طرفداری- باید مشخص کنیم که «لحظه» کلیدواژه این قسمت هاست و ما دستآوردهایی که طی هفته ها و شاید ماه ها به دست آمده اند را حذف کرده و به جای آن ها خاطرات خاص تر، خوشحالی های پس از گلی که در خاطر مانده اند و سایر اتفاقات را انتخاب کرده ایم. اگرچه این لیست رده بندی شده، اما فقط خود رونالدو می تواند این کار را به درستی انجام دهد. حال می پردازیم به 30 لحظه خاص و بزرگ در دوران بازیگری کریستیانو رونالدو.
10- ثبت رکورد تعداد هت‌تریک در لالیگا مقابل سلتاویگو
درست همین سه ماه پیش بود، در دسامبر سال 2014، که رونالدو با هت‌تریک در مقابل سلتاویگو به سریع ترین بازیکنی تبدیل شد که در تاریخ لالیگا به تعداد 200 گل می رسد. همچنین در جریان این پیروزی 3-0، رونالدو تعداد هت‌ریک های خود در رقابت های لالیگا را به 23 رساند تا رکوردی جدید به نام خود ثبت کند.
9- رهبری پرتغال به سمت جام جهانی 2014
در طول دهه اخیر و بیشتر، در موارد بی شماری رونالدو هم در رده ملی و هم در رده باشگاهی نیرویی محرکه برای کسب نتایج بوده است اما برخی از این ها مثل رهبری تیم ملی پرتغال مقابل سوئد در سال 2013 مهمتر از سایرین است و می توان آن را نمایش ارتش تک نفره خواند.
برای به دست آوردن جایگاهی در جام جهانی 2014 برزیل، کاپیتان تیم ملی پرتغال هر چهار گل تیمش در مجموع دو دیدار رفت و برگشت پلی آف مقابل سوئد را به ثمر رساند. قبل از این بازی مهم تمام حواشی و بحث ها در این مورد بود که او یا زلاتان در جام جهانی غایب خواهند بود. با اینحال، یک هت‌تریک در دیدار برگشت باعث شد تا رونالدو از این نبرد سالم بیرون آید و برنده نمایش باشد و با شایستگی جایگاه تیمش در آن تورنمنت را قطعی کند.
8- کسب تمام افتخارات انگلیس در سال 2008
همانطور که او به اوج قدرت خود نزدیک و نزدیک تر می شد، اجتناب ناپذیر بود که آخرین سال های حضور رونالدو در اولدترافورد بهترین سال های او در باشگاه باشد.
به این ترتیب، این بازیکن در کنار عناوین فردی به عناوین تیمی نیز دست یافت، به خصوص در سال 2008 که او از سوی اتحادیه نویسندگان ورزشی (FWA) و بازیکنان شاغل در لیگ (PFA) به عنوان بهترین بازیکن سال، و همچنین بهترین بازیکن لیگ برتر انتخاب شد. این دومین سال متوالی بود که رونالدو موفق به دریافت این سه گانه می شد، اما در حالیکه ممکن بود بار اول تمجید ها کیفیت او را توجیه نکند، بار دوم نشان داد که او از لحاظ ثبات هم در سطحی فراتر از سایرین قرار دارد.
7- قهرمانی در لالیـگا
پس از اینکه سه عنوان قهرمامی متوالی در لیگ برتر انگلستان به دست آورد، ممکن است برخی انتظار داشته باشند که رونالدو تاکنون باید چند عنوان قهرمانی لالیگا نیز به تالار افتخارات خود اضافه کرده باشد اما این تعداد همچنان در عدد یک باقی مانده است.
این قهرمانی در سال 2012 از راه رسید، جایی که رئال مادرید به سلطه انکار ناپذیر بارسلونا پایان داد و با 9 امتیاز اختلاف، شکافی عظیم با رقیب دیرینه ایجاد کرده و در مجموع با 100 امتیاز رکورد بر جای گذاشت. شاید برای رونالدو سه سال طول کشید تا سرانجام بالاتر از بلوگرانا قرار بگیرد و رئال مادرید را به عنوان قدرت آماده لالیگا معرفی کند، اما ارزش این انتظار را داشت.
6- به دست آوردن اولین عنوان قهرمانی چمپیونزلیگ
تا به امروز، رونالدو دو مدال قهرمانی چمپیونزلیگ در کمد افتخارات خود آویخته است، که اولین آنها تقریباً در اوج دوران بازی او برای منچستر یونایتد به دست آمد.
در 21 می سال 2008، مهاجم شیاطین سرخ احساسات آمیخته و درهمی داشت، چرا که وی در فینال لیگ قهرمانان اروپا ابتدا گل برتری تیمش در مقابل چلسی را به ثمر رساند و سپس با از دست دادن پنالتی خود در ضربات پنالتی، شانس پیروزی تیمش را به خطر انداخت.
بر هم خوردن تعادل جان تری هنگام زدن ضربه پنالتی تضمین کرد که اشتباه رونالدو به قیمت از دست رفتن مهمترین عنوان قهرمانی سال برای منچستر یونایتد نخواهد بود، و او همراه با باشگاهی که سرمایه گذاری سنگین روی نوجوانی با پتانسیل بالا را مناسب دید، بر قله فوتبال اروپا ایستاد.
5- دریافت توپ طلای سال 2014
سومین و آخرین توپ طلای رونالدو به عنوان یک یادآوری به کار می رود -البته اگر کسی فراموش کرده باشد- که کاپیتان پرتغال سریعاً در حال رسیدن به چهار عنوان توپ طلای لیونل مسی است.
به ثمر رساندن 61 گل و دادن 22 پاس گل در طول 60 مسابقه سال 2014 قسمت سخت ماجرا بود، ولی لحظه اعلام مرد سال امسالش در زوریخ نقطه اوج شناخت او به عنوان بهترین بازیکن دنیا تلقی می شود. همانطور که انگار جایزه به تنهایی کافی نبوده است، رونالدو با حرکتی عجیب و غریب (فریاد جسورانه) دوران ورزشی اش را باشکوه تر کرد تا دلیل دیگری برای فوق العاده بودن آن سال باشد.
4- ستایش شده به عنوان برنده توپ طلای 2008 و مرد سال فوتبال دنیا
بهترین سال رونالدو به عنوان بازیکن منچستر یونایتد بدون شک در سال 2008 رقم خورد، زمانی که تأثیر گذاری او کمک کرد تا شیاطین سرخ به قهرمانی در لیگ برتر و چمپیونزلیگ دست یابند.
ستاره آینده دار پایه های رقابتش برای توپ طلا را قبل از فصل 2007/08 پی ریزی کرده بود. اما آن دستاورد های فردی بر پایه دستاورد های تیمی بنا شده بودند، برنده شدن اولین توپ طلای خود و تصاحب عنوان بهترین بازیکن سال جهان در جشن 2008. ممکن است استدلال خود رونالدو این باشد که هر کدام از توپ طلا ها به خودی خود قابل توجه است، اما اولین توپ طلا مطمئناً در نزدیکی صدر لیست قرار خواهد گرفت، و نشانه ای بر اینکه استعداد رونالدو تا مدت ها باید مورد تمجید قرار می گرفت.
3- وداع با اولدترافورد با دو قهرمانی
همه در اولد ترافورد با رفتن رونالدو در سال 2009 ناراحت شدند. از سران باشگاه گرفته تا بازیکنان و هواداران...
اما از آنجایی که او شخصیتی بخشنده است، این بخش از دوران بازیگری اش را با بردن لیگ برتر و لیگ کاپ در 2009 امضا کرد. او نتوانست مانع شکست 0-2 شیاطین در فینال لیگ قهرمانان آن سال در برابر بارسلونا شود اما نمی توان گفت که او تا آخرین لحظه تمام تلاشش را برای باشگاه نکرد.
2- دریافت توپ طلای سال 2013
بعد از اینکه به مدت چهار سال پیاپی شاهد و نظاره گر موفقیت های لیونل مسی بود، سرانجام در ژانویه سال 2014 رونالدو به طلسم توپ طلا پایان داد و برنده سال 2013 لقب گرفت.
به وضوح، اشک های او نشان از ارزش این جایزه داشتند؛ اینکه بالاخره ستاره بلوگرانا مغلوب شد. رونالدو طی سال 2013 توانست 69 گل بزند و نفرات دوم و سوم، مسی و ریبری، مجموعاً 67 گل زدند.
1- پرچمدار رئال مادرید در مسیر فتح 'لا دسیما'
رئال مادرید که به لطف کهکشانی ها در آغاز قرن درخشش فوق العاده ای داشت، 12 سال را بدون جام اروپایی سپری کرد تا اینکه رونالدو از راه رسید.
مسلماً بهترین بازیکنی که تاکنون در این باشگاه حضور داشته است، صبر دردناک رئال مادرید برای فتح دهمین قهرمانی چمپیونزلیگ، در ماه می 2014 با حضور رونالدو به عنوان بنیان اصلی این موفقیت، به پایان رسید. این مهاجم، در فرآیند فتح 'لادسیما'، موفق به زدن 17 گل شد که از این حیث او بهترین گلزن چمپیونزلیگ در یک فصل لقب گرفت، از جمله گلی که در دقیقه 120 و در جریان پیروزی 4-1 مقابل اتلتیکو مادرید به ثمر رساند.
نوشته تام ساندرلند / بلیچر ریپورت
