۱۳۵۷
ترانه‌سرا : علی کامرانی
آهنساز : مرحوم پرویز اتابکی
تنظیم : مرحوم محمد اوشال
بی تو من اتاق بی پنجره ام
مثل انگشتر گم کرده نگین
بی تو من جاده‌ی بی‌مسافرم
مثل آدمک اسیرم رو زمین
من یه تک درخت پیر شوره زار
که پر از رخوت و بیهودگی ام
تو پر از ستاره و سپیده‌ای
ای طلوع روز آسودگی ام
ابر دلتنگم و بارون نمیشم
زخم کهنم که درمون نمیشم
بی تو خاموشم و سردم مثل شب
از نگاه گرم تو جون می گیرم
بی تو پوچ و خالیم مثل حباب
که یه روزی زیر بارون میمیرم
کاشکی بارون میشد این ابر سیاه
که بباره رو تن خسته‌ی من
زندگی بی تو برام جون کندنه
آرزومه مردن و رها شدن
