طرفداری | لامین یامال، ستارهٔ خط حملهٔ بارسلونا، گفت که برایش شگفت‌انگیز است که حالا کودکانِ هوادار، او را الگوی خود می‌دانند؛ همان‌طور که او در گذشته از لیونل مسی الهام می‌گرفت.
به گزارش ESPN، یامالِ ۱۷ ساله، در این فصل ۱۴ گل به ثمر رسانده و ۲۲ پاس گل داده است؛ آماری که باعث شده بارسلونا همچنان در هر سه جام زنده بماند. این تیم روز شنبه در فینال کوپا دل ری به مصاف رئال مادرید می‌رود و سپس در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا به دیدار اینترمیلان خواهد رفت.
عملکرد درخشان یامال، او را به سرعت به چهره‌ای محبوب برای نسل جدیدی از هواداران بدل کرده است؛ پیراهن او یکی از پرفروش‌ترین‌ها در فروشگاه رسمی باشگاه است و در ورزشگاه المپیک نیز بیش از هر بازیکنی به چشم می‌خورد.
او در گفت‌وگو با ESPN و در قالب کمپین جدید شرکت Powerade با محوریت فیلم «The 304» که به محله‌اش اشاره دارد، گفت:
باورکردنی نیست. وقتی کودک بودم، پیراهن نیمار و مسی را می‌پوشیدم؛ حالا دیدن کودکانی که پیراهن مرا به تن دارند، یعنی من الهام‌بخش آن‌ها شده‌ام؛ دست‌کم در فوتبال. این موضوع یکی از آن چیزهایی است که هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم این‌قدر سریع اتفاق بیفتد: دیدن پسرهای ۱۳ ساله‌ای که پیراهن بازیکنی را می‌پوشند که فقط چهار سال از آن‌ها بزرگ‌تر است؛ شگفت‌انگیز است.
مادرم همیشه به من می‌گوید که به اهمیت این موضوع فکر کنم؛ این اتفاق برای هر کسی نمی‌افتد که به جایی برود و کودکی را ببیند که پیراهن او را به تن دارد. این موضوع خیلی خوشحالم می‌کند و از آن چیزهایی است که بیش از هر چیز دیگری دوستش دارم.
یامال با سرعتی خیره‌کننده در فوتبال پیشرفت کرده است. او در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۲۳ و در ۱۵ سالگی، اولین بازی رسمی خود را برای بارسا انجام داد و از آن زمان تاکنون با تیم ملی اسپانیا قهرمان اروپا شده و جوایز فردی متعددی کسب کرده است.
اوایل همین هفته، یامال در مراسم جوایز ورزشی لاروس ۲۰۲۵ موفق به کسب جایزهٔ «پدیدهٔ سال» شد؛ افتخاری که در کنار جوایز توپ طلای جوانان (گلدن بوی) و کاپا تروفی در سال گذشته قرار می‌گیرد.
با این حال، یامال تأکید می‌کند که با وجود قرار گرفتن در اوج فوتبال، ارزش‌هایی که والدینش در دوران کودکی در محلهٔ روکافوندا در شهر ماتارو به او آموخته‌اند، همچنان در وجودش زنده‌اند.
او اضافه کرد:
پدر و مادرم در همه‌چیز الگوی من بوده‌اند. همه همیشه به من می‌گویند که هم خصوصیات مادرم را دارم و هم پدرم را. فکر می‌کنم در زمین فوتبال شبیه پدرم هستم و خارج از زمین شبیه مادرم.
آن‌ها دو نفری هستند که با آن‌ها بزرگ شده‌ام و همه‌چیز را به من آموخته‌اند. برای من جنگیده‌اند. محبتی که پدرم به من دارد، باورنکردنی است. از او یاد گرفتم که خانواده را باید دوست داشت، چون او کسی است که به همه محبت می‌کند.
پس باور دارم که هر آنچه دارم و خواهم داشت، مدیون آن‌ها هستم. همیشه می‌گویم که هرگز نمی‌توانم آن‌طور که باید از آن‌ها تشکر کنم، اما تمام تلاشم را خواهم کرد.
البته شهرت در این سن جوانی، محدودیت‌هایی هم دارد. یامال با خنده به ESPN می‌گوید که زمانی که می‌خواهد در کنار دوستانش بگذراند، حالا صرف انجام مصاحبه می‌شود.
او همچنین می‌گوید که به‌دلیل شناخته‌شدن، در فضاهای عمومی نمی‌تواند آزادانه با دوستانش وقت بگذراند، اما در مجموع، این مسیر را ارزشمندتر از هر چیزی می‌داند.
یامال در پایان گفت:
طبیعتاً چیزهایی را (که هر نوجوان ۱۷ ساله‌ای تجربه می‌کند) از دست می‌دهم، اما هیچ‌وقت نمی‌خواهم در شرایط دیگری باشم. در پایان، اینکه می‌توانم برادرم را خوشحال ببینم و برایش کودکی زیبایی بسازم، برای من کافی است.
اینکه مادرم و پدرم با آرامش زندگی می‌کنند، چیزی است که هیچ‌وقت تصورش را نمی‌کردم. تماس گرفتن مادربزرگم و شنیدن اینکه حالش خوب است، بسیار گرانبهاست. آن را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنم.
پاس بیرون پای استثنایی لامین یامال به دنی اولمو مقابل مایورکا
