيا رفته است، با هشت قهرمانى در بوندسليگا خود را به عنوان موفق ترين مربى باشگاهى فوتبال آلمان مطرح ساخته و رده اول اين رنكينگ را نيز به خود اختصاص داده است، اين سرمربى در سال هاى 1972، 1973، 1974، 1985، 1986 و 1987 با بايرن مونيخ و در سال هاى 1976 و 1977 با مونشن گلادباخ قهرمان بوندسليگا بوده و همچنين سه مرتبه در سال هاى 1971، 1984 و 1986 نيز با بايرن مونيخ فاتح DFB Pokal شده است. موفقيت لاتك تنها محدود به آلمان نمى باشد، چون وى فاتح هر سه رقابت باشگاهى معتبر در سطح قاره اروپا نيز بوده است. در سال 1974 اودو لاتك با بايرن مونيخ ليگ قهرمانان اروپا، در سال 1979 با مونشن گلادباخ جام يوفا و در سال 1982 با بارسلونا جام برندگان جام باشگاه هاى اروپا را فتح كرده است.
2- سپ هربرگر
نام سپ هربرگر براى هميشه با "معجزه برن" و فتح اولين جام جهانى توسط آلمان در سال 1954 در تاريخ به ثبت رسيده است. در فينال جام جهانى آلمان توانست مجارستان قدرتمند را در حالى كه با دو گل از اين تيم عقب بود با نتيجه 3:2 شكست دهد. اين قهرمانى براى آلمان ها از اهميت بسيار بالايى برخوردار بوده است، چون چنين موفقيتى در سال هاى سخت پس از جنگ جهانى ويرانگر دوم، احساس هويت ملى را به مردم اين كشور دوباره اعطا نموده و معمار چنين موفقيتى تنها سپ هربرگر بوده است، اين سرمربى بزرگ در آپريل 1977 در سن هشتاد سالگى چشم از دنيا فرو بست.
3-يوپ هاينكس
اين سرمربى 68 ساله در سال 2013 براى دومين بار با بايرن مونيخ موفق به فتح ليگ قهرمانان اروپا شد، پيش از اين وى در سال 1998 با رئال مادريد براى اولين بار فتح ليگ قهرمانان را تجربه نموده بود. در كنار وى تنها چهار مربى ديگر به نام هاى ژوزه مورينيو، اوتمار هيتسفيلد، ارنست هاپل و كارلو آنجلوتى موفق به فتح اين رقابت ها با دو تيم مختلف شده اند. وى همچنين با بايرن مونيخ در سال هاى 1989، 1990 و 2013 بوندسليگا را فتح نموده و در سال 2013 همچنين فاتح DFB Pokal نيز بوده است. اين سرمربى موفق در سال 2013 پس از فتح يك سه گانه تاريخى با بايرن مونيخ از دنياى فوتبال كناره گيرى نمود.
4- هلموت شون
هلموت شون با كلاه معروفش در سال 1972 براى اولين بار آلمان را به قهرمانى در رقابت هاى يورو رساند و دو سال بعد با اين تيم جام جهانى خانگى را نيز با پيروزى در فينال مونيخ فتح نمود. اين سرمربى موفق كه در فوريه سال 1986 در سن هشتاد سالگى از دنيا رفت، تيمى را ساخته بود كه فوتبال زيبايى را به نمايش مى گذاشت. در جام جهانى 1966 آلمان با هدايت هلموت شون در حالى كه اودو لاتك را به عنوان دستيار در كنار خود مى ديد، در فينال معروف ويمبلى با گلى جنجالى معروف به "گل ويمبلى" مغلوب انگليس ميزبان رقابت ها شد. در سال 1970 نيز او آلمان را به مقام سومى جام جهانى رساند. بعد از هلموت شون كه بين سال هاى 1964 تا 1978 سرمربى آلمان بوده، هيچ سرمربى ديگرى، در زمانى طولانى تر از او هدايت مانشافت را بر عهده نداشته است.
5- اوتمار هيستفيلد
هيتسفيلد براى مدت ها تنها سرمربى آلمانى بود كه با دو تيم مختلف بايرن مونيخ و دروتموند فاتح جام باشگاه هاى اروپا (1997 با دورتموند، 2001 با بايرن مونيخ) شده بود. علاوه بر اين هيتسفيلد در سطح ملى نيز به موفقيت هاى بيشترى دست يافته است، در سال هاى 1995 و 1996 او دورتموند و در سال هاى 1999، 2000، 2001 و 2008 بايرن مونيخ را به قهرمانى در بوندسليگا رسانده است. همچنين وى سه مرتبه در سال هاى 2000، 2003 و 2008 با بايرن مونيخ فاتح DFB Pokal نيز بوده است. آخرين ايستگاه مربى گرى اوتمار هيتسفيلد تيم ملى سوئيس بوده است.
6- فرانتس بكن باوئر
فرانتس بكن باوئر معروف به قيصر (Kaiser)، در هيج دوره آموزش مربى گرى شركت نكرده، البته وى به چنين دوره هايى احتياج نيز نداشته است. بعد از اتمام دوران درخشان فوتبال خود، بكن باوئر در سال 1984 به عنوان سرمربى تيم ملى آلمان برگزيده شد، در سال 1986 وى در فينال جام جهانى مغلوب آرژانتين و ديگو مارادونا شد، اما چهار سال بعد در جام جانى ايتاليا در شهر رم وى از اين تيم انتقام گرفت و آلمان را براى سومين بار به قهرمانى در جام جهانى رساند. بكن باوئر 67 ساله در سال 1994 بايرن مونيخ را به قهرمانى در بوندسليگا رساند و در سال 1996 نيز با اين تيم فاتح جام يوفا شد، هر چند كه بكن باوئر در اين رقابت ها چند روز قبل بازى فينال جانشين اوتو رهاگل شده بود.
7- هنز وايزوايلر
وايزوايلر را بايد پايه گذار موفقيت هاى چشم گير مونشن گلادباخ در دهه هفتاد ميلادى و يكى از تاثيرگذارن فوتبال اروپا در اين دهه دانست، تيم او متشكل از بازيكنان جوانى نظير گونتر نتسر فوتبال تهاجمى زيبايى ارائه مى داد كه نتيجه آن سه قهرمانى بوندسليگا در سال هاى 1970، 1971 و 1975و قهرمانى DFB Pokal در سال 1975 بوده است. وى همچنين توانست كلن را در سال 1977 به فتح DFB Pokal و در سال 1978 به يك دوبل قهرمانى در آلمان برساند، اين موفقيت بزرگترين افتخار اين باشگاه كلاسيك آلمان تا به امروز مى باشد. وايزوايلر در ژولاى 1983 در سن 63 سالگى چشم از دنيا فرو بست.
8- يوآخيم لوو
يوگى لوو 55 ساله، آلمان را در سال 2014 و در جام جهانى برزيل به موفقيتى تاريخى رساند و توانست بعد از هربرگر، شون و بكن باوئر به چهارمين مربى تبديل شود كه مانشافت را به قهرمانى در جام جهانى مى رساند. سال 2004 وى به عنوان دستيار يورگن كلينزمن در تيم ملى آلمان برگزيده شد و بعد از كناره گيرى كلينزمن در سال 2006 خود هدايت مانشافت را بر عهده گرفت. او به ارائه فوتبال تهاجمى پايبند است و سيستم مورد علاقه او 1-3-2-4 مى باشد. شعار لوو در فوتبال "كنش به جاى واكنش" است و به جوانان در تيم خود اعتماد خاصى دارد. تيم آلمان در يورو 2008، يورو 2012 و جام جهانى 2010 با وجود عملكردى قابل قبول و راه يابى به جمع چهار تيم برتر، با هدايت يوگى لوو به قهرمانى نرسيد، اما در جام جهانى 2014، وى سرانجام به آرزوى بيست و چهار ساله آلمان ها جامه حقيقت پوشاند.
9- اوتو رهاگل
اوتو رهاگل بعد از جابه جايى هاى متعدد در بوندسليگا سرانجام در وردربرمن به اسطوره اى در فوتبال آلمان تبديل شد. وى توانست اين تيم را در سال هاى 1988 و 1993 به قهرمانى در بوندسليگا برساند، در سال هاى 1991 و 1994 با اين تيم فاتح DFB Pokal شد، البته وى چنين عنوانى را در سال 1980 با فورتونا دوسلدورف نيز كسب نموده بود. در سال 1992 نيز وى وردربرمن را به قهرمانى در جام برندگان جام باشگاه هاى اروپا رساند. ديگر موفقيت درخشان او مربوط به فتح بوندسليگا با كايزرسلاوترن در سال 1998 مى باشد، در آن سال وى موفق شد كايزرسلاوترن تيم تازه صعود كرده به بوندسليگاى يك را به قهرمانى در اين رقابت ها رساند. اما بزرگترين و تاريخى ترين موفقيت اوتو رهاگل شش سال بعد رقم خورد، زمانى كه وى موفق شد با تيم نه چندان قدرتمند يونان به طور اعجاب انگيزى فاتح رقابت هاى يورو 2004 شود.
10- فليكس ماگات
اين سرمربى هرگز از محبويت خاصى بين بازيكنان خود برخوردار نبوده، چون وى همواره ارزشى خاص براى آمادگى بدنى بازيكنان خود قائل بوده است و شايد به همين دليل تيم هاى او در آلمان در بيشتر مواقع موفق بوده اند. وى با بايرن مونيخ در سال هاى 2005 و 2006 به دو مرتبه دوبل قهرمانى در بوندسليگا و DFB Pokal رسيد و در سال 2009 وولفسبورگ را به طور شگفت انگيزى به قهرمانى در بوندسليگا رساند. از ديگر موفقيت هاى فليكس ماگات نگه داشتن تيم بحران زده آينتراخت فرانكفورت در بوندسليگا بوده است، يان فيوتوف بازيكن آن زمان آينتراخت فرانكفورت كه اين دوران را تجربه نموده در اين رابطه مى گويد:"اينكه فليكس ماگات تاتانيك را نجات داده من نمى دانم، اما بى ترديد بازماندگان آن حادثه حتما از شرايط ايده آل بدنى برخوردار بوده اند"، البته حضور اشتوتگارت با هدايت ماگات در ليگ قهرمانان نيز از ديگر موفقيت هاى او محسوب مى شود، چون وى در آن زمان با بازيكنان بسيار جوانى به نام هاى تيمو هيلدبراند، فيليپ لام، كوين كورانى و ماريو گومز، اشتوتگارت را به چنين موفقيتى رسانده بود.
به قلم يورگ روسنر از وب سايت روزنامه المانى دى ولت
